Hipnoza polega na wprowadzeniu umysłu w głęboki stan pasywności. Jej zwolennicy twierdzą, że pomaga leczyć różne schorzenia, rzucić palenie, obniżyć wagę, osiągnąć lepsze wyniki w nauce, zwiększyć poczucie własnej wartości. Nie tylko. Hipnotyzerzy przekonują, że terapia ta może nawet cofnąć pacjenta we wcześniejsze lata życia, ba!, w poprzednie wcielenia, a także ujawnić i rozwinąć jego psychotroniczne zdolności: podróże astralne, wizualizację, kontakt z duchami, zdolność posługiwania się różdżką i wahadełkiem. Hipnozy używa się też czasem dla rozrywki widowni na scenie. Doświadczeni hipnotyzerzy mogą sprawić, że człowiek zrobi w tym stanie rzeczy, których inaczej by nie uczynił. Do tego celu wybierają osoby szczególnie podatne. Statystycznie około 10 proc. ludzi jest bardzo łatwo zahipnotyzować, a 10 proc. bardzo trudno. Korzenie hipnozy Za ojca współczesnej hipnozy uchodzi francuski lekarz Franz Anton Mesmer (1734-1815), który wierzył, że jego ręce emanują magnetyczny fluid, przez co może wywierać wpływ na myśli i postępowanie pacjentów. Początkowo sądził, że źródłem tej mocy jest energia wyzwalana przez metalowe magnesy, których używał do tego celu, ale później z nich zrezygnował, ponieważ stwierdził, że owa moc nie pochodzi od nich, lecz skądinąd. Stan, w jaki ludzie zapadali pod wpływem tej energii, początkowo nazywano mesmeryzmem, a później hipnozą — od Hypnosa, greckiego bożka snu. Jak dotąd nikt nie wie na pewno, jak działa hipnoza. Nie jest to sen, ponieważ badania mózgu przy pomocy elektroencefalografu pokazują podczas snu obecność innych fal niż w czasie hipnozy czy głębokiej medytacji. Edgar Cayce, jeden z najbardziej znanych uzdrawiaczy-jasnowidzów, stawiał diagnozy i uzdrawiał podczas transu hipnotycznego. Sądził, że moc, która brała go w tym stanie w swoje posiadanie, pochodziła od Boga. W późniejszych latach zaczął domyślać się, że używa go szatan, ale było już za późno, aby się wyplątać z okultystycznej matni. Ernest Hilgard w rezultacie 25-letnich badań opisanych w „Psychology Today” zauważył, że szczególnie podatni na hipnozę są ludzie zaangażowani w parapsychologię. Nie przypadkiem, gdyż odmienne stany świadomości mają korzenie w okultyzmie i są tam praktykowane od wieków. Kiedyś nazywano je zaklinaniem lub rzucaniem czaru, a więc spirytystycznymi praktykami, przed którymi Biblia przestrzega: „Niech nie znajdzie się u ciebie wieszczbiarz, ani guślarz, ani czarodziej, ani zaklinacz, ani wywoływacz duchów, ani znachor, ani wzywający zmarłych; gdyż obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni”1. Kurt Koch, chrześcijański znawca okultyzmu, podaje w swoich książkach wiele przypadków, gdzie hipnoza służyła nawiązaniu kontaktu z demonicznymi istotami, także w przypadku osób, które zabawiały się hipnozą na scenie czy w domu. Słowo Boże przestrzega przed tym, zalecając, aby nasze umysły były czujne, co jest przeciwieństwem stanów, do jakich zalicza się hipnoza: „Przeto nie śpijmy jak inni, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi”2. Regresja Hipnoza jest czasem stosowana, aby człowiek przypomniał sobie przeszłe wydarzenia, dlatego używa się jej w terapii zwanej regresją. Jednak wbrew temu popularnemu mniemaniu hipnoza nie zawsze poprawia wspomnienia, czasem je wręcz zniekształca. Badania dowiodły, że zahipnotyzowani potrafią zmyślać i kłamać. Co więcej, w tym stanie łatwo jest mieszać rzeczywistość z fantazją, dlatego hipnoza może wykoślawić pamięć o przeżytym doświadczeniu, a nawet zostać wykorzystana, aby zaszczepić fałszywą pamięć o wydarzeniach, które nie miały miejsca. A ponieważ zahipnotyzowany umysł może uznać za prawdziwe wydarzenia, których nigdy nie było, dlatego przejdzie nawet test z użyciem wykrywacza kłamstw. Przykładem mogą być uzyskane pod wpływem hipnozy niektóre relacje o porwaniach przez UFO oraz seksualnych czy rytualnych gwałtach w dzieciństwie. Regresja jest techniką stosowaną w psychoterapii, aby cofnąć pacjenta w okres dzieciństwa i leczyć zranione wówczas emocje. Wśród znawców przedmiotu budzi ona kontrowersje co do skuteczności i wiarygodności, między innymi ze względu na syndrom fałszywej pamięci. Istnieje również zagrożenie duchowe, ponieważ niektórzy terapeuci próbują cofnąć pamięć pacjenta do jego rzekomych poprzednich wcieleń albo otworzyć go na „inne osobowości”, a tym samym na demoniczny wpływ. W rezultacie demonicznej obecności ludzie mogą w tym stanie przemówić językami, których nigdy się nie uczyli lub ujawnić wiedzę, której nie posiadają, podobnie jak to się dzieje w czasie transkomunikacji, kiedy medium oddaje demonom kontrolę nad swoim umysłem. Pozwala to zobaczyć, skąd pochodzi niezwykła wiedza, jaka czasem manifestuje się w stanie hipnozy. Jej źródłem nie są poprzednie wcielenia człowieka, lecz demony. Pearl L. Curran, gosposia domowa z St. Louis, poprzez udział w seansach spirytystycznych weszła w kontakt z duchem o imieniu Patience Worth, rzekomo osoby żyjącej kilka wieków wcześniej. W ciągu 20 lat Curran, która sama ukończyła tylko osiem klas, zapisała pismem automatycznym ponad pół miliona słów, jakie otrzymała od tego ducha, wiele z nich w formie poematów. Profesor Schiller z uniwersytetu londyńskiego, który przeanalizował ten materiał, stwierdził, że nie zawiera ani jednego angielskiego słowa, które powstało po roku 1600. Uznał to za filologiczny cud. Jak wyjaśnić taki „cud”? Pearl Curran za sprawą spirytystycznych praktyk dostała się pod kontrolę demona, który wcześniej okupował kogoś żyjącego kilka wieków wcześniej, stąd perfekcyjna znajomość języka angielskiego używanego przed rokiem 1600. Wielu terapeutów zachęca swoich zahipnotyzowanych pacjentów, aby przez wizualizację nawiązali kontakt z duchowym przewodnikiem, a demoniczne manifestacje u swoich pacjentów uznają za dowód na reinkarnację i poprzednie wcielenia. Raymond Moody, autor kilku bestsellerów, przyznał w swojej książce o regresji, że to właśnie tego rodzaju manifestacje wiedzy ze strony jego pacjentów skłoniły go do wiary w reinkarnację oraz do szukania kontaktu z duchami. Nie przypadkiem Pismo Święte przestrzega przed odmiennymi stanami świadomości, a także przed zaklinaczami i nekromantami, którzy wprowadzają ludzi w odmienne stany świadomości albo kontaktują z duchami, gdyż za tymi duchami zawsze kryją się demony, nawet jeśli duchy podają się za świętych, proroków czy członków rodzin3. 1 Pwt 18,10-12. 2 1 Tes 5,6. 3 Zob. Pwt 18,10-12.
Tłumaczenia w kontekście hasła "stan hipnozy wprowadzono" z polskiego na angielski od Reverso Context: Z nagrania mogę stwierdzić, że w stan hipnozy wprowadzono go prawidłowo.Data publikacji: 14 września 2017, 12:00 Słysząc słowo hipnoza, na myśl przychodzą nam sceny z filmu, w których psychoterapeuta powoli, jak mantrę powtarza te same zdania, doprowadzając klienta do pewnego magicznego, nie do końca zrozumiałego stanu. Łatwo można się domyślić, że to, co oglądamy na ekranie, nie zawsze oddaje to, w jaki sposób naprawdę wygląda sesja hipnozy w gabinecie psychoterapii. Czym jest hipnoza? Kiedy warto z niej skorzystać i czy jest się czego bać? Czym jest hipnoza? Hipnoza to stan psychiczny, który występuje pomiędzy jawą a snem. Człowiek w stanie hipnotycznym wykazuje wzmożoną podatność na różnego rodzaju sugestie i jest w pełni świadomy tego, co się z nim dzieje. Jego zachowania nie są automatyczne. Wręcz przeciwnie, usiłuje on aktywnie rozwiązać dane zadanie, zgodnie ze swoimi zasadami moralnymi. Hipnoza zmniejsza aktywność obszarów mózgu zaangażowanych w doświadczenie cierpienia, co w konsekwencji doprowadza do złagodzenia doznawanego bólu, np. wywołanego przez nowotwory, związanego z oczyszczaniem ran po oparzeniach czy występującego podczas porodu. Podatność na hipnozę Pod koniec lat pięćdziesiątych psycholodzy amerykańscy opracowali skalę, zwaną stanfordzką skalą podatności hipnotycznej, za pomocą której w łatwy sposób można ustalić, w jakim zakresie dany człowiek odpowiada na sugestie hipnotyczne. Skala składa się z dwunastu zadań, które dany badany musi wykonać. Większość populacji uzyskuje ocenę bliską środka skali. Naukowcy zajmujący się zagadnieniem hipnozy wykazali, że podatność hipnotyczna u danego człowieka jest stabilna przez całe jego dorosłe życie. Istnieją też dowody, że może być ona dziedziczna. Jak wygląda seans hipnotyczny? Na samym początku osoba prowadząca seans wydaje polecenie skupienia wzroku na jednym punkcie. Pod wpływem wpatrywania się w dany punkt powieki stają się coraz cięższe, aż w końcu zamykają się. W kolejnym etapie rozluźniają się mięśnie całego ciała, a osoba poddawana hipnozie odczuwa błogi stan relaksacji. Kiedy ciało jest odprężone, hipnotyzer stara się pomóc osobie badanej wyciszyć umysł poprzez podawanie jej odpowiednich sugestii. Sugestie te związane są także z problemem, z którym zgłosiła się do gabinetu dana osoba. Wyjście ze stanu hipnozy także odbywa się za pomocą sugestii. Po takim seansie osoba hipnotyzowana odczuwa głęboki relaks i odprężenie. Hipnoza w psychoterapii Metaanaliza badań wykazała, że hipnoza może podnieść skuteczność terapii zaburzeń związanych z otyłością, bezsennością oraz niepokojem i lękiem. Wiadomo też, że uzależnienia takie jak narkomania oraz alkoholizm nie poddają się hipnozie, a co do nałogu związanego z paleniem papierosów nie ma jednoznacznych wyników. Warto jednak pamiętać, że hipnoza nie może zastąpić interwencji medycznej czy psychologicznej. Jeżeli u kogoś występują różnego rodzaju dolegliwości, osoba ta najpierw powinna skonsultować się ze specjalistą w danej dziedzinie, który postawi trafną diagnozę, a dopiero potem wraz z nim podjąć ewentualną decyzję o rozpoczęciu seansów hipnotycznych. Medytacja a hipnoza Wiele osób zastanawia się, czym różni się hipnoza od medytacji. W hipnozie podobnie jak w medytacji umysł skupia się na określonych bodźcach, jednocześnie ograniczając odbiór bodźców spoza obszaru skupionej uwagi. Tym, co je odróżni, jest obecność osoby trzeciej, która (w przypadku hipnozy) jest niezbędna, aby wywołać określony oczekiwany stan umysłu. Maja Olejnik 562 views, 7 likes, 1 loves, 2 comments, 1 shares, Facebook Watch Videos from Pankration Rzeszów: LICYTACJA #20 Indywidualna sesja hipnozy stacjonarnie lub online pod okiem O problemach inaczej ️
Jeżeli kiedykolwiek czytałeś hasła encyklopedyczne na temat hipnozy, to zapewne zauważyłeś pomiędzy nimi, czasami nawet bardzo duże, różnice. Encyklopedia PWN: HIPNOZA, sztucznie wywołany stan obniżonej świadomości, podobny do snu, w którym usypiany poddaje się sugestii hipnotyzera; odmianą h. jest autohipnoza. Polska Wikipedia , Wolna Encyklopedia: Hipnoza – stan psychiczny pośredni między snem a jawą, charakteryzujący się wzmożoną podatnością na sugestię oraz istnieniem raportu (czyli stosunku hipnotyzer – hipnotyzowany). Hipnozę stosuje się w psychologii w celach terapeutycznych. Hipnozę można podzielić na heterohipnozę (udział bierze terapeuta i pacjent) i autohipnozę (pacjent sam wprowadza się do stanu hipnozy i sam zadaje sobie sugestie). Żadne obiektywne badanie mózgu, na przykład elektroencefalografia czy rezonans magnetyczny, nie uporało się dotąd z rozwikłaniem zagadki hipnozy. Często można spotkać się z poglądem traktującym hipnozę jako zmieniony stan świadomości, wywołany sztucznie przez podanie sugestii. Co to znaczy jednak w tym przypadku sztucznie – czy poprzez podanie środków odurzających? Nie! Podawaniem środków odurzających zajmuje się medycyna akademicka. W hipnozie nic nie ma sztucznego – wszystko jest naturalne. Twierdzenie, że hipnoza jest stanem nienaturalnym jest nieuzasadnione. Stan hipnotyczny jest naturalnym stanem umysłu występującym u ludzi wielokrotnie w ciągu jednej godziny. Czy nigdy nie byłeś rozluźniony i zrelaksowany? Czy nigdy nie przydarzyło się tobie na tyle mocno wniknąć we własne myśli, aby doznać utraty kontroli na tym, co dzieje się wokoło? Czy nigdy nie wsłuchałeś się w opowieść, która przeniosły cię w inny wymiar czasoprzestrzeni – w wymiar, w którym mogłeś widzieć, słyszeć i czuć (pamiętasz bajki opowiadane przez mamę)? Znasz wypowiedzi typu „pracuje, jak w transie” lub „tak się zaczytał, że nic do niego nie dociera”, albo „słuchając tej muzyki, zapomniała o bożym świecie”, czy też „zamyślił się w sobie”? Hipnoza często to jakby sen na jawie. Z jednej strony słuchając znajdujesz się w innej czasoprzestrzeni, z drugiej strony jednak świadomy jesteś swojej obecności w tu i teraz. Słowo sen jest tak bardzo zakorzenionym słowem w naszej kulturze, że nawet trudno zastąpić go innym. Ten sen na jawie jest zupełnie normalnym, bezpiecznym, zdrowym zjawiskiem, które każdemu z nas się przydarza. Czasami jest on zadumą, czasami intuicją, czasami planowaniem, marzeniem, czy też projekcją myśli. Wystąpić może pod wpływem czyjejś wypowiedzi lub pod wpływem innego, niezidentyfikowanego bodźca. Inny pogląd, z jakim można się spotkać to traktowanie hipnozy jako mniej lub bardziej nieświadomego odegrania zasugerowanej roli lub wręcz jako artefaktu eksperymentalno-pojęciowego. Zdaniem zwolenników takiego sposobu definiowania, nie ma w tym zjawisku nic, czego nie można by uzyskać w normalnym stanie czuwania pod wpływem odpowiednich procedur motywacyjnych (czy jest nienormalny stan czuwania?). Takie twierdzenie również nie jest uzasadnione. Nie można dokonać oddzielenia hipnozy od technik, procedur motywacyjnych. Te techniki, procedury to właśnie techniki hipnotyczne, jak i procedury hipnotyczne. Odkąd Milton Erickson wprowadził triumfalnie hipnozę do psychiatrii, oraz odkąd jego techniki stały się znane szerokiemu gronu osób – odtąd hipnoza kojarzy się już nie tylko ze świadomością transową, czy też ze świadomością senną – ale i ze świadomością dzienną tu i teraz. Ukoronowaniem technik hipnozy ericksonowskiej jest nie tylko Model Miltona, ale przede wszystkim przeobrażenie się ich w język perswazji – język wywierania wpływu i manipulacji świadomością, będącego w pełni tu i teraz, słuchacza. Hipnoza pochodzi od greckiwego słowa „hypnos”, co oznacza sen. Każdy jednak, kto miał osobisty kontakt z hipnozą wie, że hipnoza snem nie jest – chociaż dla postronnego obserwatora może się snem wydawać. Nie jest też hipnoza stanem pośrednim pomiędzy snem a jawą. Dlaczego więc tak często kojarzy się ona ze snem? Odpowiedz jest prosta – słowo sen bardzo często pada w kontekście wypowiedzi o hipnozie – jako synonim stanu, na który odmienna nazwa do dziś nie powstała. Czym więc tak naprawdę jest hipnoza ? Nie jest łatwo określić znaczenie słowa hipnoza w jednym zdaniu, ponieważ wraz z biegiem lat hipnozę kojarzyło się z różnymi zjawiskami. Najczęściej jednak kojarzyła się ona z umiejętnością sugestii – ze sposobem na ominięcie świadomego oporu słuchacza. Gdyby więc to musiało być jedno zdanie, to: hipnoza jest umiejętnością sugerowania. Taka właśnie jest najprostsza definicja hipnozy. Metod uzyskania skutecznej sugestii (hipnozy) jest kilka, i można by je ciągle mnożyć dzieląc na coraz to mniej różniące się od siebie. Ja napisze jednak o najważniejszych, najistotniejszych różnicach. Hipnoza ericksonowska Nazwana tak na cześć dr Miltona H. Ericksona – amerykańskiego psychiatry, który uczynił z hipnozy legalną metodę terapeutyczną. Model Miltona – czyli ericksonowski język perswazji został opracowany przez Richarda Bandlera i Johna Grindera na podstawie badania warsztatu pracy tego psychiatry. Milton Erickson uznany został przez terapeutów za czołowego eksperta w dziedzinie współczesnej hipnozy medycznej. Napisał ponad sto prac z dziedziny hipnozy; nauczał hipnozy oraz praktykował w latach 1920 – 1980. Erickson bardziej niż ktokolwiek inny w tej dziedzinie, był w stanie zbadać i zademonstrować ogromny potencjał, jaki hipnoza kryje w sobie. Warsztat pracy demonstrowany przez niego, w czasie indukowania i użytkowania hipnotycznych stanów świadomości, był niezwykle złożony, a jednocześnie systematyczny. Można w nim dostrzec spójne i systematycznie występujące wzorce. Te językowe wzorce hipnotyczne – dopasowywanie się do sygnałów zachowań niewerbalnych, stosowanie metafor w kontakcie indywidualnym i grupowym, terapeutycznym i rozwojowym oraz ukryte sugestie – stanowią Model Miltona (nazywany również odwróconym metamodelem językowym). Wzorce komunikacji hipnotycznej stosowane przez niego działają niemal jak magiczne formuły, dzięki którym pomagał swoim klientom przypominać sobie to, o czym zapomnieli, że zapomnieli. Model Miltona jest sposobem wywołującym i utrzymującym trans przy użycia języka w celu skontaktowania się z ukrytymi zasobami naszej osobowości. Trans jest stanem, w którym osiągasz wysoką motywację, aby uczyć się od nieświadomości w bezpośredni sposób. Nie jest to stan pasywny, ani też nie pozostajesz w nim pod wpływem kogoś innego. Pomiędzy terapeutą a klientem powstaje współpraca; odpowiedzi klienta pozwalają terapeucie rozpoznać, co należy zrobić dalej. Na ten Model składa się zestaw kilkudziesięciu narządzi językowych pozwalających wywierać hipnoterapeutyczny wpływ na odbiorcę, nawet bez stosowania formalnej hipnozy. Klient nie musi wówczas leżeć, nie musi zamykać oczu, nie musi mieć wyłączonej świadomości. Może to być zwykła rozmowa, zbieranie wywiadu czy właśnie opowiadania anegdot i przypowieści. Komunikacja międzyludzka przebiega bowiem równocześnie i równolegle na poziomie świadomym i nieświadomym. Można świadomie porozumiewać się z nieświadomością rozmówcy. Erickson respektował nieświadomą myśl pacjenta. Przyjmował, że nawet za najdziwaczniejszymi zachowaniami kryją się pozytywne intencje i że jednostki podejmują najlepsze, dostępne im w danym momencie, wybory. Celem jego pracy było dostarczenie ludziom większej liczby możliwych wyborów. Przyjmował również, że na pewnym poziomie każdy posiada zasoby potrzebne do dokonania zmian. Model Miltona jest sposobem użycia języka, który umożliwia: dopasowanie do osobowej rzeczywistości i prowadzenie jej; rozpraszanie i użycie świadomego myślenia; dostęp do nieświadomości i jej zasobów. Erickson był mistrzem w osiąganiu kontaktu. Szanował i akceptował rzeczywistość swojego pacjenta. Przyjmował, że opór jest wynikiem braku kontaktu. Każda reakcja była dla niego ważna i możliwa do wykorzystania. Innym z elementów Modelu Miltona jest posługiwanie się rozbudowanymi wypowiedziami, zwykle gęsto przeplatanymi cytatami. Sformułowanymi w skomplikowany sposób. Próba ich zrozumienia wymaga od odbiorcy dużej koncentracji uwagi i intensywnego wysiłku umysłowego, który tak absorbuje jego świadomość, że nie jest już w stanie bronić się przed krótkimi, terapeutycznymi komunikatami, instrukcjami i poleceniami, wplecionymi w te dłuższe wypowiedzi – a adresowanymi bezpośrednio do jego nieświadomości. Hipnoza ericksonowska to umiejętność słownej perswazji, dzięki której możliwe staje się wprowadzenie słuchacza w stan podatności hipnotycznej na sugestie. W czasie stosowania hipnozy ericksonowskiej nie pada nawet słowo hipnoza. Słuchacz odbiera tę rozmowę jako zwykłą pogawędkę. Sugestie odbiera jako własne, wolne i nieprzymuszone myśli. Hipnoza ericksonowska stosowana jest na co dzień przez biznesmenów, handlowców, polityków. Czasami stosują ją lekarze, wzmacniając oddziaływanie swoich lekarstw. Zapoznać się z hipnozą ericksonowską możesz na warsztatach Hipnoza I NLP Kilka osób może się zdziwi, dlaczego zaliczyłem NLP do metod hipnotycznych, ale miejsce to jest w pełni uzasadnione. Wiele technik programowania neurolingwistycznego w sposób trwały, poprzez sugestię lub autosugestię, wpływa na zmianę przekonań, zachowań, reakcji. Nie musisz mi wierzyć, ale umiejętnie zastosowany Swish- lub Godiva-Pattern również na trwałe dokonuje zmian w psychice, uwierz mi. Trening autogenny Wymieniam trening autogenny wg Schultza (oraz pokrewne np. techniki Jacobsona) jako metodę hipnozy, ponieważ są one często stosowane w autohipnozie oraz seansach hipnotycznych. Te częste stosowanie trening autogenny zawdzięcza swojej prostocie i dużej skuteczności. Klucz Chasaja Alijewa To autorska metoda opracowana przez dagestańskiego psychiatrę, kierownika Ośrodka Autoregulacji w Machaczkale Chasaja Alijewa. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak najlepsi hipnotyzerzy dochodzili do swoich umiejętności? Nieważne, czy to byli hipnotyzerzy sceniczni, czy kliniczni – chodzi o takich, którzy demonstrowali najwyższą skuteczność. W każdym z nas tkwią ogromne, rezerwowe możliwości, o niektórych jeszcze nie wiesz i w większości nie potrafisz ich spożytkować. Okazało się, że możesz stosunkowo łatwo uruchomić owe siły i wykorzystać zgodnie ze swoją wolą. Możliwe, że i ty wiesz, jak osiągać stan hipnotyczny – możliwe, że umiesz sobie go przypomnieć, czujesz rozluźniające się wówczas mięśnie, twoja koncentracja zawęża się do śledzenia głosu prowadzącego i uczestniczenia w malowanych przez niego obrazach, przeżyciach. Tak wygląda tradycyjna hipnoza. Dr. Chasaj Alijew zaprezentował jej nowe oblicze. Samoregulacji swego organizmu metodą Klucza możesz dokonać w czasie marszu, lub nawet podczas wykonywania jakiejś innej czynności. Nie ma znaczenie stan, w jakim jest twoje ciało. Znaczeniem ma jedynie stan, w jakim jest twój umysł. Wiem, że się już zacząłeś zastanawiać, co to jest za stan umysłu, prawda? Czy pamiętasz, jaki jest stan twojego umysłu, kiedy po chwilach zmęczenia wpatrujesz się w jeden punkt i nic nie może ciebie z tego stanu wyrwać? Wówczas mózg odpoczywa i regeneruje swoje siły. Przemieszcza samoczynnie energię z miejsc najbardziej napiętych do mniej napiętych. W chwilach zmęczenia ta reakcja mózgu następuje samoczynnie, bez udziału woli. Autoregulacja umożliwia świadome włączanie tej obronno- regenerującej reakcji mózgu. Dzięki opanowaniu tej metody zaczniesz naprawdę dbać o swoje zdrowie i o należytą kondycję. Objawy tego szczególnego stanu neutralnego pojawiają się za każdym razem, gdy działalność mózgu przełącza się z codziennego systemu pracy, na inny. Na przykład, przed samym zaśnięciem albo rankiem, w momencie przebudzenia – znajdujesz się w takim stanie pośrednim, kiedy już nie śpisz, ale jeszcze niezupełnie się przebudziłeś. Ten stan pośredni miedzy snem a przebudzeniem najbardziej sprzyja autosugestii. Ma on wartość uzdrawiającą, regenerującą, kształtującą. Metodę Klucza poznasz na warsztacie Autohipnozy Hipnoza klasyczna Twórcą jej jest Franciszek Mesmer. Wystąpił on z teorią, w której zakładał istnienie fluidu równie rzeczywistego i materialnego, jak np. działanie magnesu. Według Mesmera dobroczynny fluid magnetyczny może przenosić się z jednej osoby na drugą. Po wytworzeniu się mostu między terapeutą a pacjentem i po wykonaniu krótszych lub dłuższych passów (dotyk) ówczesny Mesmerowi hipnoterapeuta doprowadzał do przełomu leczniczego. Hipnoza klasyczna dziś bliższa jest bioenergoterapii. Hipnoza dynamiczna To najnowsze dziecko metod hipnotycznych Hipnoza dynamiczna jest to połączenie technik NLP (rapport) z Kluczem Alijewa oraz hipnozą klasyczną. W Polsce zaprezentował tę metodę Stefano Benemeglio. Czy wiesz, że ktoś, kto zna twój kod dostępu do podświadomości, może za pomocą odpowiednio dobranych gestów wpłynąć na twoje zachowanie, emocje, decyzje? Może w nim wywołać lęk lub go uspokoić, może zlikwidować ból, a nawet sprawić, by człowiek nie odczuwał bólu, choćby go przypiekali żywym ogniem. A co najważniejsze: każdy z nas, jeśli tylko pozna swój własny kod, będzie umiał sam siebie uspokoić i znieczulić. Hipnoza transgresyjna To prawdziwe przekroczenie Rubikonu. Powstała nowa jakość - bliska bardziej technikom szamańskim. Z technikami szamańskimi łączy hipnozę transgresyjną koncentracja myśli kształtujących pole bioenergetyczne hipnotyzera jak i klienta. Metoda ta dla wielu jest jak koszmarny sen Drakuli - spędza im sen z oczu. Po wielu latach okazało się, że jednak jest metoda pozbawiająca teoretycznie każdego z ludzi możliwości samo decydowania. Są jednak dwie wiadomości: dobra i zła. Dobra jest taka, że jest w tej chwili tylko kilka osób na świecie, które stosują tę metodę z powodzeniem, a zła że takich osób przybędzie. Z każdym rokiem poznaję więcej ludzi ze zdolnościami magnetycznego wpływu na innych. Kiedy oni spostrzegą się, do czego mogą je wykorzystać to ilość hipnotyzerów transgresyjnych wzrośnie. Hipnoterapia Hipnoza pozwala na odkrycie właściwości ludzkiego umysłu. Sama umiejętność indukowania transu nie wystarcza, aby w pozytywny sposób zmienić ludzkie życie. Ale umiejętność właściwego wykorzystania zjawisk hipnotycznych pozwala na celowe i świadome pokierowanie rozwojem i zmianą. Od samej hipnozy ważniejsze jest więc to, co robić z tym dalej. Zadanie terapeuty polega przede wszystkim na pokierowaniu procesem zmiany lub choćby jego zainicjowaniu w taki sposób, aby klient mógł odnaleźć owe zasoby i uczynić z nich pożytek w praktyce. Zadanie te zwykle utrudnia stereotypowe myślenie, przekonania, nastawienia i nawyki- automatycznie i odruchowo hołubione przez klienta. Przypominają one smoki lub dżiny broniące dostępu do skarbu. Tu właśnie pomocna jest hipnoza. Pozwala ona uśpić czujność owych strażników i dotrzeć bezpośrednio do skarbca z zasobami. Nikt nie może zostać zahipnotyzowany, jeśli tego nie chce. Klient musi sam chcieć współpracować. Nikogo też będącego w stanie hipnozy nie można zmusić do robienia rzeczy, których nie chciałby robić z własnej woli, nie będąc w stanie hipnozy. Podczas poddawania się hipnozie klient może wybierać, czy chce przyjąć, czy woli odrzucić podaną sugestię. Jeśli ona go drażni, natychmiast z własnej woli może wyjść ze stanu hipnozy. Osoba będąca w stanie hipnozy bardzo dobrze zdaje sobie sprawę, gdzie jest i co się z nią dzieje. Im bardziej ktoś jest inteligentny, tym łatwiej wchodzi w stan hipnozy. W zasadzie każdego można wprowadzić w taki stan. Jedynie niecały procent populacji jemu nie ulega - czy to z przyczyn niedostatków umysłowych, lub innych nie wyjaśnionych.Prawdziwą moc hipnozy widzimy w jej zdolności do zmieniania nawyków czy przekonań, co jest nieocenione podczas wprowadzania praktyki świadomych snów. Hipnoza może ułatwić przeżycie pierwszego świadomego snu, ponieważ pozwala nam łatwiej wejść w ten stan (wprowadzając nawyk budowania samoświadomości podczas snu). Hipnoza to jedno z najbardziej tajemniczych i kontrowersyjnych zjawisk związanych z funkcjonowaniem ludzkiego mózgu. Czym naprawdę jest hipnoza? Co się dzieje z naszym mózgiem po wprowadzeniu w ten stan? Hipnoza, mówiąc dokładnie, to stan umysłu, w którym uwaga danej osoby jest zogniskowana na konkretne bodźce, a świadomość bodźców pochodzących spoza obszaru zogniskowania uwagi jest znacznie bardziej ograniczona. Gdy ktoś zostanie wprowadzony w stan hipnozy jest podatny na sugestie hipnotyzera, co może mieć swoje dobre i złe strony. Wokół hipnozy narosło jednak wiele kontrowersji – dlaczego? Zmieniona świadomość Hipnoza to stan zmienionej świadomości i zwiększonej percepcji, a także łatwiejszej akceptacji sugestii. Jest to konsekwencją faktu, że z czterech fal mózgowych (alfa, beta, delta i teta) o częstotliwościach od 3 do 32 Hz, zostają wyłączone wszystkie z wyjątkiem dolnego zakresu fal alfa i górnego zakresu fal teta. W normalnych warunkach są one związane ze stanem głębokiego relaksu. Nieaktywne są fale beta obecne podczas zagrożenia i wysiłku, a także fale gamma charakterystyczne dla snu. W stanie hipnozy człowiek pod wpływem silnej sugestii może zarówno przestać, jak i zacząć reagować na określone bodźce. Podczas hipnozy część fal mózgowych zostaje dezaktywowana Wbrew powszechnym opiniom, hipnotyzer nie ma pełnej władzy nad osobą, którą wprowadza w ten stan. Nie może np. kazać osobie zahipnotyzowanej kogoś zabić lub popełnić inne przestępstwo. Pacjent poddany hipnozie może kontrolować swoje zachowanie, np. kłamać w odpowiedzi na dane pytania lub odmawiać wykonania poleceń. Niemożliwe jest trwałe zmienienie zachowania, jeżeli sam zahipnotyzowany tego nie chce. Za pomocą hipnozy nie można zmienić charakteru człowieka, chociaż można wpłynąć na jego zachowania – z tego powodu z techniki tej korzysta się przy leczeniu uzależnień i fobii. Jeżeli osoba zahipnotyzowana podda się sugestii, może dokonać niezwykłych rzeczy. Jednym z najbardziej efektownych pokazów podczas seansów hipnotycznych jest tzw. most kataleptyczny. W pełni wyprostowany człowiek zostaje zawieszony między oparciami dwóch krzeseł tak, że jedynymi punktami podparcia są jego głowa i stopy. Jest to możliwe dzięki usztywnieniu wybranych mięśni ciała, którego dokonuje się pod wpływem sugestii. Gdy zahipnotyzowanej osobie przyłoży się do skóry monetę, mówiąc, że to gorące żelazo, w miejscu tym powstanie bąbel oparzeniowy. Jeżeli pokaże się jej kawałek sznurka i powie, że to wąż, odruchowo zabierze rękę w obawie przed ukąszeniem. Zasugerowany bodziec w stanie hipnozy zostanie odebrany przez mózg jako prawdziwy, co wywoła odpowiednią reakcję fizjologiczną. Nauka jak w Matriksie Hipnoza jest także stosowana jako metoda szybkiego przyswajania jakiegoś zakresu wiedzy. Badania przeprowadzone w latach 70. ubiegłego wieku z zakresu tzw. nauczania sugestologicznego wykazały, że można perfekcyjnie nauczyć się języka obcego w ciągu 8-10 dni, co z kolei odpowiada 8 latom tradycyjnej edukacji. Niemożliwe? Osobie zahipnotyzowanej cztery godziny wystarczyły na opanowanie zakresu leksykalnego 3000 słów. Nie udałoby się to jednak bez wiary uczniów w skuteczność tej metody. Neuralink Elona Muska zwiększy możliwości neurologiczne człowieka – czy przyspieszy także procesy uczenia się? Może brzmi to jak frazes, ale aby hipnoza była skuteczna, osoba jej poddawana musi w nią wierzyć. Nie da się zostać zahipnotyzowanym, będąc jednocześnie sceptycznym, co do tej metody. Wbrew pozorom, treningi pamięciowe mają bardzo długą tradycję w kulturze starożytnego Wschodu i pochodzą z czasów, gdy większość informacji przekazywano sobie w formie ustnej. Najdłuższy na świecie epos – kirgiski “Manas” – który liczy 210 000 wierszy (20 mln znaków), przez kilkaset lat był przekazywany wyłącznie przez zawodowych opowiadaczy zwanych manasczy. Dzisiaj w Kirgistanie żyje kilkunastu ludzi, którzy potrafią wyrecytować “Manas” z pamięci, mimo że jest to utwór 16 razy dłuższy od “Odysei” Homera i 31 razy dłuższy od Koranu. Nikt nie byłby w stanie nauczyć się go na pamięć, bez wprowadzenia w stan hipnozy. Czy hipnoza jest bezpieczna? Hipnoza jest naturalnym stanem umysłu, w którym przebywamy wiele razy w ciągu doby, często osiągając go spontanicznie. Stan ten nie może być niebezpieczny dla zdrowia, choć już sugestie, które są podczas hipnozy przekazywane, mogą mieć realny wpływ na nasze życie. Hipnoza to nie magia, mimo że wiele osób je utożsamia W ciągu ostatnich lat przeprowadzono wiele badań nad zjawiskiem hipnozy i jej wpływem na zdrowie człowieka. Nie wykazano żadnych skutków ubocznych, pod warunkiem, że w hipnozę wprowadzi nas wykwalifikowana osoba. Przed wizytą u hipnoterapeuty, należy koniecznie sprawdzić, czy ma on właściwe uprawnienia, doświadczenie, itd. Osoby, które udają się na hipnozę w celu leczenia depresji czy fobii, powinny wcześniej skonsultować się z lekarzem prowadzącym, który oceni, czy taka forma terapii ma sens. Nie wolno zapomnieć także o szczerej rozmowie z hipnotyzerem, podczas której przedstawimy swoje oczekiwania, ale także wyjawimy informacje o przyjmowanych lekach czy stosowanym leczeniu. Hipnoterapeuci przekonują, że celem każdej sesji hipnozy jest przede wszystkim dobro pacjenta i wywołanie korzystnej zmiany w jego umyśle. Hipnoterapeuta wprowadzając osobę w stan hipnozy może poprosić jej podświadomość o cofnięcie się w czasie.
Hipnoterapia jest rodzajem psychoterapii, w której wykorzystuje się techniki hipnotyczne. To metoda sięgająca do głębokich pokładów psychiki i podświadomości. Opiera się na pracy z metaforą, wyobrażeniem czy regresji czyli stopniowej pracy na coraz wcześniejszych doświadczeniach. Celem jest integracja trudnych wspomnień lub wydobycie ich znaczenia ważnego dla pacjenta. Poza technikami hipnotycznymi, na sesjach są też używane inne techniki i narzędzia terapeutyczne. Wszystko zależy od potrzeb klienta. Warto podkreślić, że trans hipnotyczny nie ma nic wspólnego ze snem. Jest stanem głębokiej relaksacji i nie wyłącza działania świadomości. Terapeuta technicznie nie jest w stanie zaszczepić sugestii, co do której hipnotyzowany nie ma świadomości, a wiec historie jakoby hipnotyzer był w stanie zmusić hipnotyzowanego do zrobienia czegoś czego on nie chce, są jedynie fantastyką naukową. Klient pozostaje w nieustannym kontakcie z hipnoterapeutą. Trans umożliwia dotarcie do najgłębszych treści istotnych terapeutycznie. Należy mieć jednak na uwadze, że jeśli są sprawy, których klient nie może ujawniać w zwykłym stanie świadomości (na przykład tajemnica zawodowa), to nie ma technicznie możliwości, aby pod wpływem hipnozy zmusić go do ich ujawnienia ponieważ zachowuje on pełną świadomość. W Pracowni Psychoterapii Hygge na Jana Kazimierza hipnoterapię prowadzi Gabriela Kuznowicz.
Choć hipnoza prawdopodobnie nam nie zaszkodzi (człowiek nawet pod wpływem hipnozy nie jest w stanie robić rzeczy, które są sprzeczne z jego systemem wartości – terapeuta nie jest w stanie przejąć nad nami całkowitej kontroli), to nie zawsze pomoże. Wiele zależy tu od nas. Powinniśmy wybrać odpowiedniego terapeutę.
Choć naukowcy potwierdzili, że hipnoza może wspomóc leczenie, podchodzimy do niej z rezerwą. Hipnoza kojarzy nam się bowiem z jakąś tajemniczą mocą, pod której wpływem stajemy się narzędziem w rękach hipnotyzera. Czy nasz mózg rzeczywiście ulega jakiejś niezwykłej sile? Najpierw zahipnotyzował Rosjan, a potem Polaków. Dwadzieścia lat temu jego telewizyjne seanse hipnozy biły rekordy popularności, gromadząc przed ekranami miliony widzów. Adin, dwa, tri... – kto nie pamięta sennego głosu Anatolija Michajłowicza Kaszpirowskiego, rosyjskiego psychiatry i psychoterapeuty... Ci, którzy ulegli jego wpływowi, twierdzili, że hipnotyzer wyleczył ich z dolegliwości, z którymi lekarze nie dawali sobie rady. Jedni przekonywali, że po obejrzeniu programów Kaszpirowskiego alkoholicy zrywali z nałogiem, otyli tracili na wadze, a łysiejący odzyskiwali włosy. Inni zaś wypominali niebotyczne stawki, jakie telewizja płaciła za „cudowne” seanse, a rosyjskiego hipnotyzera uważali za hochsztaplera. Do dziś Kaszpirowski budzi wiele kontrowersji, podobnie jak metoda, którą stosował... Ani sen, ani transSam grecki bóg snu, Hipnos, udzielił hipnozie swojego imienia, ale poza tym hipnoza nie ma wiele ze snem wspólnego, choć obserwatorom może go przypominać – tym bardziej że bez „wybudzenia” stan osoby hipnotyzowanej naturalnie zmienia się w sen. Hipnoza nie jest również tajemniczym stanem transowym, w którym traci się nad sobą kontrolę. Zjawisko to związane jest ze szczególną właściwością ludzi poddających się hipnozie oraz charakterystycznym wzorcem pracy ich mózgów w trakcie procedury hipnotycznej – jej powodzenie zależy przede wszystkim od podatności osoby hipnotyzowanej na sugestię. Każdy może być hipnotyzerem, nie każdy natomiast może zostać zahipnotyzowany! W czasie hipnozy sugeruje się zmiany w doświadczaniu wrażeń w myślach i zachowaniach. Na takie sugestie są podatni ludzie, którzy potrafią całkowicie poświęcić się danej czynności. Podatność na sugestię jest cechą trwałą (nie zmienia się w ciągu życia) i wiąże się z innymi cechami, jak np. wyobrażeniowe zaangażowanie (zdolność do całkowitego „zatopienia się” w tym, co robimy) i fantazyjność (częste oddawanie się marzeniom i fantazjom). Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda stworzyli skalę podatności na hipnozę, zawierającą się w przedziale od 0 do 12 (0 – całkowity brak podatności, 12 – maksymalna podatność). Z ich badań wynika, że większość ludzi osiąga wyniki między 3 a 7, a więc świadczące o małej i średniej podatności. W zdecydowanej mniejszości są zarówno osoby kompletnie niepodatne, jak i całkowicie podatne na hipnozę. Absolutny brak podatności na sugestię zaobserwowano u 4 procent badanych, ale osoby maksymalnie podatne na hipnozę też stanowiły zdecydowaną mniejszość. Jakie są mózgowe podstawy tej cechy?POLECAMY Naukowcy szukają ich od co najmniej kilkudziesięciu lat, jednak dotychczasowe badania nie przyniosły jednoznacznych i zadowalających wyników. Najwięcej charakterystycznych i powtarzalnych wzorców aktywności wykryto przy użyciu elektroencefalografu (EEG), na podstawie którego stwierdzano rozkład fal częstotliwości generowanych przez skupiska komórek nerwowych określonych obszarów móz[-]gu (wskazanych nieprecyzyjnie, ponieważ EEG nie jest najlepszą metodą pomiaru jeśli chodzi o lokalizację przestrzenną). Okazuje się, że osoby bardziej podatne na hipnozę charakteryzują się zwiększonym udziałem fal theta (fal wolnych, o zakresie 4–8 Hz) w warunkach zwykłego dziennego czuwania niż osoby mniej podatne. Zmiany te dotyczą zwłaszcza górnego zakresu theta (5,5–7,5 Hz) generowanych w obszarach czołowych i ciemieniowych mózgu. Co ciekawe, u ludzi bardziej podatnych na hipnozę stwierdzono też ogólnie większy udział w zapisie wysokich fal theta, wysokich alfa (11,5–13,5 Hz) oraz beta (16,5–25 Hz) w prawej półkuli mózgu. Półkula ta w znacznym stopniu odpowiada za funkcje przestrzenne i wyobrażeniowe. Jednak nawet mniej podatna na sugestię osoba może – przy dużej chęci współpracy, samodyscyplinie i odpowiednich, komfortowych warunkach – zostać zahipnotyzowana. W trakcie procedury hipnotyzer podaje określony zestaw instrukcji, który zasadniczo dotyka dwóch aspektów funkcjonowania: energetycznego oraz uwagowego. Hipnozę można tym samym dokładniej określić jako zdolność do należytego, zgodnego z sugestiami odprężenia się oraz specyficznego przestawienia swojego systemu odbierania bodźców. Z tymi dwoma aspektami związane są określone wzorce zmian aktywności mózgu, ujawniane przede wszystkim w badaniach hipnotyczna – polecenie werbalne lub niewerbalne, wywierające wpływ na hipnotyzowaną osobę. Ma ona spowodować pozytywną zmianę w zachowaniu hipnotyzowanego i utrzymać ją w przyszłości. Indukcja hipnotyczna – proces wprowadzania osoby hipnotyzowanej w stan hipnotyczny poprzez wizualizacje, fiksacje wzroku, określone polecenia (relaksacji, kontroli mięśniowej, ruchów dowolnych). Głębokość hipnozy – stopień relaksacji hipnotyzowanego, jego odcięcia od bodźców zewnętrznych i koncentracji na sugestiach spokoojnyPierre Rainville, kanadyjski badacz z Uniwersytetu w Montrealu, przez ostatnie 15 lat przeprowadził serię badań nad neuroobrazowaniem aktywności mózgu pod hipnozą. Mózg zahipnotyzowanego człowieka istotnie zmienia swoją aktywność, choć są to zmiany subtelne i związane z modyfikacją określonych doznań. Podstawowym wyznacznikiem hipnozy jest pozytywna odpowiedź na instrukcje relaksacji oraz sugestie dotyczące przyjemnych doznań cielesnych (np. ciepła i ociężałości), senności (nie zawsze) oraz umysłowego odprężenia. Grupa Rain[-]ville’a porównywała aktywność mózgu – przy użyciu metody pozytonowej tomografii komputerowej (PET) – osób przed i po przeprowadzeniu procedury indukcji hipnotycznej. Osoby pod hipnozą, które wprowadziły się w stan największego odprężenia, charakteryzowały się specyficznym wzorcem aktywności ośrodkowego układu nerwowego. Otóż, znaczny spadek pobudzenia zaobserwowano w głębokich strukturach podkorowych, konkretnie w nakrywce śródmóz[-]gowia. Obszar ten odgrywa arcyważną rolę w generowaniu i modyfikacji aktywności całego mózgu (przez jądra układu siatkowatego). Obniżona wydajność neuronów w tym obszarze jest bardzo istotnym korelatem stanu odprężenia. Dodatkowo stwierdzono zwiększoną aktywność w określonych, wyższych (korowych) ośrodkach mózgu – w środkowych i tzw. przykolanowych (znajdujących się przy kolanie – wybrzuszeniu spoidła wielkiego) częściach zakrętu obręczy (kory przy linii środkowej móz[-]gu). Obszar ten odgrywa niezwykle ważną rolę w modulacji naszego życia emocjonalnego (kontrolowaniu afektu, rozumieniu doznań, podejmowaniu decyzji). Badacze zastanawiają się nad tym, czy zwiększona aktywność w tym rejonie stanowi mózgowy korelat określonych, przyjemnych doświadczeń związanych z hipnotycznym odprężeniem. Uwaga wywiedziona w poleKolejny, bardziej problematyczny aspekt funkcjonowania podczas hipnozy wiąże się z mechanizmami uwagowymi. Czy zmiany „hipnotyczne” są odpowiedzią na sugestie ciągłego skupiania się na głosie i instrukcjach hipnotyzera oraz sugestiach ignorowania wszelkich innych sygnałów z zewnątrz (głosów, trzasków) oraz wewnątrz (spontanicznych myśli)? Zespół Rainville’a wskazał na specyficzne zmiany aktywności mózgu osób pod hipnozą, które deklarowały szczególne skupienie uwagi na hipnotyzerze. Okazało się, że wyraźnie zwiększała się u nich aktywność wzgórza oraz przednich (między środkowymi a przykolanowymi) części zakrętu obręczy. Zmniejszała się natomiast aktywność obszarów ciemieniowych kory prawej półkuli, jak i kory potylicznej obu półkul. Badacze zinterpretowali zwiększoną aktywność we wzgórzu (strukturze w głębi mózgu, która zawiaduje połączeniami niższych części mózgowia z korą) jako naturalną konsekwencję ogólnie zmniejszonego pobudzenia całego organizmu (zmęczenie czy też odprężenie), umożliwiającą utrzymywanie przytomności i koncentracji uwagi. Zmniejszona aktywność w prawych obszarach ciemieniowych może wskazywać na obniżenie funkcji monitorowania przestrzeni wokół siebie (z którą to funkcją ośrodki te są łączone), natomiast obustronny spadek aktywności płatów potylicznych, w których mieszczą się ośrodki wzrokowe, można łączyć z ograniczeniem bodźców wizualnych podczas procedury hipnotycznej (polecenie zamknięcia oczu). Badacze przypuszczają, że przednie części zakrętu obręczy odpowiadają za kontrolne aspekty mechanizmów uwagowych (na co zwracać uwagę, co ignorować, co traktować jako pomyłkę, kiedy włożyć więcej wysiłku, kiedy mniej). Tym samym zwiększona aktywność w tym obszarze wiązałaby się z bardziej wyczulonym i mocniej pracującym systemem uwa... Ten artykuł dostępny jest tylko dla Prenumeratorów. Sprawdź, co zyskasz, kupując prenumeratę. Zobacz więcej
zarządzać wszystkim, mieć wszystko pod całkowitą kontrolą planować coś potajemnie Stan po wypiciu kilku drinków Stan pobudzenia emocjonalnego, zmysłowego Stan pod wpływem hipnozy Stan podniecenia Stan podniecenia nienaturalnego Stan podniecenia uczuciowego; poryw Stan podniecenia, wzmożonej energii Stan podobny do niepełnego snu
Efekty hipnozy, czyli skuteczna hipnoza Opublikował: dla 19 listopada 2020 Hipnoza to jedna ze skutecznych metod wspierania leczenia wielu zaburzeń. Fobia, lęk społeczny, czy uzależnienie swoją podstawę najczęściej mają głęboko zakorzenioną w podświadomości. Terapia hipnozą pozwala na głębokie zrelaksowanie się i dosięgnięcie problemu u podstaw. Dzięki temu hipnoterapia pozwala osiągać zadowalające efekty hipnozy. Czy jednak hipnoza jest w pełni bezpieczna? Kiedy warto wybrać się na seans hipnotyczny? Hipnoza to stan odmiennej świadomości spowodowany głębokim odprężeniem. Poprzez wgląd w naszą podświadomość, hipnoterapeuta ma realny wpływ na korygowanie wielu szkodliwych przyzwyczajeń oraz nawyków. Większość problemów, z którymi klienci zgłaszają się na sesje hipnotyczne, umiejscowione są w psychice. Przykładowo lęk społeczny, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie między ludźmi, najczęściej spowodowany jest jakimiś traumatycznymi wydarzeniami w przeszłości. Z czasem wspomnienia bledną, natomiast problem zostaje i zakorzenia się coraz mocniej. Zamyka się w podświadomości i ma ciągły, negatywny wpływ na dalsze życie. Stan pod wpływem hipnozy pozwala na dotarcie do problemu, a także rzuca na niego inne światło. Z tego względu osoba otwarta na pomoc, potrafi dostrzec imponujące efekty hipnozy. Połączone dodatkowo z wizytami u psychoterapeuty dają szansę na całkowicie wyzbycie się problemu. Hipnozę wykorzystywać można do wspierania leczenia zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania, a także problemów z poczuciem własnej wartości. Co ma wpływ na efekty hipnozy? Wiele osób zastanawia się czy hipnoza działa. Odpowiedzieć można – i tak i nie. Od skuteczności hipnozy zależy wiele czynników. Ogólnie terapia hipnozą przynosi wiele pozytywnych skutków. Jednak potężny wpływ na to, jak terapia wpłynie na nas, zależy od nas samych. Aby klasyczna hipnoza czy autohipnoza odniosła skuteczny efekt, potrzebne jest zaangażowanie oraz otwartość. Jeżeli przychodzimy na terapię, ponieważ ktoś nam tak poradził, a nie jesteśmy do końca przekonani do tego pomysłu, to lepiej odpuścić. Bez otwartości i zaangażowania żadna terapia nie odniesie pożądanych efektów. Kolejnym ważnym aspektem jest dojrzałość i świadomość. W momencie gdy chcemy zmiany, ale jednocześnie jeszcze do niej nie dorośliśmy i nie dojrzeliśmy, to bardzo możliwe, że terapia nie okaże się pomocna. Świadomość własnych słabych stron, a także ukierunkowania problemu jest kluczowe. Dojrzałość jest też niesamowicie istotna w kwestii autohipnozy. Autohipnoza, w której główną rolę gra autosugestia, wymaga dużo pracy, cierpliwości i chęci. Efekty hipnozy a jej rodzaje Oprócz zaangażowania, efekty hipnozy ściśle uzależnione są także od rodzaju hipnozy, który wybieramy. Przykładowo hipnoza ericksonowska, której twórcą był Milton Erickson, skupia się na głębokim kontakcie między hipnoterapeutą a klientem. Ten rodzaj hipnozy bardzo pomaga w samoakceptacji oraz zrozumieniu siebie. Jednak by w pełni czerpać korzyści z hipnozy ericksonowskiej, potrzebne jest duże zaufanie pomiędzy dwoma stronami, a także gotowość do pracy nad swoimi słabościami. Efekty tej hipnozy opierają się głównie na wypracowanej pewności siebie czy akceptowaniu swoich zalet ale też wad, jako zupełnie naturalne. Z kolei hipnoza regresyjna skupia się na cofaniu myślami w przeszłość i próbie zrozumienia traumatycznych wydarzeń. Regresja hipnotyczna wymaga dużo sił i samozaparcia w postanowieniu zmiany, ponieważ wracanie do tego co bolało nie jest łatwe. Jednak efekty po ukończeniu terapii są niesamowite. Wyjaśnione, przeszłe sytuacje przestają wywierać wpływ na dalsze życie, przez co osoba czuje się wolna od nawyków, które ją ograniczały. Efekty hipnozy jako wsparcie w terapii Hipnozę można traktować jako dodatkowe wsparcie w terapii. Jeśli zmagamy się z jakiś problemem lub wieloma problemami, naturalną koleją rzeczy jest, że szukamy pomocy i wsparcia. Zgłaszamy się wtedy do bliskich lub do psychologa, który określi na czym dokładnie polega problem. Terapia systemowa, która pomaga rozwiązywać problemy przykładowo w rodzinie czy związku, lub terapia schematów, która odpowiada za korygowanie szkodliwych przyzwyczajeń, może idealnie uzupełniać się z hipnozą. Przykładowo terapia schematu uczy nas zdrowego poglądu na sytuacje, a hipnoterapeuta dodatkowo utrwala określone zmiany w naszej podświadomości. Efektem takiego połączenia może być szybszy powrót do radości życia oraz mocniej utrwalone oraz zrozumiane przemiany. Pozytywne i trwałe efekty hipnozy dodatkowo motywują do dalszej zmiany. Zaskakujące efekty hipnozy Warto pamiętać, że efekty hipnozy zależą też od stopnia zaangażowania w terapię, a także od osobistej predyspozycji do osiągania stanu głębokiej hipnozy. Na hipnozę bardziej podatne są kobiety, choć nie jest to reguła. W przypadku kobiet coraz bardziej popularny staje się tzw. hipnoporód. Pozwala on na zdecydowanie mniejsze odczuwanie nie tylko bólu, ale także stresu, który towarzyszy kobiecie podczas porodu. Tak więc hipnoza ma działanie uśmierzające ból i regulujące poziom stresu. Znana jest również hipnoza na odchudzanie, czyli hipnoza, która pomaga w osiąganiu trzymania się swoich postanowień. Głęboka relaksacja zmniejsza wydzielanie się kortyzolu, który ma wpływ na problemy z wagą. Efekty hipnozy to przede wszystkim zmniejszony poziom stresu oraz ogólne uspokojenie się, wyciszenie. Hipnoza pozwala na rozładowanie napięcia mięśniowego, eliminuje skutki napięcia nerwowego oraz zmniejsza odczuwanie bólu. Ponadto terapia hipnozą okazuje się skuteczna w walce z wieloma zaburzeniami natury psychicznej. Efekty hipnozy a skutki uboczne Hipnoza sama w sobie jest w pełni bezpieczną metodą przy wspieraniu leczenia różnego typu zaburzeń. Nie ma możliwości, żeby osoba zahipnotyzowana się nie obudziła, ponieważ najczęściej do snu w ogóle nie dochodzi. Klient jest maksymalnie odprężony, ale w dalszym ciągu ma kontakt z rzeczywistością. Nie ma dowodów też na to, by osoba zahipnotyzowana robiła wymyślone przez hipnotyzera rzeczy, zarówno podczas trwania seansu jak i po zakończeniu. Efekty hipnozy uzależnione są od hipnoterapeuty, którego wybierzemy. Powinna to być osoba dobrze przygotowana, empatyczna i przede wszystkim profesjonalna. Gdy zdecydujemy się na taką osobę, hipnoza będzie z całą pewnością bezpieczna i komfortowa. Podejmij działanie W naszym serwisie znajdziesz tylko sprawdzonych i certyfikowanych hipnoterapeutów. Dlatego podejmij działanie i znajdź hipnoterapeutę w swojej okolicy używając wyszukiwarki dostępnej na górze ekranu. A jeśli temat hipnozy i hipnoterapii po prostu Cię interesują, lub chciałbyś rozwijać się w tym kierunku, zapraszamy do okresowego sprawdzania ofert warsztatów w zakładce Warsztaty.
Pod wpływem hipnozy w mózgu dochodzi do szeregu zmian związanych z aktywnością poszczególnych jego rejonów. Naukowcy za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) wykryli, że podczas hipnozy spada aktywność w grzbietowo-przedniej części zakrętu obręczy, stanowiącej fragment tzw. sieci istotności (salience network), … Czytaj więcej
Trwa ładowanie... Psychologia Parapsychologia Stan hipnozy Osoba podczas hipnozy Master Surya, lic. CC BY-SA Hipnoza pomaga leczyć uzależnionych, chorych na nerwicę i stany lękowe. Twierdzi się, że jest to także jeden z najlepszych sposobów na wyleczenie zaburzeń odżywiania. Polecane dla Ciebie Komentarze
. stan pod wpływem hipnozy
