Na początku grudnia zachorował na zapalenie oskrzeli, dostał antybiotyk. Wyzdrowiał i końcem stycznia znowu zachorował na zapalenie oskrzeli - dostał dwa antybiotyki. So, 16-02-2008 Forum: Zdrowie małego dziecka - zapalenie oskrzeli
Objawy zapalenia zatok to ból głowy w okolicach czoła, ból zębów, ból oczu i nosa, katar, zatkany nos. Objawy zależą od rodzaju zapalenia zatok (ostre zapalenie zatok, podostre zapalenie zatok, przewlekłe zapalenie zatok) oraz miejsca, w którym występuje zapalenie (zatoki szczękowe, zatoki czołowe, zatoki sitowe, zatoka klinowa). Przyczyna każdego rodzaju zapalenia zatok może być bakteryjna, alergiczna, wirusowa lub grzybicza. Jak leczyć zapalenie zatok? Objawem zapalenia zatok najczęściej jest silny ból głowy w okolicach nasady nosa i czoła. Przy zapaleniu zatok ból głowy nasila się przy pochylaniu głowy. Ból zatok nie jest jedynym objawem – w przebiegu choroby pojawia się katar, uczucie zmęczenia, zaburzenia węchu, gorączka. Jeśli zapalenie zatok nie jest odpowiednio leczone, może doprowadzić do powikłań, takich jak zapalenie nerwu wzrokowego, zapalenie gałki ocznej, zapalenie opon mózgowych. Sprawdź: Leki na zapalenie zatok, zestaw do płukania nosa i zatok Zapalenie zatok – rodzaje Wyróżniamy cztery rodzaje zatok: zatoki szczękowe (znajdują się pod policzkami); zatoki sitowe (zlokalizowane są między oczami); zatoki klinowe (znajdują się w środku czaszki); zatoki czołowe (zlokalizowane są nad oczami). Ze względu na czas trwania choroby wyróżnia się: ostre zapalenie zatok – gwałtowny początek choroby; trwa do 3-4 tygodni; występuje silny ból w głowy w okolicy czoła i nasady nosa; podostre zapalenie zatok – trwa od 4 do 8 tygodni, przewlekłe zapalenie zatok – utrzymuje się powyżej 8 tygodni; nawracające zapalenie zatok – co najmniej 4 epizody w trakcie roku; często nawraca mimo leczenia. Zapalenie zatok – przyczyny bakterie; wirusy; infekcja grzybicza; alergia; astma; przewlekłe podrażnienie błony śluzowej (np. palenie papierosów); krzywa przegroda nosowa; przerost migdałków; próchnica; infekcja zęba. Bakteryjne zapalenie zatok mogą wywołać moraxella catarrhalis; streptococcus pneumoniae – bakteria znana jako pneumokok, dwoinka zapalenia płuc; haemophilus influenzae – wywołująca też zapalenie opon mózgowych. Przyczyną wirusowego zapalenia zatok mogą być wirus grypy, adenowirusy, koronawirusy, rynowirusy). Na grzybicze zapalenie zatok narażone są osoby z cukrzycą i obniżoną odpornością (np. pacjenci po przeszczepie, osoby z AIDS). W grupie ryzyka zapalenia zatok są również astmatycy i alergicy – szczególnie w przypadku źle leczonej lub źle kontrolowanej alergii i astmy. Zapalenie zatok – rozpoznanie Podstawą rozpoznania zapalenia zatok jest wywiad lekarski, badania laryngologiczne oraz badania dodatkowe. Podstawowym badaniem laryngologicznym jest rynoskopia przednia. Za pomocą wziernika lekarz ocenia stan przegrody nosa, błonę śluzową pod kątem występowania obrzęków, stanu zapalnego i nagromadzenia wydzieliny. Uzupełnieniem może być badanie endoskopowe. badanie radiologiczne (na zdjęciu określa się przejrzystość zatoki, badanie może uwidocznić obecność płynu, obrzęk błony śluzowej); badanie tomograficzne zatok (badanie TK obecnie jest częściej zlecane – pozwala na dokładną analizę zakresu zmian patologicznych, w niektórych przypadkach pozwala też określić przyczynę zapalenia zatok). Dodatkowym badaniem może być diagnostyka alergologiczna (testy alergiczne zalecane są, jeśli lekarz podejrzewa występowanie alergii – jako przyczyny zapalenia zatok) oraz pobranie materiału biologicznego (posiew – wydzielina z zatok wysyłana jest do laboratorium mikrobiologicznego). Zapalenie zatok – objawy Objawy zapalenia zatok zależą od miejsca, w którym występuje stan zapalny - zapalenie każdej z zatok może dawać nieco inne objawy. Objawy zapalenia zatok sitowych: ból głowy; ból w kącikach oczu; ucisk w kącikach oczu; ból nasilający się przy kaszlu; ból nasilający się w pozycji leżącej; W przypadku zapalenia zatok sitowych ból może maleć po uniesieniu głowy. Objawy zapalenia zatok czołowych: ból głowy; ból w okolicy czoła; ból nasila się w pozycji leżącej; ból nasila się po pochyleniu głowy; ból może się zmniejszyć przy uniesieniu głowy. Objawy zapalenia zatoki klinowej: ból głowy – w okolicy czołowej; ból w okolicy potylicznej; ból w oczodołach; ból promieniujący do szczytu głowy. Objawy zapalenia zatok szczękowych: ból zębów (szczególnie ból górnej szczęki); ból skroni; ból wokół oczu; ból nasila się przy pochylaniu się i przy uniesieniu głowy. Inne objawy zapalenia zatok: ropna wydzielina w nosie; ściekanie ropnej wydzieliny po tylnej ściance; zatkany nos, niedrożność nosa; stan podgorączkowy (przewlekłe zapalenie zatok); gorączka (w przypadku ostrego zapalenia zatok); kaszel; zatkane ucho; nieprzyjemny zapach z ust. Sprawdź: Leki przeciwwirusowe, tabletki przeciwwirusowe Zapalenie zatok bez wydzieliny Czy możliwe jest zapalenie zatok bez kataru? Zazwyczaj to właśnie katar jest typowym objawem zapalenia zatok. Na początku procesu zapalnego wydzielina ma utrudnione ujście z zatok, gromadzą się w niej drobnoustroje. Charakterystycznym objawem pierwszych dni zapalenia zatok jest katar. Jeśli występuje ból zatok, a katar nie występuje, należy skonsultować się z lekarzem, który zleci badania ogólnego stanu zdrowia. Zapalenie zatok – powikłania Nieleczone lub niewłaściwie leczone zapalenie zatok może skutkować powikłaniami oczodołowymi ( ropień podokostnowy; ropowica oczodołu; zapalenie nerwu wzrokowego; obrzęk powiek i spojówek) i powikłaniami wewnątrzczaszkowymi ( zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych; zapalenie szpiku kości czaszki; ropień mózgu; ropień pod- i nadtwardówkowy). Ile trwa zapalenie zatok? Zapalenie zatok trwa od 3-4 tygodni (ostre zapalenie zatok) do ok. 8 tygodni. Jeśli zapalenie utrzymuje się dłużej – mamy do czynienia z przewlekłym zapaleniem zatok. Jak leczyć zapalenie zatok? Leczenie zapalenia zatok zależy od przyczyny choroby i miejsca występowania zapalenia. Jeśli przyczyną zapalenia zatok są bakterie, przepisywane są antybiotyki. Jeżeli zapalenie zatok wywołały wirusy, zlecane jest leczenie objawowe (przepisywane są krople, które zmniejszają stan zapalny błony śluzowej nosa). W leczeniu ostrego zapalenia zatok stosuje się inhalacje (pomóc mogą nawet inhalacje pary wodnej); płukanie nosa roztworami soli fizjologicznej. W leczeniu objawowym ostrego zapalenia zatok stosowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne, czasami glikokortykosteroidy donosowe i leki sterydowe. W przypadku przewlekłego zapalenia zatok celem leczenia jest określenie przyczyny nawracającego stanu zapalnego. Diagnostykę może przeprowadzić laryngolog – czasami przyczyną nawracającego zapalenia zatok może być alergia (np. alergiczny nieżyt nosa) lub skrzywienie przegrody nosa. Antybiotyki na zapalenie zatok W leczeniu farmakologicznym zapalenia zatok w pierwszej kolejności zalecane są zwykle niesteroidowe leki przeciwzapalne. Czasami uzupełnieniem leczenia farmakologicznego są leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, leki mukolityczne i glikokortykosteroidy donosowe. Jeśli przyczyną zapalenia zatok jest infekcja bakteryjna, zapalenie ma charakter nawracający, a leczenie objawowe nie przynosi skutków, przepisywane są antybiotyki. Antybiotyki na zapalenie zatok dobierane są w zależności od rodzaju bakterii chorobotwórczych i miejsca występowania stanu zapalnego. Rolą antybiotyków w leczeniu zapalenia zatok jest zapobieganie namnażania bakterii. Przepisanie antybiotyków może też być konieczne, jeśli w przebiegu zapalenia zatok występują powikłania, a leczenie w warunkach domowych nie przynosi rezultatów. Jakie antybiotyki na zapalenie zatok? amoksycylina (Amoxicillinum) – półsyntetyczny antybiotyk z grupy penicylin; na amoksycylinę wrażliwe są: gronkowce, paciorkowce, laseczki wąglika i dwoinka zapalenia płuc. Antybiotyk ten stosuje się w leczeniu zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, zapaleń ucha środkowego i zatok. lewofloksacyna (Levofloxacinum) – lek działa przeciwbakteryjnie poprzez oddziaływanie na enzymy odpowiedzialne za namnażanie DNA w komórce bakteryjnej. Lewofloksacyna stosowana jest w leczeniu ostrego bakteryjnego zapalenia zatok, pozaszpitalnego zapalenia płuc, zakażeniach dróg moczowych, zakażeniach skóry i tkanek miękkich. klarytromycyna (Clarithromycinum) – antybiotyk ten stosuje się w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia skóry (liszajec, róża, zapalenie mieszków włosowych), zakażenia ran. Klarytromycyna należy do grupy makrolidów. Substancja wnika do komórki bakteryjnej i w niej blokuje syntezę białek, poprzez połączenie się z rybosomem i zablokowanie jego funkcji. azytromycyna (Azithromycinum) – stosuje się ją do leczenia zakażeń dolnych i górnych dróg oddechowych, zapaleń płuc, zatok, zakażeń skóry, trądziku. Azytromycyna należy do grupy makrolidów. Azytromycyna łączy się z rybosomami w komórce bakterii, co powoduje, że nie są one w stanie syntetyzować białka.
JAKIE LEKI NA ZAPALENIE PŁUC: najświeższe informacje, zdjęcia, video o JAKIE LEKI NA ZAPALENIE PŁUC; Zapalenie płuc!!!!!Witam dwa tygodnie temu po podrorzy autem do PL w nocy poczłam siny ból na poczatku w uchu a puzniej za uchem zaczeło mi puchnac miałam temperature przez kilka dni pojechałam do lekarza i otrzymałam antybiotyk i skierowanie do laryngologa który stwierdził zapalenie przyslinianki i znowu dostałam antybiotyk tylko ze zastrzyki po powrocie do DE poszłam bo jeszcze mnie bolało i znowu antybiotyk badanie krwi wykazało tak jak by swinke ale ten lekarznie jest pewny co to jest góla za uchem jest KOBIETA, 48 LAT ponad rok temu
Na zapalenie zatok najczęściej przepisywane są: amoksycylina (np. Amoksiklav, Augmentin, Ramoclav) – zalecana zwłaszcza w przypadku ostrego zapalenia zatok, azytromycyna (np. Azimycin, Azitrox, Nobaxin) – stosowana przy zakażeniach dolnych i górnych dróg oddechowych, zapaleń płuc i zatok, klarytromycyna (np.
Co to jest Haemophilus influenzae? Bakteria została po raz pierwszy opisana w 1892 roku i omyłkowo nazwana „influenzae”, ponieważ sądzono, iż jest ona przyczyną grypy (łac. influenza). Zidentyfikowano sześć głównych typów serologicznych Haemophilus influenzae różniących się składem otoczki bakteryjnej lub jej brakiem (szczepy bezotoczkowe, niepoddające się typowaniu, ang. nontypeable), które oznaczono literami od a do f. Typ b bakterii (Hib) oraz szczepy bezotoczkowe mają największe znaczenie kliniczne. Szczepy Haemophilus influenzae typu b powodują najczęściej zachorowania u noworodków i dzieci w wieku <6. roku życia, natomiast bezotoczkowe wywołują najczęściej zakażenia błon śluzowych. Haemophilus influenzae jest patogenem wyłącznie człowieka, rozprzestrzenia się drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z wydzielinami lub wydalinami. Szczepy bezotoczkowe kolonizują górne odcinki układu oddechowego u około 75% zdrowych dorosłych, przy czym szczepy te okresowo zmieniają się, jedne zastępowane są innymi. Haemophilus influenzae typu b powoduje zakażenia układowe poprzez rozsiew krwiopochodny z układu oddechowego do odległych miejsc, takich jak opony mózgowe, kości czy stawy. Bardzo ważnym czynnikiem określającym zjadliwość tej bakterii jest jej otoczka, dzięki której unika ona jednego z ważnych etapów odpowiedzi immunologicznej, umożliwiając rozsiew zakażenia. Bezotoczkowe szczepy Haemophilus influenzae wywołują choroby na skutek lokalnej inwazji błon śluzowych i są to najczęściej zapalenie ucha środkowego i zapalenie oskrzeli. Jak często występuje zakażenie Haemophilus influenzae? Zakażenia Haemophilus influenzae typu b występują na całym świecie i dotyczą głównie nieszczepionych dzieci oraz osób z niekompletnym podstawowym cyklem szczepień. Niektóre grupy osób charakteryzują się większą zapadalnością na inwazyjną postać choroby wywoływaną przez Hib w porównaniu z populacją ogólną, co warunkuje wiek pacjenta, w którym doszło do ekspozycji na działanie bakterii, warunki socjoekonomiczne oraz różnice genetyczne i zdolność organizmu do odpowiedzi immunologicznej. Poziom przeciwciał nabytych od matki w czasie ciąży obniża się od urodzenia do 6. miesiąca życia, a przy braku szczepienia pozostaje mały aż do około 2.–3. roku życia. Jest to wiek, w którym obserwuje się zależność pomiędzy najniższym poziomem przeciwciał a szczytowym nasileniem występowania zachorowań. Następnie w kolejnych latach przeciwciała narastają w wyniku ekspozycji na Hib i w konsekwencji zachorowania u dzieci powyżej 6. roku życia są niezwykle rzadkie w związku z osiągnięciem ochronnego poziomu przeciwciał. Stosowane aktualnie szczepionki skoniugowane są bardzo skuteczne w zapobieganiu zakażeniom inwazyjnym u dzieci. W krajach, w których wprowadzono obowiązkowe szczepienie dzieci przeciwko Hib odnotowano ogromne zmniejszenie liczby zachorowań. W Polsce według danych Państwowego Zakładu Higieny, rocznie stwierdza się około 50 przypadków choroby wywołanej przez Haemophilus influenzae, w tym kilka przypadków zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i kilkanaście przypadków posocznicy. Pozostałe przypadki raportowane są, jako choroba inna i nieokreślona. Jak się objawia zakażenie Haemophilus influenzae? Haemophilus influenzae typu b. Najpoważniejszym objawem zakażenia wywołanego przez Hib jest zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Podstawowym objawem jest gorączka oraz objawy dotyczące zmiany funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Mogą pojawić się objawy oponowe, np. objaw sztywności karku polegający na braku możliwości biernego przygięcia głowy do klatki piersiowej. Jeżeli pomimo stosowanego właściwego leczenia u dziecka występują drgawki, porażenie połowicze lub postępujące otępienie, powinno się podejrzewać wystąpienie wylewów podtwardówkowych, które są najczęściej spotykanym powikłaniem. Zapalenie nagłośni jest kolejną zagrażającą życiu infekcją wywoływaną przez Hib, charakteryzującą się szczególnie szybką progresją. Rozwijający się stan zapalny może doprowadzić do ostrego zwężenia światła górnych dróg oddechowych. Do charakterystycznych cech epidemiologicznych zapalenia nagłośni należy częstsze występowanie w starszych grupach wiekowych – zwykle od 2 do 7 lat, chociaż chorują również dorośli. Podstawowe objawy to: ból gardła, gorączka, zaburzenia połykania, ślinienie się. Hib może również spowodować zapalenie tkanki łącznej, głównie u małych dzieci i najczęściej infekcja lokalizuje się w obrębie głowy i szyi. Zajęty obszar przybiera charakterystyczne niebieskoczerwone zabarwienie. Hib może również spowodować zapalenie płuc o typowym przebiegu oraz inne rzadziej występujące infekcje: szpiku kostnego, stawów, osierdzia, tkanki łącznej oczodołu, gałki ocznej oraz układu moczowego. Bezotoczkowe szczepy Haemophilus influenzae (niepoddające się typowaniu). Bakterie te są pospolitą przyczyną bakteryjnego zapalenia płuc, szczególnie u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Pacjenci zgłaszają gorączkę, kaszel oraz obecność ropnej plwociny. RTG klatki piersiowej ujawnia typowe zmiany zapalne w płucach. Bakterie te są również jedną z trzech najczęściej spotykanych przyczyn zapalenia ucha środkowego u dzieci. U niemowląt pojawia się gorączka i drażliwość, starsze dzieci skarżą się na ból ucha. Zapalenie ucha środkowego jest często poprzedzone objawami infekcji wirusowej górnych dróg oddechowych. Bezotoczkowe szczepy Haemophilus influenzae wywołują również posocznicę połogową i są ważną przyczyną bakteriemii u noworodków. Powodują również zapalenie zatok przynosowych u dzieci i dorosłych. Co robić w przypadku wystąpienia objawów zakażenia Haemophilus influenzae? W przypadku zaobserwowania opisanych wyżej objawów, szczególnie u dziecka nieszczepionego lub niekompletnie szczepionego, należy zgłosić się do lekarza. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie zakażenia Haemophilus influenzae? Najbardziej wiarygodną metodą rozpoznania zakażenia Hib jest izolacja w hodowli mikrobiologicznej (zob. Diagnostyka zakażeń bakteryjnych). Próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego pochodzącą od pacjenta, u którego podejrzewa się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych należy poddać barwieniu oraz wykonać posiew mikrobiologiczny. Dodatnie wyniki posiewów mikrobiologicznych innych płynów ustrojowych, które w normalnych warunkach są ujemne, takich jak: krew, płyn stawowy, płyn opłucnowy i osierdziowy, jak również wysięk podtwardówkowy, mają potwierdzające znaczenie w przypadku innego rodzaju infekcji. W diagnostyce zakażeń Hib wykonuje się również badania serologiczne mające na celu wykrycie antygenów otoczkowych Haemophilus influenzae. Są one szczególnie pomocne wówczas, gdy pacjenci byli wcześniej leczeni antybiotykami i w związku z tym wyniki posiewów mikrobiologicznych są ujemne. Rozpoznanie zapalenia ucha środkowego opiera się na wykryciu obecności płynu metodą otoskopii. Określenie czynnika etiologicznego wymaga nakłucia błony bębenkowej – postępowanie takie nie jest wykonywane rutynowo. Określenie czynnika wywołującego zapalenie zatok przynosowych wymaga również postępowania inwazyjnego, dlatego leczenie najczęściej prowadzi się empirycznie po ustaleniu rozpoznania na podstawie objawów klinicznych oraz wykonaniu zdjęcia RTG zatok. Jakie są metody leczenia zakażenia Haemophilus influenzae? W leczeniu zakażeń powodowanych przez Haemophilus influenzae stosuje się antybiotyki oraz leki objawowe i wspomagające, przeciwobrzękowe, przeciwbólowe. Zastosowanie glikokortykosteroidów u pacjentów z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wywoływanych przez Hib zmniejsza częstość występowania powikłań neurologicznych. Niekiedy zachodzi konieczność zastosowania mechanicznej wentylacji za pomocą respiratora. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie zakażenia Haemophilus influenzae? Całkowite wyleczenie zakażeń Haemophilus influenzae z zastosowaniem odpowiedniej antybiotykoterapii jest możliwe. Niemniej, w przypadku zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych wywołanych przez Hib śmiertelność wynosi około 5%. Wśród osób, które przeżyły zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, u 6% występują stałe ubytki słuchu, a u około 25% pojawiają się inne powikłania prowadzące do inwalidztwa. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia zakażenia Haemophilus influenzae? Pacjenci, którzy zakończyli leczenie z powodu zapalenia opon mózgowych wywołanego przez Haemophilus influenzae typu b powinni pozostać pod kontrolą lekarską ze względu na możliwość ujawnienia się ubytków neurologicznych. Może być również konieczna rehabilitacja. W przypadku nieinwazyjnych zakażeń Haemophilus influenzae po ich skutecznym wyleczeniu nie jest konieczna dalsza obserwacja. Co robić, aby uniknąć zakażenia Haemophilus influenzae? Szczepienia. Powszechne stosowanie szczepionek zabezpieczających przed Hib spowodowało uderzające zmniejszenie współczynnika kolonizacji wywoływanej przez Hib oraz częstości zakażeń powodowanych przez Haemophilus influenzae typ b. Niestety występująca na całym świecie postać inwazyjna zakażenia dotyka głównie dzieci nieszczepionych oraz osób z niekompletnym podstawowym cyklem szczepień. W Polsce, kalendarz szczepień obowiązkowych również uwzględnia podanie 4 dawek szczepionki przeciw Haemophilus influenzae dzieciom szczepionym od 2. miesiąca życia lub mniejszej liczby dawek w zależności od wieku dziecka. Obecnie nie są dostępne szczepionki zabezpieczające przed chorobami wywoływanymi przez bezotoczkowe szczepy Haemophilus influenzae. Chemioprofilaktyka. Ryzyko zachorowania na inwazyjną postać zakażenia Hib u osób pozostających w ścisłym kontakcie z chorym gwałtownie wzrasta w porównaniu z populacją ogólną. Przeprowadzenie chemioprofilaktyki zaleca się jak najszybciej, we wszystkich gospodarstwach domowych, w których doszło do zachorowania, a wśród domowników przynajmniej jedna z osób nie ukończyła 4 lat. Za osobę z kontaktu uważa się każdego domownika albo osobę, która odwiedziła dom i przebywała w nim dłużej niż 4 godziny w przeciągu 5–7 dni poprzedzających rozpoznanie zakażenia inwazyjnego Hib. Profilaktyka powinna również dotyczyć osób dorosłych, natomiast dzieci, które otrzymały pełny cykl szczepienia przeciw Hib jej nie wymagają. Jako chemioprofilaktykę stosuje się antybiotyk przez 4 dni.
Ostre nieżytowe zapalenie krtani Ostre nieżytowe zapalenie krtani jest związane ze stanem zapalnym obejmującym górne drogi oddechowe. Przewlekłe proste zapalenie krtani rozwija się na skutek długotrwałego działania czynników drażniących. Należą do nich m.in.: czynniki zakaźne, substancje drażniące, nadmierna eksploatacja
Polecane posty Zapewne co niektórzy o tym widzą, ale tych którzy nie wiedzą informuje, że antybiotyk nie przemieszcza się pomiędzy ćwiartkami wymienia, oczywiście w przypadku zastrzyków do wymieniowych. Powiedział mi o tym weterynarz, jak się pewnie domyślacie nie uwierzyłem na słowo, lecz zawiozłem mleko z pozostałych ćwiartek do badania w mleczarni "na obecność antybiotyku", tłumacząc że krowa się za wcześnie ocieliła i że może być antybiotyk w mleku Wynik był negatywny, dla pewności powtórzyłem z Mastijet i terta delta. Tak więc teraz oszczędzam po kilka set złotych rocznie Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Sąsiad też to stwierdził ja daje to mleko cielętom. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Byczkom to może i tak, ale jałóweczkom podobno może to obniżać skuteczność działania antybiotyków w przyszłości Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Wiadomość z Ppewnie że obniża, jeden z podstawowych błędów jakie się robi to 'oszczędność' na mleku Jeśli jedna seria zastrzyków(3 strzykawki) nie zadziała to polecam dać weterynarzowi żeby zawiózł do analizy, bo tak to można strzelać jakiego środka użyć A tak w ogóle, to mój tata tak skonstruował aparat udojowy, ze można jednocześnie doić krowę na 3 ćwiartki do rury, a jedna chora do bańki - krowa nie doi się wtedy 2 razy można przyjdzie. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Witam Czy ktoś stosował do leczenia zapalenia u krow taki antybiotyk jak COMBACTAN w buteleczce? Podobno jest dobry i skuteczny ale czy na pewno? Mam okazje kupić taniej ale nic nie wiem o stosowaniu i karencji? Jeżeli ktoś miał do czynienia z takim antybiotykiem prosiłbym rozjaśnienie mi sprawy. pozdr Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Lek nie ma rejestracji w Polsce, więc okres karencji trzeba by brać z ampicyyliny i sulbactau, a to powinien wiedzieć weterynarz. Leki w buteleczkach to raczej do podawania podskórnego się nadają w bardzo ostrych zapaleniach, więc ja na twoim miejscu bym sobie odpuścił Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Luke16 rafffffff a nie COBACTAN??? Bo o tym leku co ty napisałeś to nie słyszałem a o COBACTANIE owszem i nieraz sami używamy w leczeniu zapaleń oczywiście domięśniowo wówczas i powiedziałbym że działa to znacznie lepiej niż turbostrzykawki.... Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach W necie jest i COMBACTAN, ale może koledze chodziło właśnie o Cobactan Do do zastrzyków podawanych zwierzętom domięśniowo, czy podskórnie powoduje to karencje na mleko ze wszystkich ćwiartek, więc ja takie zastrzyki stosuje tylko w przypadkach takich w których jest to niezbędne Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Luke16 Wiesz b0gdan niby z wszystkich nie można oddawać ale skuteczność takiego zastrzyku domięśniowego jest znacznie szybsza niż takie turbostrzykawki.... Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Ppewnie że obniża, jeden z podstawowych błędów jakie się robi to 'oszczędność' na mleku Jeśli jedna seria zastrzyków(3 strzykawki) nie zadziała to polecam dać weterynarzowi żeby zawiózł do analizy, bo tak to można strzelać jakiego środka użyć A tak w ogóle, to mój tata tak skonstruował aparat udojowy, ze można jednocześnie doić krowę na 3 ćwiartki do rury, a jedna chora do bańki - krowa nie doi się wtedy 2 razy Jest takie urządzenie o nazwie "separator mleka ćwiartkowego" (posiadam takie cena około 230 zł)podłączasz do dojarki i normalnie doisz a mleko z jednej ćwiartki od razu idzie do ośmiolitrowego zbiorniczka. Nie zawsze da się w 100% wyleczyć zapalenie. A takim przypadku mam gotowe mleko dla piesków Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach @wojtas Nie rozumiem co chciałeś mi przekazać albo ty nie zrozumiałeś co napisałem... U mnie aparat udojowy w przypadku zapalenia też działa jak separator- z 1 chorej ćwiartki idzie do konwi, a z pozostałych do rury- i mleko też idzie do piesków jak i kotków można przyjdzie. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Mam właśnie przypadek z antybiotykiem Mastijet forte że antybiotyk utrzymywał się w ćwiartce przez 16 dni, druga krowa dostała 7 dni temu i nadal wychodzi antybiotyk. Miał ktoś już taki przypadek? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Bądź aktywny! Zaloguj się lub utwórz konto Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony Zaloguj się Posiadasz własne konto? Użyj go! Zaloguj się Podobna zawartość Przez Sean_Layton Witajcie , przychodzę do was z pytaniami : • W Jaką rasę krów mlecznych warto inwestować przy jednocześnie słabych warunkach bytowych ( stary chlew w typie wolno - stanowiskowym) oraz zakładając że o ile to możliwe krowa będzie miała nie wygórowane wymagania żywnościowe i w miarę przyzwoitą wydajność. • Czy kupywać krowy z „likwidacji stada” czyli de facto handlarzy czy od osób prywatnych ? Serdecznie dziękuję za wszelkie odpowiedzi , pozdrawiam. Przez Karolinax Krowa leży i nie podnosi się jest bardzo osłabiona weterynarze podają kroplówki i dalej nic krowa nic nie je i nie pije jak jej pomoc może miał ktos podobna sytuacje lekarz nie wie co jej jest Przez marconi965 Witam, kilka dni temu pisałem o problemie z wodą w mleku. Na początku poziom wynosił 1%, teraz zwiększył się do Robiłem próbki w kilku laboratoriach, bezpośrednio od krów mleko, wychodzi woda. Odpada więc awaria chłodni czy wina kierowcy. Po zrobieniu wynikow wychodzi bialko- tłuszcz 4,4%, sucha ph- woda Kontaktowałem się z doradcą zywieniowym, każdy rozkłada ręce. Miał ktoś może podobny przypadek i potrafi pomóc? Przez Młodyrolnik11 Witam. Zaczynam swoją przygodę z chowem krów. ARiMR nadało mi nr producenta i nr siedziby stada, kupiłem 10 krów i czy muszę ten fakt zgłosić do Powiatowgo lekarza weterynarii? Jak to jest z tym zaświadczeniem o stadzie wolnym od białaczki brucelozy? Przez Damianzg Witam, moja rodzina posiada gospodarstwo 30ha ( 10łąk 20 ornych). Dawniej moi dziadkowie hodowali krowy mleczne, następnie tata gdy przejmował gospodarstwo zlikwidował krowy i zaczął hodować byki. Przy obecnej sytuacji rodzice zastanawiają się nad przywróceniem produkcji mlecznej, dlatego chciał bym się dowiedzieć ew ile krów mlecznych mogą wyżywić z tego pola, oraz jakie warunki trzeba spełnić i gdzie się z tym zgłosić żeby po tak długiej przerwie prawie 30 lat spowrotem zacząć sprzedawać mleko
Domowe sposoby na kaszel krtaniowy obejmują prawidłowe nawodnienie organizmu. Zaleca się przyjmowanie około 2–2,5 l płynów na dobę, najlepiej w postaci wody lub herbat ziołowych. W przypadku dzieci karmionych piersią należy zwiększyć liczbę karmień lub wprowadzić dodatkowo pojenie wodą.
napisał/a: ratownik_0395 2013-07-15 21:49 Witam. Jedyne, co jest błędem to samodzielne odstawianie Encortonu. Jeśli lekarz przepisał takowy lek, to również on powinien zadecydować o momencie jego dostawienia. Jeśli pojawiła się nietolerancja takowego leku należy pójść do lekarza i powiedzieć jakie objawy towarzyszą - być może taka jest reakcja organizmu na 1 tabletkę, a kolejne będą już dobrze przyswajalne, a być może po prostu trzeba zmienić lek, a nie go odstawiać. Encorton jest lekiem sterydowym, a podawane w ulotce działania niepożądane są tylko MOŻLIWYMI objawami, a które wcale nie muszą się pojawiać, jednak producent musi o nich poinformować. Pozdrawiam
. jaki antybiotyk na zapalenie krtani forum
