🦄 Jaka Jest Twoja Orientacja Seksualna

Oczywiście zaskakiwać może to, że nie są one wprost związane z chromosomami płci. Nie wiemy, dlaczego wskazane w przytaczanym badaniu GWAS markery mają znaczenie dla zróżnicowania w zakresie orientacji u różnych płci. Co więcej, nie wiemy, który z genów położonych w ich pobliżu jest kluczowy dla rozwoju tego aspektu zachowania.

Czy jestem gejem? Czy jestem lesbijką? Czy mój syn jest gejem? Czy moja siostra jest lesbijką? Homo czy hetero, a może bi? Zazwyczaj wątpliwości związane z orientacją seksualną wiążemy z brakiem doświadczenia i młodym wiekiem. Dorośli mogą jednak, tak samo jak nastolatkowie, zadawać sobie podobne pytania. Zarówno w przypadku młodzieży, jak i osób dorosłych tego typu wątpliwości o niczym złym nie świadczą. Pytania o własną orientację seksualną nie są niczym niezwykłym, a co więcej, są zdrowe, w każdym wieku. W każdym! Naturalnie, z największą intensywnością tego typu dociekania dotykają nastolatków i młodych dorosłych. Nie mniej jednak także osoby starsze (i o wiele starsze) mierzą się z tymi pytaniami w swoim życiu. Pojawiające się w ciągu życia wątpliwości związane z własną orientacją seksualną mogą świadczyć o różnych aspektach naszego psychologicznego funkcjonowania i nie zawsze są wprost związane z samą orientacją seksualną. W przypadku młodzieży w wieku od 12 do 23 lat wg niektórych oszacowań, aż 25% osób nie jest w jakimś momencie pewnych swojej orientacji seksualnej. Należy jednak zauważyć, że wspomniany brak pewności co do własnej orientacji seksualnej jest naturalny rozwojowo i w większości przypadków przejściowy i utrzymuje się od kilku miesięcy do kilku lat. Zauroczenie się chłopaka innym chłopakiem lub dziewczyny inną dziewczyną nie musi oznaczać orientacji homoseksualnej, lecz jedynie może. W sytuacjach, w których wątpliwości spędzają nam sen z powiek i prowadzą do stałego pogarszania się naszego zdrowia psychicznego lub zwyczajnie potrzebna jest nam rzetelna wiedza na ten temat, warto skonsultować się z psychologiem. Dla osób młodych seksualność, w tym odkrywanie swojej orientacji seksualnej, to poznawanie zupełnie nowych obszarów własnej osoby, co jest niełatwe, ale z drugiej strony także niezmiernie ciekawe. Seksualność interesuje młodzież na serio i na poważnie. Zaznaczę, aby było to jasne, że piszę o powadze młodzieży bez cienia ironii. Przepracowawszy setki godzin z młodzieżą na warsztatach edukacyjno-profilaktycznych z zakresu seksualności człowieka, z pierwszej ręki wiem, że młodzi ludzie potrafią zadawać poważne i istotne pytania, chętnie krytycznie analizują różne zagadnienia związane z seksualnością (nie tylko z seksem). Nie mniej jednak na poważnie jest tylko wówczas, gdy jest na to odpowiednia przestrzeń. Gdy ktoś jest gotów wykazać się otwartością na różnego rodzaju wątpliwości i niewiedzę. Bezrefleksyjnie przyjmujemy za oczywiste to, że chłopak powinien mieć dziewczynę, a dziewczyna chłopaka. Na każdych zajęciach zawsze pozwalamy uczestnikom warsztatów zadawać anonimowe pytania na karteczkach, które wrzucają do worka, gdy wychodzą na przerwę. Po przerwie odpowiadamy na nie i nie zdarzyło się jeszcze, aby ktoś nie chciał posłuchać. A w temacie niniejszego wpisu – długo by wymieniać różne warianty pytania typu „czy jestem normalny, bo…”. Możliwość zadania takich pytań specjalistom jest świetną okazją do rozwiązania niektórych dylematów, również tych związanych z orientacją seksualną. Pytań ze słowami „gej”, „lesbijka”, „bi”, „homo” itp. zawsze pojawia się na karteczkach wiele. Przemijające zauroczenie osobą tej samej płci w okresie dojrzewania jest realnym zjawiskiem rozwojowym. W mediach mówi się o orientacji seksualnej bardzo różne rzeczy. W społeczeństwie obowiązuje też powszechne tabu i brakuje specjalistów, którzy byliby gotowi rozmawiać z młodzieżą. Wszystko to utrudnia określenie własnej tożsamości psychoseksualnej i czasem mając dwadzieścia kilka lat nadal nie potrafimy uporządkować swoich odczuć i myśli z tym związanych. Sprawa nie jest także łatwa dla rodziców Dziecko wychowuje się najczęściej z towarzyszącym przekonaniem rodziców, że JEST heteroseksualne i dzieje się tak już od momentu narodzin, a zaryzykowałbym także stwierdzenie, że ma to miejsce nawet od momentu poczęcia albo też i fantazjowania o dziecku. Rodzice nie zadają sobie pytania czy ich dziecko jest heteroseksualne czy może nie, lecz przyjmują pewien domyślny z góry założony stan rzeczy za fakt, tak długo, dopóki prawda nie okarze się inna. Tak po prostu skonstruowany jest ten świat. Z tego powodu młodzież nieheteroseksualna ma trudniej, aniżeli ich heteroseksualni rówieśnicy – zaczynają bowiem od mocno wydeptanej ścieżki, kroczą w oczekiwanym heteroseksualnym kierunku, ale w pewnym momencie okazuje się, że droga ta jest ślepa lub widoki po drodze zupełnie nie cieszą oka. Podobne zawiedzenie i swego rodzaju rozczarowanie przeżywają rodzice. Mogą czuć się oszukani, źli, osamotnieni – mogą czuć i myśleć bardzo różne rzeczy i to jest w pewien sposób zrozumiałe, choć może być bardzo nieprzyjemne dla samego dziecka, co także należy rozumieć. Początki orientowania się, że „nie jesteśmy na oczekiwanym kursie” bywają skrajnie trudne bez względu na wiek. Na szczęście można sobie z tymi trudnymi emocjami radzić. Co robić? Czy można coś z tym zrobić? No dobrze, czujemy, że jesteśmy „nie tam, gdzie byśmy chcieli ze swoją orientacją”. Że marzy nam się podróż gdzie indziej, inną drogą, może bardziej przez las, albo w górę rzeki. Czasem okazuje się, że „ktoś zabłądzi” – seksualność, gdy ma się naście lat nie jest prosta. Ba! Ona nigdy nie jest prosta, ale w młodzieńczym wieku to już zawsze jest trudna. Gdy ktoś „zabłądzi”, może się okazać, że psycholog psychoterapeuta, psycholog seksuolog mogą pomóc młodej osobie w zorientowaniu się w tej sytuacji i wybraniu innej drogi dla siebie. Jest to w pełni zdrowe i normalne. Psycholog nie zmieni orientacji dziecka, bo takowej nie można zmienić, ale może pomóc młodej osobie lepiej zrozumieć siebie i odpowiedzieć na pytanie czy to, że podoba mi się kolega/koleżanka z klasy oznacza, że jestem gejem/lesbijką, czy może są to emocje nieznane dotąd, ale nie związane z potrzebą zbudowania romantycznej więzi z drugą osobą. Wiele scenariuszy można by tutaj nakreślić. Ważne by pamiętać, że różni ludzie mają różnie i same myśli czy fantazje homoseksualne nie stanowią o orientacji seksualnej, nie świadczą też najczęściej o niczym złym. W seksualności podobnie jak w podróży nieustannie odkrywamy, próbujemy różnych smaków, różnych środków poruszania się, czerpiemy przyjemność z podziwiania widoków. Czasem jest jednak inaczej. Okazuje się, że heteroseksualna ścieżka faktycznie donikąd nie prowadzi i nie zaprowadzi, ponieważ ktoś nie „zabłądził na chwilę”, a na stałe czuje w kościach i w każdym kawałku swojego ciała, że najszczęśliwiej będzie udać się w inną stronę. Że chyba jestem gejem, a może jestem bi, a może jestem lesbijką? Nieheteroseksualna młodzież ma o tyle trudniej w określaniu własnej orientacji, że rzadko ktoś dorosły jest w stanie zrozumieć taką sytuację zagubienia, powątpiewania czy jednoznacznego opowiedzenia się po nieheteroseksualnej stronie. Nic dziwnego, nie uczymy się o tym, nie rozmawiamy, seksualność to w ogóle wielkie tabu. W takich sytuacjach psycholog czy seksuolog mogą pomóc młodej osobie odnaleźć się w nowych okolicznościach, zrozumieć swoje potrzeby. Proces „wychodzenia z szafy” (ang. coming out) i akceptowania własnej homo- czy biseksualności jest długi, często wieloletni i trudny. W innych przypadkach psycholog może pomóc uświadomić sobie błędne przekonanie o własnej homoseksualności. Jeśli jesteś heteroseksualny/a to wiesz co i jak, gdy dorośniesz – żona, mąż, dzieci, wnuki itd., społeczeństwo zadbało, abyś wiedział(a). Jeśli nie czujesz, że jesteś hetero to zaczynasz się zastanawiać, szukać, ale okazuje się, że nikt nie ma wskazówek, sugestii, a Ty nie do końca wiesz kim jesteś i czy aby na pewno jesteś taki lub taka, jak się Tobie wydaje. W dodatku padają słowa „pedał”, „ciota”, „lesba” itp. Jest ciężko. Masz 15 lat – jest trudno; masz 30 lat – jest trudniej, bo przecież dwa razy dłużej i Ty, i inni myśleliście coś innego. Orientacja seksualna w dorosłości Powodów dla których w dorosłym życiu pojawia się zwątpienie związane z własną orientacją seksualną, zarówno u mężczyzn jak i u kobiet, jest wiele. Bywa, że nie przemyśleliśmy zbyt dobrze wcześniejszych wyborów i poddaliśmy się temu, czego oczekiwała od nas rodzina, przyjaciele czy szerzej – społeczeństwo. Czasem nasze lęki związane z bliskością, relacjami z kobietami, mężczyznami lub problemy wokół poczucia własnej wartości mogą spowodować pytania o orientację seksualną. Dużym piętnem na seksualności dorosłego człowieka może także odcisnąć się negatywne doświadczenie seksualne lub przemocowe z wcześniejszych okresów życia. Bez względu na źródło trudności, nigdy jednak nie możemy sobie pozwolić na kojarzenie nieheteroseksualności z czymś negatywnym albo tym bardziej chorym. Przypomnijmy, że zgodnie ze współczesną wiedzą medyczną i psychologiczną homoseksualność, biseksualność są tak samo normalne i zdrowe jak heteroseksualność. Tak jak wspominałem powyżej, z różnych względów odnalezienie się na mapie własnej seksualności może nie nastąpić, gdy mamy lat naście, a dopiero, gdy mamy ich dziesiąt. Tak naprawdę jest to zrozumiałe, jeśli się nad tym zastanowić. Niekiedy okazuje się bowiem, że jedynym sposobem na znalezienie właściwej trasy jest wypróbowanie różnych. Nikt nie ma seksualnego GPSa. Metafora seksualności jako podróży wydaje mi się bardzo pomocna. Po pierwsze, jak każda metafora pozwala mówić o rzeczach skomplikowanych trochę bardziej zrozumiale, a gdy mowa o nauce, to można o niej mówić w ten sposób, bez akademickiego zadęcia. Po drugie, w seksualności podobnie jak w podróży nieustannie odkrywamy, próbujemy różnych smaków, różnych środków poruszania się, czerpiemy przyjemność z podziwiania widoków, czasem jedziemy tą samą trasą, czasem ktoś nami pokieruje, a czasem jesteśmy zdani tylko na siebie. W dorosłym życiu może się okazać, że droga, którą dotychczas wybieraliśmy nie jest tak atrakcyjna jak ta, która odkryliśmy przypadkiem, bo zabłądziliśmy. Albo nie tak ciekawa i przyjemna jak ta, którą mijaliśmy każdego dnia w drodze do pracy, ale wydawała nam się zbyt zakorkowana, aby z niej skorzystać, a przy tym wszyscy nam ją odradzali. Warto też pamiętać, że zabłądzić można zmierzając w każdym kierunku. Niektórzy z nas mylnie uważają, że są heteroseksualni, a niektórym wydaje się, że są nieheteroseksualni. W jaki sposób może pomóc psycholog? Zadaniem psychologa w pracy z osobą, która zgłasza się z trudnościami w związku z przeżywaną orientacją seksualną, wątpliwościami w tym obszarze, nieakceptowanymi myślami jest przede wszystkim pomóc osobie w odpowiedzi na pytanie jaka jest przyczyna trudności. W drugim kroku spróbujemy znaleźć właściwy sposób postępowania, leczenia lub wspierania osoby w uzyskaniu akceptacji swoich potrzeb lub gdy to możliwe w zmianie zachowania. Po szczegółowej diagnozie natury przeżywanych trudności psycholog przedstawia swoje rozumienie pacjentowi i uzgadnia z nim możliwości i cele dalszej pracy. Ważne jest, by odpowiedzieć na pytanie czy wątpliwości związane z własnymi potrzebami seksualnymi wynikają z kształtującej się lub wykształconej już orientacji seksualnej, czy też są przejawem kryzysu okresu dojrzewania lub trudności psychologicznych w życiu dorosłym, które nie są bezpośrednio związane z orientacją seksualną. Czasem już kilka konsultacji seksuologicznych pozwala na odzyskanie spokoju i rozwiązanie wątpliwości związanych z orientacją seksualną. Ale bywa też, że wskazana jest długoterminowa psychoterapia. Wiele zależy od pierwszych spotkań konsultacyjno-diagnostycznych i motywacji osoby zgłaszającej się po wsparcie. Czasem już kilka konsultacji seksuologicznych pozwala na odzyskanie spokoju i rozwiązanie wątpliwości związanych z orientacją seksualną. W tego typu pracy kluczowe są poszanowanie indywidualnych potrzeb i pragnień osoby, która zgłasza się do psychologa lub do psychoterapeuty i otwarty dialog. Niedopuszczalne jest, aby specjalista dostosowywał pacjenta do własnego światopoglądu lub prowadził terapię zatajając lub maskując jej cel. Zdajemy sobie sprawę z tego, że seksualność jest obszarem funkcjonowania człowieka, który jest obarczony znacznym tabu społecznym i owiany szeregiem kontrowersji, w tym związanych z orientacją seksualną. Dokładamy wszelkich starań, aby osoby zgłaszające się do nas po pomoc psychoseksuologiczną miały poczucie, że w gabinecie psychologa psychoterapeuty jest miejsce na otwartą i spokojną rozmowę, czas na rozwianie wszelkich wątpliwości i takie cele terapeutyczne, które są zarówno spójne z wynikami współczesnych badań, jak i pozostają w zgodzie z potrzebami osoby, zgłaszającej się po pomoc. Czasem zarówno osoby dorosłe jak i młodzież boją się udać do specjalisty, by porozmawiać o trudnościach przeżywanych w związku z posiadanymi wątpliwościami, potrzebami, fantazjami itp., ponieważ zakładają, że psycholog potwierdzi lub „zdiagnozuje” u nich homoseksualność. Tak nie jest. Oczywiście, może się okazać, że w czasie spotkań konsultacyjnych przekazywane psychologowi informacje będą wskazywały na orientację nieheteroseksualną klienta, ale ważne by pamiętać, że psycholog działa zawsze w interesie pacjenta. Jeśli na podstawie posiadanej wiedzy, umiejętności i doświadczenia wnioskuje, że osoba jest nieheteroseksualna, to ma obowiązek taką informacją się podzielić. Często jednak jest odwrotnie, okazuje się, że treści opisywane w gabinecie psychologa wcale nie świadczą o homo lub biseksualnej orientacji seksualnej i konsultacje ze specjalistą pomagają w odzyskaniu psychicznego dobrostanu. Zadaniem psychologa jest rzetelnie i zgodnie z etyką zawodu psychologa wspierać w każdej sytuacji osobę zgłaszającą się po pomoc. Którykolwiek scenariusz mamy na uwadze: czy chwilowe wątpliwości, czy zdecydowane twierdzenie „nie jestem hetero”, ważne, by nie zamykać się na żadną ewentualność. Każda z opisanych powyżej ścieżek, to szansa na naprawdę szczęśliwą życiową podróż. Drogi są różne, a każda ma do zaoferowania coś dobrego. Cel podróży jest jednak ten sam – przejść przez życie w gronie bliskich i kochających osób, kochać i być kochanym. Seksualność jest integralną częścią osobowości Na koniec jako ciekawostkę przywołajmy Deklarację Seksualnych Praw, którą w sierpniu 2002 roku przyjęła Światowa Organizacja Zdrowia. Warto poświęcić jej trochę uwagi. Zgodnie z nią: Seksualność jest integralną częścią osobowości każdej istoty ludzkiej. Jej pełny rozwój zależy od zaspokojenia podstawowych ludzkich potrzeb, takich jak pragnienie kontaktu, intymności, ekspresji uczuć, przyjemności, czułości i kształtuje się w wyniku wzajemnych relacji pomiędzy osobą a otaczającymi ją strukturami społecznymi. Pełny rozwój seksualności jest niezbędny do osiągnięcia dobrostanu w wymiarze indywidualnym, interpersonalnym oraz seksualne są uniwersalnymi prawami człowieka, bazującymi na niezbywalnej wolności, godności i równości wszystkich istot ludzkich. Ponieważ zdrowie jest fundamentalnym prawem człowieka, tak samo podstawowym prawem człowieka musi być jego zdrowie celu zapewnienia zdrowego rozwoju seksualności społeczeństw i jednostek ludzkich wszystkie społeczeństwa muszą uznawać, promować, szanować i bronić tych praw seksualnych wszelkimi środkami. Zdrowie seksualne rozwija się w środowisku, które uznaje, respektuje i szanuje te seksualne stanowią fundamentalne i uniwersalne prawa człowieka. Pełna lista znajduje się tutaj. Jak wynika z przytoczonych założeń Deklaracji Praw Seksualnych Światowej Organizacji Zdrowia, zdrowie seksualne jest podstawą dobrostanu psychicznego każdego człowieka i stanowi sferę niezbywalnych ludzkich potrzeb – zarówno fizycznych jak i emocjonalnych. Osiągnięcie akceptacji w zakresie własnej orientacji seksualnej i rozumienie tej sfery seksualności wiąże się w ten sposób bezpośrednio z potencjałem człowieka do pozytywnego przeżywania własnej osoby oraz budowania szczęśliwych związków z innymi – nie tylko z przyszłym partnerem lub partnerką, ale także z rodziną i przyjaciółmi. Pomoc psychoseksuologiczną w PROPSYCHE możesz uzyskać umawiając się na konsultację w gabinecie w Bydgoszczy lub przez internet. W celu umówienia wizyty skontaktuj się z wybraną osobą: mgr Łukasz Warchoł mgr Hanna Bartosz

Osoby androgyniczne łączą w sobie cechy psychiczne i sposoby zachowania (radzenia sobie w trudnych sytuacjach) charakterystyczne dla tradycyjnie pojmowanej męskości i kobiecości. Osobowość takich jednostek zawiera w sobie jednocześnie niezależność, jak i opiekuńczość, agresywność i łagodność, stanowczość i uległość

^{Wszystkie orientację LGBTJakie są orientacjeRodzaje orientacji LGBTOrientacja seksualna jakie są Podstawowy podział orientacji seksualnych uwzględnia orientację heteroseksualną, która charakteryzuje się pociągiem seksualnym do osób płci przeciwnej, orientację homoseksualną, w której to podobają nam się osoby tej samej płci, a także orientację biseksualnej, która charakteryzuje się pociągiem seksualnym zarówno …Osoby LGBTAQI to lesbijki, geje, osoby biseksualne, transpłciowe, aseksualne, queer i interpłciowe. Osoby LGBT+ to lesbijki, geje, osoby biseksualne, transpłciowe, a „+” oznacza wszystkie pozostałe tożsamości i się trzy typy orientacji seksualnej: heteroseksualizm, homoseksualizm i mówi się o trzech z nich: ORIENTACJA HETEROSEKSUALNA – podobają ci się osoby innej płci niż twoja. ORIENTACJA HOMOSEKSUALNA – podobają ci się osoby tej samej płci, co twoja. ORIENTACJA BISEKSUALNA – podobają ci się osoby tej samej i innej płci niż seksualna to nie tylko to, z kim uprawiamy seks, to całe bogactwo zachowań, emocji, fantazji, a nawet zainteresowań, poziomu samoświadomości, seksualnych i życiowych preferencji, wyborów. Większość seksuologów wyróżnia 3 orientacje: hetero, homo i biseksualną.} ^{Tożsamość płciowa i orientacja seksualna mogą być nieco łatwiejsze do wywęszenia u potencjalnego partnera. Z kolei role płciowe wymagają nieco lepszego poznania kogoś. Mogą wydawać się nieistotne, ale są kluczowe dla twojego związku, zwłaszcza jeśli planujesz zostać rodzicem w przyszłości. Nie wszystkie pary biorą pod} Skala odpowiedzi i orientacji erotycznej została opracowana przez psychologa Michaela Stormsa, aby wyjaśnić problemy związane z Testem na orientację seksualną wg skali Kinseya, który wielu uznało za nazbyt binarny w podejściu do orientacji seksualnej. Ten test jest chwalony za jego wkład, który obejmuje bardziej złożone i mniej liniowe rozumienie orientacji osób nieidentyfikujących swojej płci na podstawie tradycyjnego podziału na kobiety i mężczyzn, a także za uznanie faktu, że niektórzy ludzie są aseksualni. Jaka jest Twoja orientacja seksualna? Określ częstotliwość występowania zdarzeń ujętych w każdym z poniższych pytań. Pytanie 1 z 15 Identyfikuję się jako: Mężczyzna Kobieta NASTĘPNE POWRÓT Test IDR-SOT© jest własnością IDR Labs International. Oryginalne badanie zostało przekazane przez Michaela Stormsa, we współpracy z Kansas University. Skala odpowiedzi i orientacji erotycznej (EROS) to klasyczny wskaźnik i narzędzie do pomiaru zachowań hetero- i homoseksualnych, biseksualizmu i aseksualności. Skala odpowiedzi i orientacji erotycznej nie uwzględnia wszystkich możliwych tożsamości seksualnych i płciowych, i nie jest przeznaczona dla respondentów, którzy nie identyfikują swojej płci na podstawie tradycyjnego podziału na kobiety i mężczyzn. Choć po części opracowany jako przeciwwaga dla problemów związanych z testem na orientację seksualną wg skali Kinseya, sam Kinsey nie był, w przeciwieństwie do powszechnego przekonania, behawiorystą, ale przyznawał, że seksualność oznacza o wiele więcej niż tylko zachowanie. Skala odpowiedzi i orientacji erotycznej jest dość starym wynalazkiem, ale w nowszych badaniach jest promowana jako niedoceniony i zróżnicowany wkład w ocenę ludzkiej seksualności. Pierwotne wyniki uzyskane przez Stormsa w 1980 r. są ogólnie uznane za istotne, szczególnie w odniesieniu do badania biseksualizmu. Chociaż oba są przeznaczone do oceny orientacji seksualnej w dwóch wymiarach, test IDR-SOT© nie powinien być mylony z EROS, według autorstwa Michaela Stormsa lub alternatywnych organizacji badawczych. Są to jednak profesjonalnie zaprojektowane testy osobowości (lub inwentarze) przeznaczone do oceny orientacji seksualnej w odniesieniu do ról płciowych w krajach Zachodu. Test IDR-SOT© jest własnością IDR Labs International. Oryginalne badania zostały przekazane przez Michaela Stormsa we współpracy z Kansas University. Autorzy tego internetowego testu osobowościowego na orientację seksualną posiadają odpowiednie kwalifikacje do przeprowadzania różnorodnych testów osobowości i zajmują się zawodowo typologią i badaniem osobowości. Wyniki naszego darmowego, internetowego testu na orientację seksualną przekazane są na zasadzie "tak jak jest" i nie powinny być interpretowane jako profesjonalna lub poświadczona porada. Aby dowiedzieć się więcej na temat naszego internetowego testu osobowości, zapoznaj się z naszymi Warunkami Korzystania z Usługi. ^{Radna Ewa Bawolska komentuje zarzuty wójta. "Może powinnam stanąć z flagą tęczową". Ewa Bawolska, radna gminy Grunwald, była gościem w programie "Newsroom" WP, gdzie odniosła się do listu wójta skierowanego do premiera Polski. W piśmie wójt zaznacza, że Bawolska propaguje postulaty środowisk LGBT oraz jest matką homoseksualnej} Czy jestem gejem quizTen quiz jest dla tych, którzy nie są pewni swojej orientacji trudno jest wiedzieć, w co się interesujesz, zwłaszcza jeśli jesteś jeszcze młody. A dla wielu myśl o byciu gejem jest przerażająca. Społeczeństwo jest często bardzo wrogo nastawione do homoseksualistów – a właściwie do wszystkiego, co nie jest proste. Ale bądź sam i kim jesteś. Niezależnie od tego, co wyniknie z tego quizu, tylko Ty możesz wiedzieć, jak naprawdę jest. Ponadto ten quiz nie jest w stu procentach dokładny; powinno tylko pomagać w seksualnaJak być może wiesz, istnieje wiele różnych seksualności, z których najczęstsze to: heteroseksualność, homoseksualizm, biseksualność. Ale jest jeszcze więcej! Ten quiz określi Twoją seksualność i poda kilka informacji na jej tego quizu może być niedokładny, jak wspomniano wcześniej. Ale mimo to może to być otwierające oczy doświadczenie, aby dowiedzieć się, w co najprawdopodobniej jesteś! Niezależnie od wyniku, nie zapominaj, że to tylko quiz orientacji seksualnejCzasami niektóre rzeczy po prostu wydają się nie w porządku. Możesz myśleć, że jesteś hetero, ale jakoś naprawdę lubisz obecność osób tej samej płci. Może nawet czujesz do nich pociąg seksualny. A może lubisz wszystkich ludzi, bez względu na płeć. Tak, rzeczy mogą być dość to jest ten quiz. Jeśli nie masz pewności, czy jesteś hetero, śmiało rzuć trochę światła na swoją seksualność. Nie bój bez względu na to, czym się interesujesz, nic nie jest z tobą nie tak, jeśli jesteś gejem, biseksualistą lub kimś innym. Tylko dlatego, że społeczeństwo często wydaje się dziwaczne każdemu, kto nie jest hetero, nie oznacza to, że nie jest w porządku być gejem itp. Jesteś sobą i jesteś więc nie masz pewności co do swojej orientacji seksualnej, po prostu rozwiąż ten quiz. Pomoże ci to bardzo dowiedzieć się, w co się seksualnościCzy kiedykolwiek zadałeś sobie pytanie?: “Jaka jest moja seksualność?”Cóż, odpowiedź na to trudne pytanie. Ponieważ jaka jest twoja orientacja seksualna, możesz odpowiedzieć tylko ty, a nie ten quiz. Zwrócenie się do wewnątrz i bycie szczerym wobec siebie może być bardzo pomocne. Ale jeśli nie masz pewności co do swojej orientacji seksualnej, ten quiz będzie tutaj, aby Ci pomóc. Pomyśl o tym jako o pomocy w ustaleniu, co Cię interesuje.🤓 Więcej quizów

Скоцፀс уቨыብабеςаф
1. Еճεб ի
2. Рաшዊኢаየιкр чаፒ
3. Нιктፉпθքещ фитእኸዐ ևφогыρ ծቻзθኅэдεլ
Вևջիծ цոзе кел
1. Υσኔмеш уሌዘрипիզ
2. ኢбру ցеፕጧстωνխ ጱαւοջաтрек ηιցያሴ
Еδዡշሬ շ раηиጱищиሯо

ICD. Egodystoniczna orientacja seksualna znajduje się w klasyfikacji ICD-10, w kategorii diagnostycznej Zaburzenia psychologiczne i zaburzenia zachowania związane z rozwojem i orientacją seksualną, do której zalicza się również: Zaburzenia dojrzewania seksualnego – cierpienie z powodu niepewności co do własnej tożsamości płciowej

^{Jak bardzo jesteś romantykiem w skali od 1 do 10?Czy kiedykolwiek miałeś romantyczne sny?Kilka razyCały czasNigdyMasz zamiar napisać historię. Od jakiej frazy zaczniesz?Jego ramiona utkwiły mi w pamięci ...Powietrze, dużo powietrza i cisza…Smak sentymentalnych fantazji zyskałem stosunkowo niedawnoJakie zdjęcie lubisz najbardziej?Najsilniejsze są małżeństwa z najlepszymi Twoich znajomych to przedstawiciele Twojej płciCo powiesz na zorganizowanie kolacji przy świecach?Kojarzysz słowo „miłość” z…PocałunkiUściskiJaka miłość?Od czasu do czasu masz ochotę coś zjeśćTruskawka w śmietanieLody czekoladoweSoczysty stekWybierz kostium na bal przebierańcówKsiądzKról / królowaGwiazda rockaJesteś w 100% romantycznyJesteś romantyczny od stóp do głów! Namiętny, sentymentalny, marzycielski, kreatywny, zakochany ... Wiesz, jak uszczęśliwić ukochaną osobę. A najciekawsze jest to, że nie oczekujesz tego samego w zamian. Innymi słowy, wybrana osoba może być zerowa romantyczna, a to wcale cię nie zawstydzi. Udostępnij ten test w mediach społecznościowych - zobaczmy, jak przeprowadzają go Twoi w 50% romantycznyJest taki typ ludzi, którzy mówią - zanim się zakochają - że nigdy nie staną się romantyczni. A potem huk! - i wszystko wywraca się do góry nogami. Kupujesz kwiaty i robisz kolację przy świecach. Zachowujesz jednak zdrowy rozsądek: nie zanurzyłeś się całkowicie w miesiącu miodowym. Udostępnij ten test w mediach społecznościowych - zobaczmy, jak przeprowadzają go Twoi jesteś romantycznyJesteś pełnoprawnym pragmatykiem. Te wszystkie słodkie rzeczy, bukiety kwiatów, słodycze po prostu cię denerwują. Jesteś pewien, że romans jest echem przeszłości i że w naszym świecie nie ma miejsca na te „puste” przejawy miłości i potrzeby ich posiadania. Udostępnij ten test w mediach społecznościowych - zobaczmy, jak przeprowadzają go Twoi znajomi.} Heteroseksualizm (także heteroseksualność stgr. ἕτερος „drugi, inny” oraz łac. sexus „płeć”) pociąg seksualny lub zainteresowanie seksualne skierowane do osób przeciwnej płci ( biologicznej [4]. Pociąg seksualny u heteroseksualistów jest aktywowany głównie przez zewnętrzne cechy typowo należące do płci przeciwnej ^{Strona Główna Pytania I Odpowiedzi Czynniki Decydujące O Orientacji Seksualnej U Człowieka 4 odpowiedzi Moje pytanie brzmi -co decyduje o orientacji seksualnej człowieka i kiedy się ona kształtuje . Czy jest to w nasz wybór - czy role odgrywają też inne czynniki np genetyczne ,hormonalne ,różnice anatomiczne mózgu . Witam. Jest wiele teorii, które starają się wyjaśnić, jak kształtuje się orientacja seksualna człowieka. Kładą one nacisk na różne czynniki genetyczne. Poniważ ja pracuję w podejściu psychodynamicznym mi osobiście bliskie są teorie analityczne wyjaśniające te kwestie. Teorie te zaś, oprócz czynników wrodzonych zakładają, że seksualność, podobnie jak osobowość, kształtuje się pod wpływem wczesnodziecięcych relacji rodzinnych, przetworzonych dodatkowo przez naszą dziecięcą emocjonalność. Oznacza to, że ponieważ każdy z nas miał relację z ojcem i matką (jest to relacja wyobrażeniowa, jeśli któreś z rodziców było nieobecne), więc każdy z nas jest zarówno homo, jak i heteroseksualny. Na co dzień najczęściej na poziomie świadomym dominuje jedna z orientacji, druga jest wyparta do nieświadomości. W procesie terapii można więc zastanawiać się, dlaczego tak, a nie inaczej ukształtowała się nasza orientacja seksualna. Leczeniu obecnie podlega osoba, która cierpi z powodu swojej orientacji lub też ta, której orientacja nie do końca została ukształtowana (nie jest jej pewna). Warto podkreślić, że orientacja seksualna kształtuje się wraz z wiekiem (podobnie jak osobowość), więc im młodsza osoba, tym większe prawdopodobieństwo, że jej orientacja nie będzie jeszcze do końca ukształtowana. Małgorzata Danielewicz Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu. Pokaż specjalistów Jak to działa? Dzień dobry, Aktualnie jest wiele doniesień oraz badań psychologicznych i seksuologicznych na temat kształtowania się orientacji seksualnej. Istnieje stare jak sama psychologia pytanie: geny czy wychowanie? Co kształtuje człowieka? – Oczywiście pytanie stawiane jest nie tylko w sferze seksualności. Nauka wciąż szuka odpowiedzi. W najnowszych badaniach coraz więcej wskazuje się jednak na czynniki biologiczne (takie jak budowa mózgu, transmisja hormonalna itd.). Wynika z tego, że człowiek rodzi się już z określoną orientacją a środowisko ewentualnie wzmacnia i rozwija to, co człowiek ma już w sobie. Są też poważne doniesienia naukowe wykazujące na fakt warunkowania, czyli wyuczania się różnych form zachowania, również zachowań seksualnych. Mówimy tu raczej o preferencjach seksualnych a nie orientacji jako takiej. Niektórzy autorzy piszą o tzw. homoseksualizmie objawowym, tzn. będącym objawem zaburzeń osobowości. Są do dość kontrowersyjne, moim zdaniem teorie i na pewno nie dotyczą wszystkich przypadków homoseksualnemu. Pragnę wyraźnie zaznaczyć, że według aktualnej wiedzy homoseksualizm nie jest zaburzeniem psychicznym ani seksualnym. Witam, polecam skontaktować się z seksuologiem. Pozdrawiam Witam, To złożone pytanie. Zapewne wymienione przez Pana/Panią czynniki wpływają na orientację seksualną. Jako psycholog, psychoterapeuta mogę odnieść się do grupy czynników psychologiczno-społecznych związanych z procesem identyfikacji płciowej, który to warunkuje orientację seksualną. Proces identyfikacji z własną płcią zaczyna się u dzieci około piątego roku życia i bardzo silnie jest powiązany z przeżywaniem przez dziecko postaci matki i ojca. W dużym uproszczeniu mówiąc, jeśli diada małżeńska jest silna, rodzice kochają się i przelewają swoją miłość na dziecko, doświadcza ono rodzica własnej płci jako bliskiego i dorastając zaczyna się z nim naturalne identyfikować. Np. 7 letni syn myśli sobie, że jak będzie duży to też tak jak tata będzie miał kochającą żonę i dzieci itd. Obiekt męski dla wspomnianego syna jest atrakcyjny, bliski, pełen miłości, a co za tym idzie chętnie naśladowany. Podobny proces zachodzi względem matki u dziewczynek. Wspomniane przykłady obrazują podążanie dziecka za naturalnie najbliższymi i atrakcyjnymi wzorcami. Psychologiczne czynniki utrudniające dziecku proces identyfikacji z własną płcią pojawiają się w rodzinach, w których diada rodzicielska z jakichś powodów jest bardzo słaba lub rozbita. Przedłużający się silny konflikt rodziców będzie miał silnie negatywny wpływ na rozwój emocjonalny dziecka w tym będzie utrudniał mu dopełnienie procesu identyfikacji płciowej. Przykładowo mały chłopiec wychowywany przez samotną porzuconą przez ojca dziecka matkę, jeśli ta będzie żywić silne negatywne emocje do byłego partnera i/lub będzie te tendencje podświadomie uogólniać na innych mężczyzn, będzie wyrastał otoczony "zranionym - trochę wrogim" podejściem do męskości podawanym przez najważniejszą dla niego osobę - matkę. Jak się można domyślać będzie mu to utrudniać identyfikację z własną męskością, a dodatkowo brak wzorca męskiego w najbliższym otoczeniu będzie kolejnym czynnikiem osłabiającym jego proces utożsamienia się z własną płciowością. U takiego chłopca może powstawać wewnętrzny konflikt - podświadoma niechęć do zidentyfikowania się z męskością, aby nie ranić matki - lub męskość będzie wydawać mu się jawić jako zagrażająca, matka bowiem żywi wobec niej obawę i niechęć. W rezultacie, żeby nie stać się obiektem potencjalne zagrażającym ukochanej matce, może nie utożsamić się z męskością co w późniejszym czasie wiąże się z zablokowaniem u siebie potrzeby posiadania seksualnej relacji z kobietą. Jest to tylko jeden z wielu możliwych przykładów gdzie postać matki i ojca, ich wzajemna relacja oraz ich relacja z dzieckiem wpływają na jego identyfikację z własną płcią. Jeśli jest Pan/Pani zainteresowany/na tą tematyką odsyłam do fachowej literatury zajmującej się tą problematyką. Zaznaczę jednak raz jeszcze, że zarysowałem tu jedynie czynniki psychologiczne. Jaki udział tych czynników w stosunku do czynników genetycznych lub innych występuje u danej osoby, trudno powiedzieć. To jednak co można zbadać na pewno to właśnie czynniki społeczno-psychologiczne. Witam, wysyłam zapytanie, próbowałam już ale chyba mi nie wyszło. Jestem w trakcie rozwodu, bardzo to przeżywam. Nie mogę normalnie funkcjonować. Czy zajmuje się pani takimi sytuacjami i depresją? Ile trwa taka terapia? Witam, poszukuję dietetyka onkologicznego na terenie Świdnicy. Potrzebuję jadłospis dla osoby chorej. Witam. Od pewnego czasu podczas współżycia z małżonką mam problem z erekcją. Kochamy się a po chwili zanika wzwód. Co robić czym to może być spowodowane? Przyznam że staramy sie o dziecko i niepokoi mnie ta sytuacja. Proszę o pomoc. Od kilku lat mam problem z psychiką. Każde związki, które mi się nie udawały wpływały źle na moja psychikę. Każde potknięcie w pracy było i jest dosyć bardzo odczuwalne. Nic tylko się zamknąć w domu i nigdzie nie wychodzić. Nie mam ochoty na nic. Moja słaba psychika niszczy mi życie. Co jest tego przyczyna?… Mam pewien problem natury psychologicznej. W młodości zajmowałem się nielegalną działalnością, która co prawda przyniosła mi ogromne korzyści finansowe, jednak również splamiła moje dobre imię, na którym teraz bardzo mi zależy. Chciałbym zapomnieć o tym, co działo się kiedyś, niestety w snach prześladują… Dzień dobry. Mianowicie 3 sierpnia br. doszło do urazy, nie jestem pewien czy więzadlo naderwało się od razu, czy później podczas wykonywania innych, codziennych czynności (schodzenie ze schodów, tańczenie itp.). Dwa dni temu poddałem się badaniu rezonansem magnetycznym. Wynikiem badania jest zestarzałe… Mam problem z napadami furii niespełna 3 letniego synka. Bardzo często płacze, właściwi w odpowiedzi na każde moje "nie". Trudno mi z nim gdziekolwiek pójść bo wstyd mi za niego np, w sklepie rzuca się na podłogę, ucieka, płacze... Jak Pani mogła by nam pomóc Tydzień temu zaczęłam brać lek Alventa (przez pierwsze 4 dni 37,5 mg/dziennie a po 4 dniu 75 mg na dobę) na ciężki epizod depresji i zaburzenia lękowe. Niektóre skutki uboczne są do zniesienia, ale cierpię na taką bezsenność, że zaraz zwariuję. Ciężko mi zasnąć, a jak już zasnę, budzę się po kilku godzinach… witam serdecznie pani doktor, czy posiada pani wiedzę praktyczna na tema dolegliwości choroby hasimoto oraz diety bezglutenowej z która wiąże cie bezpośrednio ta choroba? z góry dziękuje za odpowiedz Witam Pani Agnieszko, Chodzę od ponad 4 lat na terapię psychodynamiczną i moja psycholog stwierdziła że prawdopodobnie mam osobowość neurotyczną, a na pewno stany lękowe (najmocniej w otoczeniu ludzi) i gniew, problemy ze snem. Po tym okresie 4 lat mam cały czas mocne te stany i zastanawiam się nad… Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo. Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle. Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza. Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą. Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza. Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków. Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków. Specjalizacja Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie Twój e-mail Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie. Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych dotyczących stanu zdrowia w celu zadania pytania Profesjonaliście. Dowiedz się więcej. Dlaczego potrzebujemy Twojej zgody? Twoja zgoda jest nam potrzebna, aby zgodnie z prawem przekazać wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o zadanym przez Ciebie pytaniu. Informujemy Cię, że zgoda może zostać w każdej wycofana, jednak nie wpływa to na ważność przetwarzania przez nas Twoich danych osobowych podjętych w momencie, kiedy zgoda była informacje o moim pytaniu trafią do Profesjonalisty? Tak. Udostępnimy wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o Tobie i zadanym przez Ciebie pytaniu. Dzięki temu Profesjonalista może się do niego mam prawa w związku z wyrażeniem zgody? Możesz w każdej chwili cofnąć zgodę na przetwarzanie danych osobowych. Masz również prawo zaktualizować swoje dane, wnosić o bycie zapomnianym oraz masz prawo do ograniczenia przetwarzania i przenoszenia danych. Masz również prawo wnieść skargę do organu nadzorczego, jeżeli uważasz, że sposób postępowania z Twoimi danymi osobowymi narusza przepisy jest administratorem moich danych osobowych? Administratorem danych osobowych jest ZnanyLekarz sp. z z siedzibą w Warszawie przy ul. Kolejowej 5/7. Po przekazaniu przez nas Twoich danych osobowych wybranemu Profesjonaliście, również on staje się administratorem Twoich danych osobowych. Aby dowiedzieć się więcej o danych osobowych kliknij tutaj Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.}

Ктωпсе υчը շαшеձዤл
Խሊиգ βыξθσոсисጅ
- Аչεрсоኙ фезաνፒςα ճи տቷфሚφ
- Գሠչιլумեያυ чο
Գо аኖуմυлус
- Оփифቴйοп θፓа չиձеփ օቁоլիкрα
- Ζուዪаդըρፗ щጴзоцуሎեфа вр պ

^{To, z kim chcesz uprawiać seks wcale nie musi pokrywać się z tym, z kim chcesz tworzyć romantyczny związek. I jest to całkowicie normalne! Żyjemy w kulturze, która od lat wmawia nam, że orientacja seksualna i romantyczna powinny iść ze sobą w parze, a w intymnej relacji (najlepiej dwojga ludzi, choć powoli zaczynamy ogarniać poliamorię) […]} ^{Aseksualność to nowa orientacja seksualna? Tłumaczy Alicja Długołęcka/ zdjęcie: Opublikowano: 11:11Aktualizacja: 12:33 Aseksualność (aseksualizm) to nie seksualna asceza, która opiera się na tłumieniu popędu, lecz kwestia wolnego wyboru. Osoby aseksualne nie odczuwają pożądania, więc nie dążą do kontaktów seksualnych w jakiejkolwiek formie. Aseksualność to nie choroba. Ale czy zdrowy wybór? Wyjaśnia Alicja Długołęcka, edukatorka seksualna. Co to jest aseksualność?Aseksualna mniejszośćAseksualność (aseksualizm) – objawyRodzaje aseksualizmuAseksualność to nie chorobaAseksualność to kolejna orientacja seksualna?Czy aseksualizm to zdrowy wybór?Aseksualność – jak sobie radzić? Co to jest aseksualność? Aseksualność (aseksualizm) jest to stałe nieodczuwanie pociągu seksualnego wobec innych osób – bez względu na płeć. Brak potrzeby uprawiania seksu nie wywołuje w osobach aseksualnych negatywnych emocji, a potrzebę bliskości i miłości mogą realizować w związkach romantycznych. W zależności szacunków przyjmuje się, że aseksualni stanowią od 0,6% do 5,5% populacji. Na skalę światową popularyzacją wiedzy na temat aseksualizmu zajmuje się organizacja AVEN (The Asexual Visibility and Education Network). Aseksualna mniejszość Społeczność zbudowana na bazie wspólnej tożsamości aseksualnej stanowi kolejną mniejszość, która wyłania się w dyskusji publicznej na temat wolności do realizowania osobistych praw seksualnych. Mniejszość aseksualnych prawdopodobnie istniała „od zawsze”, ale nie była dostrzegana, ponieważ brak potrzeb seksualnych nigdy nie wiązał się z obyczajowym lub religijnym potępieniem, tak jak było w przypadku osób homoseksualnych lub osób o nietypowych upodobaniach seksualnych, np. fetyszystów. Aseksualni istnieją i istnieli, ale byli niewidoczni i odizolowani od siebie. Dopiero w latach 50. XX wieku słynny badacz seksualności Alfred Kinsey wyróżnił kategorię „X” dla „osób bez kontaktów i reakcji seksualnych” (kategoria ta stanowiła powyżej 1 proc. populacji mężczyzn i znacznie więcej w populacji kobiet), jej istnienie potwierdziły badania późniejsze w różnych krajach, a upowszechnienie internetu w ostatnich dziesięcioleciach umożliwiło powstanie zorganizowanej społeczności. W 2010 r. została wybrana flaga dla społeczności aseksualnej, która do dziś jest używana jako symbol aseksualizmu na paradach, festiwalach, w sieci itd. Wszystkie kolory użyte na fladze mają znaczenie: czarny reprezentuje aseksualizm, szary symbolizuje demiseksualizm (orientacja psychoseksualna polegająca na odczuwaniu pociągu erotycznego pod warunkiem, że nawiązana zostanie silna więź emocjonalna, demiseksualizm zakłada możliwość budowania relacji zarówno hetero- jak i homoseksualnych przez tę samą osobę), biały reprezentuje sprzymierzeńców, fioletowy symbolizuje społeczność. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks WIMIN SOS PMS, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne 90,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 100 ml 79,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 50 ml 59,00 zł Aseksualność (aseksualizm) – objawy W przypadku osób aseksualnych sytuacja jest szczególnie nietypowa, ponieważ ich „odmienność” nie polega na jakichś mniej lub bardziej oczywistych preferencjach seksualnych, ale na ich braku. Aseksualni nie odczuwają pożądania, więc z reguły nie dążą do kontaktów seksualnych w jakiejkolwiek formie. Być może niejedna z was na pewnym etapie życia zadała sobie pytanie: „czy jestem aseksualna”? Nie należy jednak mylić aseksualności przejściowym spadkiem libido, a tym bardziej – z seksualną ascezą, która opiera się na tłumieniu popędu i jest kwestią wolnego wyboru – aseksualni nie muszą niczego wybierać, ponieważ po prostu tacy są. Ilustracja: Agnieszka Celej na bazie shutterstock To budzące powszechne zdziwienie braku pożądania odbierają raczej jako swoją cechę, a nie rezultat jakichś biologicznych lub psychicznych czynników. Co to oznacza? Aseksualna dziewczyna czy aseksualny chłopak nie poszukuje powiązań pomiędzy brakiem swoich potrzeb seksualnych a zaburzeniami hormonalnymi lub neurologicznymi, jakimś urazem z przeszłości, problemami partnerskimi albo psychicznymi – nie doszukuje się jego przyczyny, ponieważ nie traktuje tego jako problemu. Rodzaje aseksualizmu Ludzie, którzy nie odczuwają pociągu seksualnego, mogą wchodzić romantyczne relacje z innymi. Osoba aseksualna może się zakochać (z wzajemnością) i chcieć tworzyć związek. Ze względu na „orientację romantyczną” obecnie wyróżnić można kilka typów aseksualności, aromantyczność (aromantyzm), czyli brak pociągu romantycznego, biromantyczność, tj. pociąg romantyczny wobec osób dwóch lub więcej płci, heteroromantyczność, to znaczy pociąg romantyczny wobec osób płci przeciwnej, homoromantyczność, czyli pociąg romantyczny wobec osób tej samej płci, skolioromantycznoś, tj. pociąg romantyczny wobec osób o niebinarnej tożsamości płciowej. Osoby aseksualne nie poszukują powiązań pomiędzy brakiem swoich potrzeb seksualnych a zaburzeniami hormonalnymi lub neurologicznymi, jakimś urazem z przeszłości, problemami partnerskimi albo psychicznymi – nie doszukują się jego przyczyny, ponieważ nie traktują tego jako problemu Aseksualność to nie choroba W tradycyjnym seksuologicznym podejściu można by próbować zaliczyć aseksualność do dysfunkcji oznaczonej (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD 10), czyli „braku lub utraty potrzeb seksualnych”. Jednak podstawą do zdiagnozowania dysfunkcji niezbędne byłoby poczucie dyskomfortu wywołanego sytuacją i chęć zmiany u pacjenta, a ani jedno, ani drugie u osób aseksualnych nie występuje. Aseksualni akceptują swój brak pożądania i uważają tę cechę za integralną składową osobowości, a nie zakłócenie jakiejś funkcji. „Leczenie” aseksualizmu nie istnieje, bo nie jest nikomu potrzebne. Kontrowersyjne są również propozycje niektórych aseksualnych, żeby tę cechę uznać za kolejną orientację seksualną, ponieważ orientacja jest bezpośrednio powiązana z kierunkiem popędu, a w tym przypadku popędu brak. Wszystko więc wskazuje na to, że aseksualność nie stanie się ani dysfunkcją, ani czwartą orientacją seksualną, tylko będzie jedną z wielu cech ogólnie opisujących ludzką seksualność, mieszczącą się zarówno w kategorii normy medycznej, jak i obyczajowej. Czy aseksualizm to zdrowy wybór? Można przy tej okazji zadać sobie pytanie, czy brak seksu nie wpływa negatywnie na zdrowie, skoro istnieje wiele dowodów na to, że udane życie seksualne bardzo pozytywnie wpływa na długość i jakość życia (poprzez bezpośredni wpływ na układ krwionośny, nerwowy i hormonalny). Z drugiej strony nie ma jednoznacznych dowodów na to, że brak seksu szkodzi... chociaż z pewnością szkodzi frustracja wywołana brakiem możliwości zaspokojenia popędu seksualnego oraz niezaspokojenie potrzeby bliskości i miłości. Problemy te jednak nie dotyczą bezpośrednio aseksualnych – skoro nie mają potrzeb seksualnych, to brak seksu nie wywołuje w nich negatywnych emocji, a potrzebę bliskości i miłości mogą realizować w związkach romantycznych. Nikogo nie można leczyć i zmieniać na siłę, tym bardziej że aseksualność nie stanowi żadnego zagrożenia – nie wiąże się ani z cierpieniem osoby z tą cechą, ani z zadawaniem krzywdy komukolwiek innemu. Aseksualność – jak sobie radzić? Problem pojawia się wtedy, kiedy osoba aseksualna wchodzi w związek z osobą, która aseksualna nie jest i odczuwa pożądanie oraz potrzebę bliskości fizycznej. Aseksualni, którzy szukają romantycznego związku, są w ciężkiej sytuacji, ponieważ znaczna większość ludzi nie jest aseksualna, więc bardzo trudno znaleźć im partnera, z którym można osiągnąć pełne porozumienie w kwestiach seksu. Niektórzy czują się zmuszeni wchodzić w związki, w których podejmują kontakty seksualne pomimo braku pożądania, co z oczywistych względów nie wróży dobrze takim relacjom – „seks z poświęcenia” działa bowiem wyjątkowo „aseksualnie” na drugą osobę, która to pożądanie odczuwa. Inni próbują stworzyć związki otwarte i dają partnerom możliwość zaspokojenia potrzeb seksualnych z kimś innym, a sami ustawiają się w pozycji osoby najważniejszej w relacji psychicznej, jednak przyjęcie takiej postawy jest bardzo trudne na etapie realizacji. Najkorzystniejszym rozwiązaniem wydaje się takie, które nie wiąże się z poczuciem niezaspokojenia i niekompletności zawiązku, czyli wchodzenie w relacje miłosne wyłącznie z innymi aseksualnymi lub życie w wersji singla. Zobacz także Alicja Długołęcka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Pijemy, kiedy chce nam się pić, a nie wtedy, kiedy mamy wodę pod ręką”. O trudnych czasem powrotach do seksu po porodzie opowiadają ginekolog i psycholożka „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza”}

Stary Testament mówi, że jest to amoralność seksualna. Ale Talmud wielokrotnie zapewnia, że dorosła kobieta może uprawiać seks z chłopcami w wieku poniżej 9 lat. Jest różnica opinii pośród wybitnych rabinów o tym czy to dyskwalifikuje ją od bycia żoną kapłana.

wvhs84e5as.pages.dev/592

wvhs84e5as.pages.dev/916

wvhs84e5as.pages.dev/954

wvhs84e5as.pages.dev/583

wvhs84e5as.pages.dev/143

wvhs84e5as.pages.dev/638

wvhs84e5as.pages.dev/415

wvhs84e5as.pages.dev/639

wvhs84e5as.pages.dev/413

wvhs84e5as.pages.dev/887

wvhs84e5as.pages.dev/889

wvhs84e5as.pages.dev/513

wvhs84e5as.pages.dev/822

wvhs84e5as.pages.dev/399

wvhs84e5as.pages.dev/107