Rhipsalis to oryginalne kaktusy doniczkowe, które ze względu na swój charakterystyczny wygląd nazywane są patyczakami. Większość tych kaktusów to epifity, rosnące w cienistych zakątkach tropikalnych lasów. Poznaj najpopularniejsze gatunki kaktusów Rhipsalis, które doskonale nadają się do uprawy w domu. Podpowiadamy jak wygląda uprawa kaktusa Rhipsalis w doniczce oraz jak rozmnożyć Rhipsalis w warunkach domowych. Kaktus Rhipsalis policarpaFot. ©Agnieszka Lach Kaktus Rhipsalis - charakterystyka i ciekawe gatunki Kaktusy z rodzaju Rhipsalis są epifitami (roślinami nadrzewnymi) lub litofitami (roślinami naskalnymi) szeroko rozpowszechnionymi w tropikalnych lasach Ameryki Środkowej i Południowej. Są to jedne z niewielu kaktusów, które naturalnie występują poza Ameryką - w Afryce, na Sri Lance i w Indiach. Pędy kaktusów z rodzaju Rhipsalis są zwykle zwisające, podzielone są na segmenty i, z nielicznymi wyjątkami, pozbawione kolców i cierni. Łodygi są przeważnie rozgałęzione i mogą przybierać kształt wałeczkowaty lub liściasto spłaszczony. Wśród gatunków Rhipsalis o pędach wałeczkowatych wyróżnić warto: Rhipsalis policarpa - tworzy długie, rozgałęzione pędy, które okryte są ciemnozieloną skórką z drobnymi, białymi włoskami wyrastającymi z aureoli. Rhipsalis baccifera - wytwarza bardzo długie, pozbawione cierni, soczyście zielone łodygi. Gatunek ten spotkać można w kilku odmianach. Jedną z popularniejszych jest R. baccifera 'Oasis', która przypomina gęstą perukę zielonych włosów. Ciekawą odmianą jest R. baccifera s. horrida, której pędy są grube, ciemnozielone i pokryte szczecinkowatymi włoskami. Kaktus Rhipsalis bacciferaFot. Rhipsalis mesembryanthemoides - to gatunek o mocnych łodygach gęsto pokrytych krótkimi gałązkami. Początkowo ma pokrój wzniesiony, a po jakimś czasie jego pędy zaczynają się przewieszać. Rhipsalis cereuscula - tworzy zwarte kępy z krótkich, jasnozielonych łodyg, które dzielą się na wierzchołkach i tworzą charakterystyczne bardzo gęste baldach zbudowane z drobnych gałązek, przypominających ziarenka ryżu. Z dolnych części łodyg wyrastają korzenie powietrzne. Kaktus Rhipsalis mesembryanthemoidesFot. ©Agnieszka Lach Ciekawostką są gatunki Rhipsalis o pędach spłaszczonych m. in.: Rhipsalis paradoxa - tworzy długie (90 cm), zielono-purpurowe, przypominające łańcuchy, podzielone na kanciaste segmenty i słabo rozgałęzione pędy, które malowniczo się przewieszają. Rhipsalis holviana - jego łodygi przypominają pędy Epiphillum, są długie, wąskie i słabo rozgałęzione. Rhipsalis crispata - bardzo wolno rosnący gatunek o krzewiastym pokroju. Krawędzie jego krótkich, podobnych do liści i pozbawionych cierni łodyg wyginają się w różne ozdobą kaktusów Rhipsalis są drobne, gwiaździste kwiaty, które pojawiają się zazwyczaj późną jesienią lub pod koniec zimy. Z kwiatów rozwijają się kuliste jagody, podobne do owoców jemioły, które mogą być żółte, czerwone lub czarne. Owoce kaktusa RhipsalisFot. Uprawa kaktusa Rhipsalis 1. Stanowisko uprawy Rhipsalis nie może rozwijać się prawidłowo w pełnym nasłonecznieniu. Ekspozycja na intensywne światło słoneczne powoduje przebarwienia i poparzenia pędów. Rhipsalis najlepiej rośnie w miejscu, gdzie ma zapewnioną dużą ilość światła rano i pełny cień po południu. W pomieszczaniach z oknami o wystawie południowej i zachodniej powinien być uprawiany w odległości minimum 50 cm od okna. Minimalna temperatura uprawy w okresie wegetacji to 16°C. Latem Rhipsalis można wystawiać do ogrodu lub na balkon i uprawiać w ażurowym cieniu innych roślin. Sprzyja to obfitemu kwitnieniu zimą. 2. Podłoże dla Rhipsalis Ziemia do uprawy Rhipsalis musi być przepuszczalna, kwaśna (pH 4,5) i bogata w próchnicę. Takie podłoże najlepiej przygotować samemu, mieszając ze sobą w równych proporcjach ziemię uniwersalną, włóknisty torf, włókno kokosowe oraz korę do storczyków lub gruboziarnisty żwir. Podłoże trzeba wymieniać co 2-3 lata. 3. Podlewanie kaktusa Rhipsalis Rhipsalis niezbyt dobrze znosi suszę, dlatego wymaga regularnego podlewania. Jednak nadmierne podlewanie Rhipsalis powoduje gnicie korzeni i zamieranie pędów. Kaktusy te podlewa się raz w tygodniu, a w okresie upałów nawet częściej. Przed każdym podlaniem należy sprawdzić stan wilgotności podłoża. Jeżeli jest ono suche na głębokości do 1,5 cm, jest to moment, aby roślinę ponownie nawodnić. Do podlewania Rhipsalis używa się wody miękkiej i odstałej, a najlepiej, w miarę możliwości, deszczówki. Woda zawsze powinna mieć temperaturę otoczenia. Latem Rhipsalis bardzo lubią regularne zraszanie i wysoką wilgotność powietrza. Kaktus Rhipsalis w doniczceFot. Tangopaso, Public Domain, Wikimedia Commons 4. Nawożenie kaktusa Rhipsalis Kaktusów Rhipsalis posadzonych w świeżym podłożu nie nawozi się przez kolejne 12 miesięcy. Do nawożenia Rhipsalis stosuje się nawóz do kaktusów w dawce o połowie niższej niż podana przez producenta. Rośliny nawozi się od kwietnia do lipca, maksymalnie raz w miesiącu. Jednak gdy zaczynają formować się pąki kwiatowe, jest niezbędne częstsze nawożenie. W tym okresie Rhipsalis nawozi się regularnie co 2 tygodnie. 5. Jesienny okres spoczynku Jeśli zależy nam na kwiatach, jesienią Rhipsalis musi przejść w stan spoczynku. Okres spoczynku Rhipsalis przypada na wrześnień i powinien trawić od 1 do 2 miesięcy. W tym czasie należy ograniczyć podlewanie do minimum. Rośliny podlewa się tylko tyle, aby nie dopuścić do marszczenia się pędów. Na czas spoczynku trzeba też obniżyć temperaturę otoczenia do 12-15°C i całkowicie wstrzymać nawożenie. Takie zabiegi zapewnią zdrowym kaktusom kwitnienie pod koniec zimy. Gdy pojawią się pierwsze pąki kwiatowe, należy wznowić regularne podlewanie i nawożenie roślin. Na początku robi się to delikatnie, najlepiej poprzez częste spryskiwanie pędów roślin, stopniowo zwiększając ilość wody i wydłużając okresy między kolejnym podlewaniem. Rozmnażanie kaktusa Rhipsalis Rhipsalis rozmnaża się przez sadzonki pędowe, które pobiera się od roślin matecznych wiosną i latem, gdy temperatura osiąga minimum 20°C. Prawidłowo pobrana sadzonka powinna mieść od 8 do 15 cm długości. Ścięte sadzonki trzeba jak najszybciej umieścić w luźnym i wilgotnym podłożu lub w wodzie i ustawić w słonecznym i ciepłym miejscu. Ukorzenianie sadzonek Rhipsalis trwa zwykle kilka tygodni. Przez cały ten czas podłoże należy delikatnie zwilżać wodą, aby nie przesychało. Ukorzenione sadzonki, zaczynają wypuszczać młode pędy. Wówczas młode rośliny można przesadzić do oddzielnych doniczek. Opracowano na podstawie: Z. Fleischer, B. Schutz, Kaktusy, PWRiL, Warszawa 1978, str. 88 - 89; T. Hewitt, Kaktusy i inne sukulenty, Wydawnictwo Wiedza i Życie, Warszawa 1999, str. 96. Przeczytaj także: Epifilum - gatunki, uprawa, rozmnażanie Epifilum z powodu pięknych kwiatów popularnie nazywane są kaktusami-orchideami. Poznaj najciekawsze gatunki epifilum i zaproś je do swojego domu. Podpowiadamy jak wygląda uprawa epifilum w doniczce oraz jak rozmnożyć epifilum w warunkach domowych. Więcej... Jak dbać o kaktusy doniczkowe? Uprawa kaktusów w domu Aby uprawa kaktusów w domu przyniosła nam wiele satysfakcji, warto bliżej poznać specyficzne wymagania kaktusów i uwzględnić różnice pomiędzy poszczególnymi gatunkami. Zobacz jak dbać o kaktusy doniczkowe aby zdrowo rosły i pięknie kwitły! Więcej... Choroby kaktusów. Dlaczego kaktus usycha, marszczy się i gnije? Gdy kaktus usycha, więdnie, gnije lub przebarwia się, jest to znak, że mamy do czynienia z chorobą o podłożu fizjologicznym, bakteryjnym lub grzybowym. Warunkiem skutecznego zwalczania chorób kaktusów jest ich wczesne rozpoznanie i zastosowanie właściwego leczenia. Poznaj najczęściej występujące choroby kaktusów. Więcej...
Kaktusy i sukulenty są popularną ozdobą domów – większość wybiera je ze względu na niewielkie wymagania, a potem rozkochujemy się w ich kolorach i kształtach. Wystarczy im dobrze nasłonecznione stanowisko, przepuszczalne podłoże i sporadyczne podlewanie. Z ich pielęgnacja radzą sobie nawet dzieci (pomijając niekiedy bolesny zabieg przesadzania). Które gatunki kaktusów i sukulentów są najpiękniejsze? Przedstawiamy TOP 10 kaktusów i sukulentów do naszych domów. Kaktusy i sukulenty to liczna grupa, obejmująca gatunki rosnące zarówno w rejonach pustynnych, górskich, jak i w miejscach o dużej wilgotności powietrza, np. w lasach deszczowych. W związku z tym mogą mieć bardzo różne wymagania. W praktyce jednak zabiegi pielęgnacyjne wykonuje się podobnie. Ważne jest zapewnienie tym roślinom optymalnych warunków w okresie spoczynku, czyli zimą (by przeszły w fazę kwitnienia!). Dla kaktusów i sukulentów bez problemu znajdzie się miejsce w domu: uprawia się je nie tylko na parapetach, ale także na podłodze, regale czy w wiszących pojemnikach. Najpiękniejsze kaktusy i sukulenty Aloes (Aloe) Fot. [1] To szeroka grupa obejmująca wiele gatunków, różniących się pokrojem i wysokością. We wnętrzach mieszkalnych często uprawia się aloes drzewiasty (Aloe arborescens) i aloes zwyczajny (Aloe vera). Pierwszy ma regularny, wzniesiony pokrój, drugi zaś jest szeroki, pielęgnacja: Aloesy nie mogą być zimą narażone na przeciągi – w przeciwnym wypadku szybko zginą. Zastosowanie: Młode okazy ozdobią parapety, większe w donicach ustawionych na podłodze. Aloes zwyczajny dobrze wygląda w nowoczesnych, wąskich i wysokich pojemnikach. Pasuje do wnętrz urządzonych minimalistycznie. Roślina ma także zastosowanie lecznicze i w kuchni. Echinokaktus Grusona (Echinocactus grusonii) Fot. [2] Echinokaktus to jeden z największych kaktusów uprawianych w pomieszczeniach – jego średnica może dochodzić nawet do 80 cm! Ma kulisty pokrój, a jego ozdobą są także gęste, złote, promieniście ułożone ciernie. Kaktus ten potocznie jest nazywany "fotelem teściowej".Specyficzna pielęgnacja: Nie lubi przesadzania – w czasie zabiegu łatwo można uszkodzić delikatne korzenie. Zastosowanie: Roślinę najlepiej uprawiać na parapecie. Postawiony w innym miejscu, zwłaszcza na półce lub podłodze, może być zagrożeniem dla dzieci. Głowa starca (Cephalocereus senilis) Fot. [3] Głowa starca, inaczej cefalocereus, urzeka niezwykłym wyglądem – jego kolce są długie, cienkie i delikatne, siwe lub białe. Przypominają... włosy. Roślina ma regularny, kolumnowy pokrój i zwykle dorasta do 60 cm pielęgnacja: Gatunek ten, w przeciwieństwie do większości kaktusów, można zraszać. Robimy to wiosną i latem. Zastosowanie: Głowę starca warto uprawiać w skrzyniach lub większych pojemnikach, w kompozycji z innymi kaktusami oraz sukulentami. Grubosz drzewiasty (Crassula arborescens) Fot. [4] W dobrych warunkach grubosz może dorastać do 1 m wysokości. Z grubych pędów wyrastają mięsiste liście (o jajowatym kształcie), a sama roślina ma kształt drzewka – dlatego można spotkać się z jej potoczną nazwą "drzewko szczęścia".Specyficzna pielęgnacja: Grubosz można uprawiać w szerokich, ale płaskich pojemnikach. Gdy liście zaczynają się marszczyć, to znak, że podlewanie jest konieczne. Zastosowanie: To uniwersalna dekoracja – sprawdzi się w we wnętrzach niezależnie od ich stylu. Grubosza można formować w stylu przypominającym bonsai. Palma madagaskarska (Pachypodium) Fot [5] Sukulent, w uprawie pokojowej dorasta do 1 m wysokości. Wytwarza długi, prosty pęd, z każdej strony porośnięty ostrymi kolcami. Na jego szczycie wyrasta pióropusz lancetowatych liści, nadający roślinie oryginalny, egzotyczny pielęgnacja: Roślina lubi suche powietrze – można ją ustawić nawet w pobliżu kaloryfera. Zastosowanie: Dobrze wyrośnięta palma madagaskarska powinna być w pomieszczeniu tym, czym jest soliter w ogrodzie. Czyli najlepiej eksponować ją we wnętrzu tak, by była jego główną, żywą ozdobą. Kaktus bożonarodzeniowy (Schlumbergera) Fot. [6] Popularnie zwany grudnikiem. Dorasta do 30 cm wysokości, głównie rozrasta się wszerz. Ma lekko płożące pędy. Rozpoczyna kwitnienie pod koniec jesieni lub na początku zimy. Intensywnie różowe lub czerwone kwiaty wspaniale prezentują się w tym "bezkwietnym", ciemnym pielęgnacja: Kaktus bożonarodzeniowy powinien być częściej podlewany niż rośliny należące do tej grupy. W czasie kwitnienia nie powinno się go dotykać, przestawiać i narażać na przeciągi, gdyż łatwo gubi kwiaty. Zastosowanie: To jedna z najbardziej znanych żywych dekoracji w czasie świąt Bożego Narodzenia. Niezależnie od pory roku, warto ustawić ją w sypialni, gdyż wydziela tlen nocą. Aporokaktus (Disocactus) Fot. [7] Aporokaktus to roślina o pnącym pokroju. Wytwarza długie pędy (do 1 m), gęsto pokryte kolcami. Efektownie i obficie kwitnie (karminowe kwiaty). W środowisku naturalnym to epifit – porasta szczeliny w korze drzew i miejsca pomiędzy pielęgnacja: Na czas zimy aporokaktus warto przenieść do chłodnego (12-15°C), ale dobrze oświetlonego pomieszczenia. Zastosowanie: Roślinę z uwagi na pokrój uprawia się w kwietnikach lub wiszących donicach. Haworcja (Haworthia) Fot. [8] To kilkadziesiąt gatunków, różniących się wyglądem i wymaganiami, z reguły są to jednak niewielkie sukulenty (do 15 cm wysokości). Ich mięsiste liście tworzą rozety o gwiazdkowatym kształcie. Kwiatostany mają małą wartość pielęgnacja: Łatwo ją rozmnożyć przez oddzielenie licznych odrostów bocznych. Zastosowanie: Haworcję najlepiej uprawiać w skrzyni, w kompozycji z innymi kaktusami i sukulentami. Wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona) For. [9] Jeden z najszybciej rosnących sukulentów w naszych domach – wilczomlecz trójżebrowy w dobrych warunkach może przekroczyć 2 m wysokości! Ma kanciaste, żeberkowane pędy, pokryte drobnymi, łopatkowatymi pielęgnacja: Uszkodzone pędy wypuszczają charakterystyczny sok mleczny. Dlatego rozmnażając wilczomlecz z sadzonek, zanim je posadzimy, odczekajmy, aż podstawa sadzonek przeschnie. Zastosowanie: Ze względu na rozmiary wilczomlecz powinno się uprawiać w bardziej przestronnych pomieszczeniach. Młode okazy sprawdzą się jednak na parapecie. Starsze ustawmy na podłodze. Żywe kamienie (Lithops) For. [10] To jeden z najoryginalniejszych gatunków – w środowisku naturalnym idealnie wkomponowuje się w otoczenie. Jak sama nazwa wskazuje, ten sukulent przypomina kamienie. Ma grube mięsiste liście, zielonkawe lub brunatne, charakterystycznie nakrapiane. Kwitnie na biało lub żółto, a kwiaty są pielęgnacja: Piaszczysto-torfowe podłoże warto wymieszać ze żwirem. Zastosowanie: Litopsy można uprawiać pojedynczo lub w kompozycji z innymi sukulentami. Nie sprawiają trudności w uprawie, a jako że wyglądają nietypowo, często są lubiane przez dzieci. Tekst: Michał Mazik, zdjęcia w tekście: [1] Nikodem Nijaki/CC BY-SA [2] Karelj/Link, [3] CC BY-SA [4] J_0/Pixabay, [5] Magnus Manske/CC BY-SA Commons, [6] "IMG_1871"/lblanchard/CC BY-SA 2., [7] "Disocactus flagelliformis BY-SA [8] Mattman723/CC BY-SA Commons, [9] [10] Amada44/CC BY Commons, zdjęcia tytułowe: Milada Vigerova/Unsplash, andreaobzerova / DepositphotosZielony kaktus z wiśnią brzmi chyba całkiem nieźle na tak gorąco zapowiadający się dzień -wersja bezalkoholowa lub alkoholowa z Zielonym Likierem Trejos Devynerios. (mrożone #wiśnie kawałki: data publikacji: 08:58 ten tekst przeczytasz w 3 minuty Kaktus to roślina o wielu cennych dla zdrowia właściwościach. We wnętrzu kaktusa skrywa się wiele cennych dla zdrowia składników, które są wykorzystywane w pielęgnacji ciała. Dlatego też coraz częściej można znaleźć wyciągi z kaktusa w kosmetykach. Jest to też świetna propozycja kwiatu doniczkowego dla osób, które nie pamiętają o podlewaniu kwiatów. Kaktus jest wyjątkowo odporny na suszę. Co jeszcze warto wiedzieć o kaktusie? Kaktus – charakterystyka Kaktus – odmiany Kaktusy – pielęgnacja Kaktusy – właściwości Kaktus – kosmetyki Kaktus – charakterystyka Kaktusy to rośliny pochodzące z Ameryki, gdzie kaktusy rosną dziko w swoim naturalnym środowisku. W Polsce są to rośliny doniczkowe uprawiane w mieszkaniach. Kaktusy należą do sukulentów łodygowych, które wyróżniają się zawartością areoli, czyli miejsca, z którego wyrastają liście. U kaktusa są one przekształcone w ostre kolce. Z tego samego miejsca wyrastają również odrosty, owoce, włoski i kwiaty. Kaktus jest ponadto bardzo wytrzymały i może przetrwać w ciężkich warunkach bez dostępu wody. Sprawdź: Kasztany jadalne - właściwości prozdrowotne, przygotowanie, przepisy Kaktus – odmiany Kaktus jest świetną rośliną dla osób, które dopiero zaczynają interesować się roślinami doniczkowymi. Wśród popularnych odmian kaktusa należy wymienić: kaktus Astrophytum – odmiana trudna w uprawie. Wyróżniają go wełniste, białe włókna, które pokrywają kaktusa w różnym stopniu; kaktus Ferocactus – jest dość spory, ma duże żebra i szerokie ciernie. Nie jest on bardzo trudny w uprawie; kaktus Echinocactus – nie jest on bardzo trudny w uprawie, ma żółte kwiaty, kaktus jest duży i ma kształt kuli, a na wierzchołku osłonięty jest włoskami; kaktus Melocactus – jest trudny w uprawie, ma wypukłe żebra i zakrzywione ciernie; kaktus Mammillaria – jest wyjątkowo łatwy w uprawie. Jest mały i zazwyczaj okrągły, z żebrami i brodawkami; kaktus Opuntia – kolejny łatwy w uprawie gatunek, który posiada płaskie pędy. Rośnie on szybko i może być naprawdę duży, ma różne kształty i wielkości. Sprawdź: 13 sprzymierzeńców zdrowej skóry Kaktusy – pielęgnacja Decydując się na kaktusa w domu, warto poznać zasady pielęgnacji kaktusa: ziemia – kaktus wymaga przewiewnej i przepuszczalnej ziemi o lekko kwaśnym odczynie i z odpowiednią ilością próchnicy; doniczka – kaktusy dużo lepiej rosną w ciasnych doniczkach; kaktusy przechodzą w okresie zimowym w czas spoczynku – potrzebują wówczas niższej temperatury i nie należy ich podlewać. Podlewanie należy wznowić na przełomie marca i kwietnia; w doniczce, w której rośnie kaktus, konieczny jest drenaż; kaktusy należy rozmnażać poprzez wysiew nasion lub sadzonki. Sprawdź: Różeniec górski - charakterystyka, właściwości, uprawa Kaktusy – właściwości Kaktus może przetrwać na pustyni dzięki temu, że potrafi przechowywać w sobie długo wodę. Ma on specjalny miękisz wodny, który wypełnia zbiorniki soku komórkowego. Kaktusy, dzięki temu gromadzą wodę w łodygach. Z tych właściwości kaktusa postanowili skorzystać producenci kosmetyków. Na bazie wody zgromadzonej w łodydze kaktusa produkuje się kosmetyki, np. najpopularniejszy olejek z opuncji. W niektórych kosmetykach z kaktusa można nawet znaleźć miąższ lub fragmenty łodygi. Właściwości kaktusa wykorzystano nie tylko w kosmetykach do skóry, ale też do włosów. Włosy dzięki kosmetykom z kaktusem stają się elastyczne i łatwo się je rozczesuje. Preparaty te dobrze również oczyszczają skórę głowy. Produktem na włosy dostępnym w Medonet Markecie jest suplement diety z opuncją figową i czarnym ryżem, który odżywia i wpływa korzystnie na porost włosów. Nawilżanie to jednak nie koniec właściwości kaktusa. Skóra staje się również bardziej elastyczna, dzięki zawartości witamin E i K oraz kwasów tłuszczowych, jak nienasycone kwasy tłuszczowe omega 6. Witamina E jest również świetnym przeciwutleniaczem, który niweluje działanie wolnych rodników. W zbyt dużej ilości negatywnie wpływają one na elastyczność skóry i powodują powstawanie zmarszczek. Ponadto witamina E regeneruje skórę i łagodzi podrażnienia. Kaktus – kosmetyki Kaktus jest składnikiem wielu preparatów kosmetycznych. Wyciągi z kaktusa znajdziemy w balsamach do ust, kremach i balsamach nawilżających, kremach pod oczy, kremach nawilżających i żelach do twarzy, maseczkach do twarzy, płynach do demakijażu, mgiełkach do ciała, kosmetykach do włosów, a nawet w peelingach. Zobacz również: Jak kupić dobre mango? Proste sposoby, dzięki którym wybierzesz najlepszy owoc Produkt zalecany na diecie SIRT. Odmładza i odchudza Pestki moreli - właściwości, dawkowanie, skutki uboczne Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. kaktus produkty spożywcze kwasy omega 6 nienasycone kwasy tłuszczowe Kaktus - wartości odżywcze, właściwości i zastosowanie w kosmetyce Kaktus od jakiegoś czas nie jest wyłącznie ozdobą w naszych domach. W ostatnim czasie zyskała popularność, jako składnik zdrowych przekąsek, koktajli i deserów.... Redakcja Medonet Tilapia – wartości odżywcze, z jakiej hodowli wybierać? Tilapia w ostatnich latach na stałe zagościła na polskich stołach. Jej mięso jest chude i delikatne, posiada lekki miętowy aromat, ma mało ości i, co... Redakcja Medonet Spójrz na kaktus z opuncji na zdjęciu, który w połączeniu z opisami pozwoli ci stworzyć całkowicie poprawny obraz: Oreocereus - rodzaje kaktusów bez kolców: imiona i zdjęcia. Oreocereus Troll (Trolli Oreocereus). Ten kaktus jest gęsto owinięty białymi włosami. 1/3 Następne 1/3 Następne Kaktusy, to prawdziwa mnogość gatunków, zarówno dziko rosnących, jak i uprawianych przez miłośników tych niezwykle oryginalnych roślin. Wiele z nich, można hodować w doniczce na własnym parapecie. Te sukulenty są bardzo chętnie uprawiane, nie tylko ze względu na nietypowy wygląd, czyli grubą łodygę oraz kolce zamiast liści. Ogromną ozdobą kaktusów doniczkowych są piękne, wyraziste kwiaty. Niezwykłe rośliny Kaktusy posiadają ciekawe cechy, między innymi mogą gromadzić wodę w swoich mięsistych organach. Taka zdolność, pozwala roślinie przetrwać nawet bardzo niekorzystne warunki atmosferyczne, na przykład długotrwały brak wilgoci lub silne promienie słoneczne. Są to bardzo wdzięczne rośliny do hodowli z racji niewielkich wymagań, jednak dla dobrej kondycji rośliny, powinniśmy jej zapewnić optymalne warunki bytowania. Oto kilka popularnych, pięknie kwitnących kaktusów, wspaniale nadających się do domowej hodowli w doniczce. Astrophytum myriostigma to kaktus przypominający swym kształtem gwiazdę, co zawdzięcza kilku dużym żebrom. Mody pęd ma kształt zbliżony do kulistego, natomiast w miarę upływu czasu ulega on wydłużeniu i przybiera kształt cylindryczny. Sukulent ten występuje w dwóch formach: nagiej, oraz pokrytej białymi kłaczkami, utrudniającymi parowanie wody. Roślina posiada duże, intensywnie żółte kwiaty, bardzo efektownie wyglądające. Jak inne gatunki kaktusów, Astrophytum myriostigma potrzebuje stanowiska słonecznego. Nie wymaga nawożenia i jest odporny na choroby oraz szkodniki, co czyni jego uprawę dość łatwą oraz niekłopotliwą. Echinocactus grussoni jest gatunkiem bardzo cenionym przez hodowców kaktusów. Jego charakterystyczny kulisty pęd może osiągnąć naprawdę imponujące rozmiary, nawet do 130 cm wysokości. Składa się on z 30 żeber. Wyrastają z nich areole pokryte włoskami. Echinocactus zachwyca złocistożółtymi kwiatami, wyrastającymi bezpośrednio z areoli. Roślina bardzo lubi stanowiska słoneczne. Trzeba jej zapewnić odpowiednią ilość wilgoci. W lecie ziemia w doniczce nie powinna być nigdy całkowicie wyschnięta. Zimą ten sukulent wymaga już mniej obfitego nawadniania. czytaj dalej... 1 2 3 Następna 4 komentarzy Dodał: Kinga, Tytuł: Nazwa rośliny? A ja szukam nazwy tego kaktusa, który jest na 1-szym zdjęciu :( Dlaczego publikujecie "porady" nie podając nazw kwiatów? Czy ktoś wie, jak się nazywa ten kaktus (a raczej sukulent, choć w zasadzie to to samo, ale kaktus kojarzy się raczej z igłami ;) a nie np. taką formą jak zygokaktus ;) ) ? Mnie pasjonują właśnie takie (nie)kaktusy ;) a ten widziałam u kogoś, kto nie potrafił mi podać nazwy, więc nawet nie mogę poszukać w handlu :(:( Dodał: Tomek, Tytuł: Nieprecyzyjne informacje Echinocactus grusonii nie ma szans zakwitnąć w mieszkaniu. Nawet po wielu latach uprawy w szklarni ma problemy z kwitnieniem. Oprócz tego nie można go podlewać zimą bo zgniją mu korzenie. Autor tekstu chyba nie do końca zgłębił temat. Jeśli artykuł miał być o kwitnących kaktusach to zabrakło przede wszystkim takich roślin jak Parodia, Gymnocalycium, Notocactus, Lobivia, Echinopsis czy choćby Mammillaria. O Sulcorebutia czy Echinocereus nawet nie wspominam. Dodał: natalia123456789, Tytuł: natila3456890 ale dużo postarajcie się więcej tak dużo daliście że nic tu nie znalazłam co chciałam Dodał: Marcin, Tytuł: Słaby tekst przede wszystkim brakuje mi tutaj fotografii opisanych kaktusów :) A ponadto jest szereg innych bardziej popularnych kaktusów, których nie brakuje w kwiaciarniach. Pozdrawiam Zobacz więcej komentarzy Dodaj swój komentarz Zobacz także kaktusy doniczkowe, kaktusy rodzaje, kaktusy kwitnące, kaktusy gatunki, kaktusy odmiany, kaktusy podlewanie, kaktusy nawożenie, kaktusy uprawa, kaktusy pielęgnacja, hodowla kaktusów, kaktusy choroby, rozmnażanie kaktusów, kaktusy rodzaje, kaktusy opis, kaktusy zdjęcia, jak przesadzać kaktusy
Tłumaczenia w kontekście hasła "białymi włoskami" z polskiego na angielski od Reverso Context: Liście małe, liniowo-lancetowate, szaro-zielone, pokryte białymi włoskami.
Puszysty kaktus lub, jak to się nazywa, kaktus espostoa ma około 16 odmian. Wszystkie mają nie tylko tradycyjne kolce, ale także puszyste, miękkie włosie, dzięki czemu roślina otrzymała swoją nazwę. Włochaty kaktus rośnie głównie w Peru i Ekwadorze na skalistych zboczach gór na wysokości nie większej niż półtora kilometra. Puszysty kaktus otrzymał drugie imię na cześć słynnego botanika Esposto Nicholosa, który jako pierwszy zwrócił uwagę na ten soczysty kaktus i zaczął go dokładnie badać. Włochaty kaktus wygląda bardzo nietypowo Kudłaty kaktus wygląda, jakby puch przylgnął do jego igieł. To właśnie ten puch niezawodnie chroni roślinę przed większością znanych szkodników. Niezwykły futrzany wygląd sprawia, że ten soczysty wyróżnia się spośród innych odmian kaktusów. Roślina ma wyprostowane zielone cylindryczne łodygi z niskimi pionowymi żebrami. Kolce są zwykle ukryte pod okresem dojrzewania. Kwitnienie występuje rzadko, z kwiatami o średnicy od trzech do pięciu centymetrów, których płatki są pomalowane na biało, zielonkawo lub różowo. Rodzaj kwiatów ma kształt lejka. Mają nieprzyjemny zapach. Kaktus Astrophytum: opcje dla różnych rodzajów i przykłady pielęgnacji domowej Po ustaleniu, czym jest kudłaty kaktus i jak się nazywa, nadszedł czas, aby rozważyć najpopularniejsze odmiany kwiatu. Ten kaktus jest znany wielu hodowcom kwiatów pod nieoficjalnym pseudonimem Fluffy. Kwiat jest idealny do uprawy w domu. W warunkach naturalnych soczysty dorasta do 5 metrów wysokości, osiągając jednocześnie 50-60 centymetrów średnicy. W naturze futrzane kaktusy osiągają gigantyczne rozmiary W tym przypadku jego pokwitanie zachowuje się tylko w górnej części rośliny. Na parapetach Espostoa wełnista rośnie nie wyżej niż 70 centymetrów i tylko wtedy, gdy jest odpowiednio pielęgnowana. Espostoa Lanata to najczęściej występująca soczysta roślina w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Charakterystyczną cechą tego kaktusa jest łodyga w kształcie kolumny, na której może znajdować się do 25 żeber. Pędy zaczynają pojawiać się tylko u dojrzałych roślin. Kolor łodygi Espostoa Lanata jest zielony, igły są żółte z czerwonawymi końcami. Całe to piękno jest jakby owinięte mętnym całunem. Pod opieką kudłaty kaktus jest bezpretensjonalny, ale praktycznie nie kwitnie jako roślina doniczkowa. Cephalocereus lub, jak to się nazywa, Senilis, to kolejny popularny kolumnowy kaktus pochodzący z Meksyku. W domu roślina osiąga średnio 35 centymetrów wysokości, podczas gdy w naturze dorasta do 15 metrów. Ten biały puszysty kaktus jest dość wygodny zarówno na parapetach mieszkań (pod warunkiem, że znajdują się po słonecznej stronie), jak iw szklarniach. Ważny! Uprawiając Senilis na parapecie, powinieneś być przygotowany na to, że soczysty nie zakwitnie. Białe włosy pokrywające kaktusa sprawiają, że wygląda trochę jak głowa pokryta siwymi włosami. Dlatego wielu, pytanych o kudłaty kaktus, jak dokładnie nazywa się ten gatunek, odpowiada – głowa starca. Oczywiście ta nazwa jest nieoficjalna. W porównaniu z innymi gatunkami Cephalocereus jest stosunkowo nastrojowy. Nie toleruje podmokłego ani nadmiernie suchego powietrza, jego włosy będą musiały być okresowo rozplątywane. U niektórych podgatunków Senilis kolce przypominają haczyk. Echinopsis Cactus: przykłady pielęgnacji roślin i ich odmian Opieka nad włochatym kaktusem nie jest szczególnie trudna. Roślina pobiera minimalną ilość składników odżywczych z gleby, nie wymaga regularnego podlewania i doskonale toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Włochate kaktusy nie wymagają częstego podlewania Istnieją jednak pewne zasady, których należy przestrzegać, aby kwiat był jak najbardziej komfortowy. Puszysty kaktus bardzo lubi ciepło, dlatego latem temperatura w pomieszczeniu, w którym rośnie, nie powinna być niższa niż +22 stopnie. Soczysty jest najwygodniejszy, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie +30 stopni. Zimą roślina hibernuje. W związku z tym reżim temperatury można obniżyć do +16 stopni. Ciekawy. Od połowy grudnia roślina przechodzi w głęboką hibernację i może przetrwać w temperaturze +10 stopni. Najważniejsze, żeby w tych warunkach nie karmić ani nie podlewać. Kudłaty kaktus nie jest bardzo wrażliwy na wilgoć. Jedyne, co jest wysoce odradzane, to spryskiwanie rośliny wodą. W wyniku tego zabiegu na włosach soczystych pojawia się kamień, a kwiat wygląda wyjątkowo niechlujnie. Kudłaty kaktus preferuje luźną i suchą glebę, dlatego nadmierna wilgoć może być dla niego szkodliwa. Podlewanie rośliny wystarczy średnio raz w tygodniu, gdy gleba wysycha. Zimą tę procedurę należy powtarzać nie częściej niż raz w miesiącu. Soczysty bardzo negatywnie reaguje na nadmiar wody. Zazwyczaj kwiat zaczyna gnić na dnie pnia. Ważny! Do nawadniania zaleca się używać miękkiej osiadłej wody o temperaturze pokojowej. Do uprawy esposto zaleca się mieszanie piasku i ziemi ogrodowej w równych proporcjach z dodatkiem wermikulitu lub keramzytu. Jeśli sadzenie odbywa się na gotowym podłożu dla kaktusów, należy również dodać do niego pewną ilość gleby ogrodowej. Dzięki temu gleba będzie bardziej odżywcza i wchłaniająca wilgoć. Szczególną uwagę należy zwrócić na organizację dobrego drenażu. Dla twojej informacji . Podczas sadzenia nie jest konieczne głębokie pogłębianie rośliny. Może to prowadzić do gnicia. Włochaty kaktus praktycznie nie wymaga nawożenia. Opatrunek wierzchni nakłada się w minimalnych dawkach od maja do września. Najpierw należy podlać roślinę, zwilżając korzenie. W przeciwnym razie zapłodnienie prawdopodobnie spali system korzeniowy. Jako opatrunek górny optymalna jest każda kompozycja mineralna dla kaktusów i materii organicznej. Storczyk Cattleya: opcje opieki domowej i metody hodowli W praktyce kwitnienie włochatego kaktusa zdarza się bardzo rzadko. Aby tak się stało, konieczne jest stworzenie warunków zbliżonych do naturalnych. Kwiaty są zwykle białe lub jasnoróżowe, w kształcie lejka. Ich średnica wynosi średnio około 5 centymetrów, wysokość – 5-6 centymetrów. Otwarcie pąków następuje wyłącznie w nocy. Rozmnażanie włochatego kaktusa jest dość trudne, ponieważ jego pień jest całkowicie pokryty igłami. To sprawia, że proces oddzielania dzieci lub sadzonek jest bardzo trudny. Ponadto niskie prawdopodobieństwo kwitnienia uniemożliwia regularne zbieranie nasion do uprawy. Puszyste kaktusy w domu rzadko kwitną, ale pięknie Jeśli kwiaciarnia chce zdobyć wysokiej jakości sadzonki kudłatych białych kaktusów, najprostszym rozwiązaniem jest zakup niezbędnego w specjalistycznym sklepie. Inną opcją jest zastosowanie metody układania powietrza. Aby to zrobić, musisz oczyścić pęd boczny w miejscu, w którym łączy się z pniem, z igieł i pokryć powstałą otwartą ranę mokrym mchem. Mech należy starannie przykryć folią polietylenową. Możesz go usunąć dopiero po przebiciu się nowo utworzonych korzeni przez polietylen. Ponadto pozostaje tylko oddzielić powstałą łodygę od matki kaktusa i umieścić ją w ziemi bez usuwania mchu. Włochaty kaktus to doskonały wybór dla tych, którzy chcą udekorować swoje mieszkanie świeżymi kwiatami, ale nie chcą poświęcać im dużo czasu na opiekę nad nimi. Ze względu na swój niezwykły wygląd ten soczysty wyróżnia się spośród innych przedstawicieli swojego gatunku. Dzięki różnorodności odmian dostępnych na rynku znalezienie idealnej rośliny doniczkowej jest łatwe.
30% zdezynfekowanej (30 minut w gorącym piekarniku) ziemi ogrodowej z dodatkiem igliwia sosnowego, 20% substratu torfowego, 10% perlitu. 40% gruboziarnistego piasku. Takie podłoże przypomina gleby pustynne. Nie stosujemy kompostu, gdyż zawiera zarodniki grzybów chorobotwórczych, na które kaktusy są bardzo podatne.
Kaktusy od dawna zdobyły miłość wielu hodowców kwiatów. Popularność roślin wynika z faktu, że są bezpretensjonalne w pielęgnacji i mogą normalnie istnieć nawet w domu zapominalskiego właściciela. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie podgatunki sukulentów, jak puszyste opisRozmowę o puszystym kaktusie „Espostoa” warto rozpocząć od tego, że do krajów słowiańskich przybył z Peru. To imię zostało mu nadane na cześć słynnego botanika Esposto Mikołaja. To on był jednym z pierwszych, który zbadał ten kaktus ma igły, które przypominają trochę watę. Dzięki tej „białej chmurce” jest niezawodnie chroniony przed różnymi szkodnikami. Roślina ma dobry układ odpornościowy i nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Jego niezwykły kudłaty wygląd i wełnista powierzchnia wyróżniają go spośród innych gatunków wyglądu różnych odmian sukulentów z puchem różnią się. Niektóre rośliny mają kręcone igły, inne są tego, że kudłata warstwa wydaje się miękka w dotyku, w rzeczywistości wiele podgatunków futrzanych sukulentów. Wśród nich są odmiany, które można znaleźć tylko na wolności. Istnieją również odmiany, które można uprawiać w domu. Wysokość gatunków w pomieszczeniach nie przekracza 80 centymetrów. Jeśli porównamy je z „kongenerami” z pustyni, staje się jasne, że różnica wysokości jest się również odcienie łodyg. Mogą być zarówno ciemnozielone, jak i prawie brązowe. Niektóre z nich mają mały puch, inne cienkie włosy. Największą rzadkością jest kaktus z kwiatem. To dość rzadkie i bardzo piękne najpopularniejsze uważa się kilka podgatunków. Rozważmy je bardziej z najczęściej hodowanych w domu puszystych kaktusów jest wełnista soczysta Lanata. Jego charakterystyczną cechą jest łodyga w kształcie kolumny, która ma aż 25 żeber. Wysokość rośliny może wynosić od jednego do pięciu pojawiają się tylko u dojrzałych roślin. Łodyga jest zielona z żółtymi igłami i czerwonawymi końcami, które mogą mieć do pięciu centymetrów długości. Całe to piękno widać przez zachmurzony sukulenty dorastają do pięciu metrów wysokości w warunkach naturalnych. W domu rośliny zwykle przestają rosnąć, osiągając około 65 centymetrów. Łodyga jest gęsto pokryta srebrzystymi igłami. Oryginalny wygląd rośliny ze srebrnymi włoskami natychmiast przyciąga kolumnowyTa odmiana kaktusa jest uważana za egzotyczną. Swoją nazwę zawdzięcza kolumnowej łodydze, która ma bardzo ciemny, prawie czarny kolor. Roślina jest całkowicie otoczona białą „czapką”, która chroni ją przed szkodnikami. Wysokość tego soczystego charakteru sięga dwóch metrów. Posiada do 24 żeber gęsto porośniętych cienkimi włoskami. Ponadto, jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz prawie brązowe ciernie wystające przez puszystą zwany Ritter, jest również rośliną kolumnową. Jego wysokość sięga czterech metrów. Roślina ma wiele gałęzi o bardzo ciemnozielonym odcieniu. Każdy z nich ma 17-18 małych żeber, które są oddzielone rowkami. Te z kolei są gęsto pokryte białymi włoskami, których długość sięga 2,5 centymetra. Ponadto na każdym żebrze znajduje się 20 cierni, a na samym środku jeden czarny cierń o długości do dwóch centymetrów. Funkcje kwitnieniaTakie kaktusy kwitną niezwykle rzadko. Ten cud dzieje się tylko wtedy, gdy warunki wzrostu są jak najbliżej naturalnego środowiska kultury. W ich ojczyźnie kwitną tylko dorosłe rośliny, ale bardzo młode nawet nie uwalniają pąków. To samo dotyczy kaktusów, które można uprawiać w domu. Nie warto oczekiwać, że natychmiast zadowolą się tego soczystego są samotne, zwykle jasnoróżowe, czasem białe. Ich kształt przypomina trochę lejek o średnicy do 6 centymetrów i tej samej wysokości. Po kwitnieniu w miejscu pąków pojawiają się małe i soczyste owoce. Są również jadalne. Każdy owoc zawiera w środku czarne zwrócić uwagę na inną cechę tego typu kaktusów - kwitną tylko w nocy. Dlatego, aby zobaczyć tak egzotyczne piękno, trzeba poczekać do zachodu słońca. Zasady opiekiAby osiedlić taką roślinę w domu i skutecznie ją wyhodować w niecodziennych warunkach, należy najpierw zapoznać się z niektórymi niuansami. Przede wszystkim sukces zależy od wyboru kaktusa. Kupując go, należy go dokładnie obejrzeć, aby upewnić się, że roślina nie ma żadnych chorób i jest wolna od szkodników. Ponadto roślina nie powinna być luźna ani miękka. Włosy i igły powinny być grube. Rzadkie igły to pierwszy znak, że puszysty kaktus jest przywiezieniu takiej rośliny do domu zdecydowanie musisz stworzyć warunki dla rośliny, w których będzie ona wygodniejsza. Ważne jest również nauczenie się, jak właściwie o niego może się dobrze rozwijać tylko wtedy, gdy otrzyma wystarczającą ilość światła. Dlatego lepiej jest umieścić kulturę na parapecie, który znajduje się po południowej stronie. Nie bój się, że słońce zaszkodzi roślinie. W naturze kaktusy rosną na pustyni, co oznacza, że kultura nie może wyschnąć w naszym klimacie. Kiedy dzień się zmniejsza, należy go sztucznie tym celu zaleca się stosowanie lamp z miękkim temperaturowySukulenty to rośliny kochające ciepło. Dlatego najlepiej rozwijają się w wysokich temperaturach. Domowy kaktus będzie się świetnie czuł latem. W tym czasie temperatura może wynosić od 16 do 30 stopni. Ale zimą, w okresie spoczynku, kaktusa należy umieścić w chłodniejszym miejscu, w którym temperatura będzie wahać się od 7 do 11 stopni powyżej należy unikać gwałtownych zmian temperatury, w przeciwnym razie roślina podlewaniePonieważ ojczyzną kaktusów są gorące kraje, często nie warto podlewać tej rośliny. Na przykład w najbardziej aktywnym okresie soczystego wzrostu należy to robić raz w tygodniu i tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha. Zimą wystarczy podlewać roślinę raz w miesiącu. Faktem jest, że kaktusy bardzo źle reagują na nadmiar wody i mogą nawet zacząć gnić. To z kolei może doprowadzić roślinę do śmierci. Nie zaleca się rozpylania puszystych sukulentów, ponieważ może to spowodować osadzanie się również pamiętać, że woda używana do nawadniania musi być miękka. Aby to zrobić, musisz bronić wody z również użyć klarowanego płynu do dressingW naturze ten puszysty przystojny mężczyzna może żyć na stosunkowo ubogich glebach. Jednak w domu roślina powinna otrzymywać znacznie więcej składników odżywczych. Wynika to z faktu, że kaktus rośnie na niewielkim kawałku ziemi, który szybko staje się bezpłodny. Dlatego po pewnym czasie należy dodać naturalne lub chemiczne nie nawozić zbyt często. Może to przynieść odwrotny skutek, a nawet doprowadzić do powstania szkodników. Dlatego warto uważnie obserwować bez wyraźnego powodu zacznie wyglądać gorzej, oznacza to, że musisz karmić roku należy przesadzać tylko młode rośliny. Ale sukulenty w wieku powyżej pięciu lat można sadzić w nowej glebie tylko raz na trzy lub cztery lata. Najlepiej przeprowadzić tę procedurę wiosną, kiedy kaktus ożyje po okresie zimowego powinno być luźne i niezbyt odżywcze. Można go kupić w jednym ze specjalistycznych sklepów. Możesz stworzyć tę samą mieszankę w domu. Aby to zrobić, konieczne jest połączenie próchnicy liściastej, ziemi darniowej i piasku. Na samym dnie należy ułożyć warstwę drenażową, aby nie doszło do stagnacji wody. Aby przeszczepić kaktusa, należy go usunąć z doniczki, usunąć pozostały brud, a następnie posadzić roślinę w nowej, specjalnie przygotowanej punktem w uprawie kaktusów jest proces rozmnażania. W ten sposób możesz zwiększyć liczbę zielonych „zwierzaków” na parapecie. Można to zrobić na różne pomocą warstw bocznych. Aby to zrobić, po prostu oddziel je od głównego bagażnika i umieść w osobnych Aby rozmnażać kaktusa w ten sposób, możesz po prostu wyciąć puste miejsca z wierzchu soczystego. Następnie należy je trochę wysuszyć, a następnie posadzić na podłożu torfowym. Po pewnym czasie powinny pojawić się korzenie. Następnie roślinę można przesadzić do osobnego Taki materiał do sadzenia można kupić w sklepie ogrodniczym. Nasiona należy ostrożnie umieścić w przygotowanej wilgotnej glebie, a następnie przykryć szkłem. Następnie musisz umieścić pojemnik w ciepłym miejscu i poczekać, aż pojawią się pierwsze możemy powiedzieć, że roślina ta jest odpowiednia dla wszystkich hodowców kwiatów bez wyjątku, ponieważ nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Nie zapomnij jednak o puszystym kaktusie. Jak każda uprawa domowa, ta soczysta roślina nie przetrwa bez wody, słońca i gleby bogatej w składniki dowiedzieć się, jak dbać o kaktusy, zobacz poniższy film.
To jeden z najbardziej cenionych kaktusów. W środowisku naturalnym występuje w Meksyku, gdzie osiąga pokaźne rozmiary (nawet do 15 m). Roślina ma kolumnowy pokrój i pokryta jest gęstymi, białymi włoskami. W uprawie pokojowej rośnie wolno, a jego wysokość nie przekracza zwykle 70 cm. W pomieszczeniach zwykle nie zakwita.
Kaktusy są jaskrawymi przedstawicielami sukulentów, roślin gromadzących wodę w swoich narządach. Ich wygląd jest niezwykły i różnorodny; mają mięsiste lub płaskie łodygi pokryte cierniami, włosami i niebieskawym nalotem. Różne rodzaje kaktusów pomogą stworzyć miniaturową kopię egzotycznego krajobrazu na parapecie lub na stole. Takie odporne rośliny cieszą się dużym zainteresowaniem miłośników kwitnących kwiatów. W tym artykule czytelnicy znajdą opis najpopularniejszych i najpopularniejszych rodzajów kaktusów do uprawy w pomieszczeniach. Kaktusy - bezpretensjonalne sukulenty Po wielkie odkrycia geograficzne Pierwsze kaktusy domowe pojawiły się w domach Europejczyków. Rośliny sawann i pustyń Ameryki łatwo przystosowały się do innych. rodzaje gleby opanowali nowe środowisko powietrzne. Kaktusy to sukulenty kserofityczne, które przetrwają suszę. Gorące piaski są pozbawione opadów od lat, rośliny tworzą zapasy wody w komórkach, pochłaniają wilgoć z rosy i mgły. Niektóre sukulenty gromadzą sok komórkowy w liściach, cebulach lub kłączach, inne w pniach. Ta ostatnia, największa grupa, obejmuje wewnętrzne kaktusy, a także ich dzikich przodków. Zielona łodyga jest odpowiedzialna za fotosyntezę i transpirację tych roślin, liście zmieniły się w kolce, włosy lub łuski. Podobieństwo i różnorodność struktury Areola z kolcami - główne cechy morfologiczne kaktusów. Z reguły nie tworzą kwiatostanów; zazwyczaj duże pojedyncze kwiaty rosną od wierzchołka łodygi. W dolnej jednej trzeciej długiej rurki corolli znajdują się szczeciny i kolce. Ciało lub łodyga rośliny jest kulista lub cylindryczna. Często sferyczny kaktus w końcu zostanie wytłoczony, uzyskując kształt maczugi. Ciało kolczastej gruszki i blisko spokrewnione rodzaje składają się z owalnych segmentów pokrytych kolcami. Epifyllum ma kształt liścia, ale same liście zmieniają się w łuski. Mieszkańca mokrych lasów Brazylii, zygocactus - epifit - żyje na pniach drzew, pochłania wilgoć bezpośrednio z atmosfery lub małych skupisk w korze. Wiele gatunków kaktusów pięknie kwitnie, ale do tego muszą zapewnić odpowiednią pielęgnację (jasne światło, umiarkowane podlewanie, chłodny suchy okres spoczynku). Liczna rodzina Cactaceae ma 4 podrodziny. Dwie z nich - Opuntia i Cactus - łączą najbardziej znane gatunki z Nowego i Starego Świata. Największe rodzaje w rodzinie to Opuntia, Echinopsis i Mummillaria. Różnice w kształcie roślin Z wyglądu odróżniają one warunkowo płaskie, sferyczne, "poduszkowe", drzewiaste i kolumnowe kaktusy. Gatunki, których zdjęcia zostały przedstawione w dalszej części artykułu, znajdują się w ostatniej z wymienionych grup. Są to kaktusy z rodzaju Cephalocereus i Neobuxbaumia. Kaktusy, poduszki i kuliste formy są popularne wśród ogrodników. Wymieniliśmy kilka z tych rodzajów i gatunków: Mammillaria (Mammillaria). Gymnocalycium (Gymnocalycium). Rebutia Lofofora Williams (Lophophora williamsii). Coryphanthus podobny do słoni (Coryphantha elephantidens). Echinocactus gruzon (Echinocactus grusonii). Echinocactus polycephalus (Echinocactus polycephalus). Ferocactus Vislizena (Ferocactus wislizeni). Astrophytum myriostigma astrophytum. Poduszki - "poduszki" tworzą grupy krótkich, trudnych do oddzielenia łodyg. Są przystosowane do niskich temperatur nocnych, które często występują na pustyniach. Miłośników kaktusów przyciągają przedstawicieli rodzaju Mammillaria pięknie dojrzewające podeszwy, dzwonkowate kwiaty o dość dużych rozmiarach (4-7 mm). Mammillaria kwitnie obficie w dobrym świetle. Kaktusy płaskie i drzewa Łodygi niektórych sukulentów przypominają mięsiste liście. W grupie znajdują się popularne duże kaktusy - domowe, cieplarniane i ogrodowe - związane z rodzajem Opuntia. Niektóre gatunki w warunkach naturalnych oraz w szklarniach o wysokości 5-7 m, żyją przez dziesięciolecia. Inne płaskie kaktusy to Epiphyllum ostrolepodnoy (Epiphyllum oxypetalum), a także Disocactus MacDougall (Disocactus macdougallii). Drzewa kaktusy należą do rodzaju Cereus (Cereus). Od dawna uprawiane są w pomieszczeniach zamkniętych, ale często rozciągają się na długości, tracąc swój dekoracyjny wygląd. Amatorscy hodowcy kwiatów są bardziej zainteresowani nowoczesnymi hybrydami roślin ozdobnych, uzyskanymi w wyniku selekcji. Liczba kaktusów hybrydowych stale rośnie, wiele z nich znacznie różni się od gatunków naturalnych, ma unikalne cechy morfologiczne. Dbanie o takie rośliny jest trudniejsze niż ich odpowiedniki w ich naturalnym środowisku. Rodzaje kaktusowego rodzaju Gymnocalycium Przedstawicielami rodzaju są kaktusy, których czerwone łodygi mają kulisty lub cylindryczny kształt. Łacińskie słowo gimnos w tłumaczeniu oznacza "nagi", co jest związane z osobliwością struktury rurki kwiatowej, otoczonej łuskami od dna i pozbawionymi cierni. Wiele gatunków rodzaju Gymnocalycium, które są popularne wśród ogrodników, przyciąga uwagę niezwykłym kolorem łodygi i obfitym kwitnieniem. Przedstawiamy kilka typów: Pan Baldi zaskakuje różnymi kolorowaniami kwiatów. Mogą być różowe, szkarłatne, pomarańczowe, czerwone. G. denudatum, podobnie jak większość hymnocalycium, kwitnie w maju - we wrześniu. Białe z różowawym odcieniem, płatki wypuszczane są na światło przez długą rurkę (5 cm). G. Mikhanovich różni się w różnych odcieniach łodygi (czerwony, brązowo-zielony, czerwono-zielony). Kwiaty Voronkovidnye mogą być białe, żółte, liliowe lub różowe. G. Rubra to roślina, której łodyga ma kolor czerwony. Krótkotrwały kaktus, szybko umierający, ale udaje mu się wyprodukować wiele dzieci, nadających się do przeszczepu. Rzadko kwitnie. Notocactus Rośliny należące do rodzaju Parody lub Notokactus mają sferyczne lub cylindryczne łodygi o ciemnozielonym kolorze. Powoli rosnące sukulenty dobrze tolerują zmiany temperatury i mogą kwitnąć w niesprzyjających warunkach. Początkowo kulisty korpus notokaktusa można wyciągnąć, przekształcając się w "maczugę". Kwiaty parodii - żółte, pomarańczowe lub szkarłatne - znajdują się u góry łodygi. Rodzaje kaktusów: N. Leninghauzi jest wysoką kolumnową rośliną. Kolce są długie, złote; kwiaty są jasnożółte. N. Otto - kulisty kaktus. Grzbiety są twarde i długie; duże kwiaty - złoty żółty. N. sunbearing - soczysty kształt soczysty. Kolce są duże, zakrzywione; duże kwiaty żółtych odcieni. Rodzaje i nazwy kaktusów z rodzaju Echinopsis Sukulenty "podobne do Hupina" - tak Echinopsis nazwał "ojca" systematyki, Karlem Linneyem. Wszyscy fani kaktusów odnoszą się korzystnie do tej grupy roślin, które wyglądają jak zwinięty jeż. Białe, różowe i liliowe kwiaty Echinopsis często wydzielają zapach i zwykle kwitną wieczorem. Gatunek z rodzaju Echinopsis: E. Golden - kulista ciemnozielona łodyga z brązowymi kolcami; żółte kwiaty. E. oxygone - kulisty lub kolumnowy kaktus. Kolce jasnożółte z ciemną końcówką; kwiaty w kształcie lejka, różowo-fioletowy kolor. E. tubiflora przypomina E. oxygona, ale łodyga ma mniejszy rozmiar, a kwiaty są białe. E. Erie to zielona łodyga, która z wiekiem staje się cylindryczna. Kwiaty są różowo-białe, w kształcie lejka. Echinopsis w kwiaciarniach - rośliny hybrydowe z jasnymi dużymi pąkami. Jednym z obszarów prac hodowlanych jest hodowla odmian o małych łodygach i dużych kwiatach. Oryginały wśród kaktusów Lofofora - rodzaj, którego przedstawiciele pozbawieni są cierni. Żebra są płytkie, oddzielone rowkami. Tworzą się duże guzki z białymi włosami. Łodyga niebiesko-zielony Wygląda to niecodziennie, dla których kaktusy są cenione w tym rodzaju. Ripsalidopsis, czyli kaktus wielkanocny, kwitnie w marcu-kwietniu, tworząc kaskadę czerwonych kwiatów. Ampelnaya roślina ozdobna. Szlumbergera, czyli Choinka, jest hybrydą S. russelliana i S. truncata. Kwiaty mogą być czerwone, pomarańczowe, różowe, białe. Wielkanocne i świąteczne kaktusy pochodzą z tropikalnych lasów deszczowych, dobrze wyglądają w doniczkach i wiszących koszach. Jak uprawiać różne rodzaje kaktusów Większość sukulentów czuje się świetnie w domach o niskiej wilgotności (nie więcej niż 50%). Wymagają dużo światła, niewielkiej ilości wody i odpowiednich nawozów. Okno słoneczne jest najlepszą lokalizacją dla kaktusów. Jeśli nie ma takich warunków, można użyć sztucznego oświetlenia (zimna biel lampa fluorescencyjna 14-15 godzin dziennie). Duże kaktusy wyglądają korzystnie w dużych doniczkach, sferycznych - w grupach sukulentów posadzonych w płaskim pojemniku. Tworząc takie kompozycje należy wziąć pod uwagę podobne wymagania roślin do światła, ciepła, wilgoci i gleby. Pomiędzy kaktusami w doniczce lub pojemniku można rozłożyć czyste kamyki, aby zasymulować naturalny krajobraz skalistej pustyni.
. kaktus z białymi włoskami
