Jak zdecydować czy dziecko jest już gotowe na samodzielność? Jak je do tego przygotować?Może istnieć wiele sytuacji i powodów które sprawiają, że musisz wyjść z domu zostawiając dziecko. Ale jak zdecydować kiedy dziecko może zostać samo w domu? Jak upewnić się, że jest już na to gotowe? Ta kwestia ma wiele hipotetycznych i praktycznych się nad tym kiedy dziecko może zostać samo w domu możesz czuć niepokój i niepewność. Taka decyzja zawsze wiąże się z ryzykiem. Ale możesz podjąć pewne kroki by to ryzyko wiemy, że dzieci dorastają i stopniowo stają się coraz bardziej samodzielne. Nie potrzebują już obecności rodziców i opiekunów przez cały czas. Ale kiedy dziecko może zostać samo w domu? Ile musi mieć lat aby mogło być pozostawione na jakiś czas zupełnie bez opieki i nadzoru?Niektóre kraje wprowadziły ustawy i regulacje, nakładające na rodziców kary za pozostawienie dziecka bez opieki. Prawa te mają związek z wiekiem dzieci i zobowiązują rodziców by zapewnili dziecku do pewnego wieku opiekę dorosłego. Współczesne społeczeństwo jest z jednej strony niezależne, a z drugiej podlega ścisłym zewnętrznym matka możesz więc bać się o dziecko i strach ten może nawet być uzasadniony. Pamiętaj jednak o tym, że dzieci dorastają i nie zawsze będą przy Tobie. To dzisiejszym artykule podpowiemy Ci jak określić i zdecydować kiedy dziecko może zostać samo w perspektywaKiedy Twoja córka lub syn dorosną, będą potrzebowali i wymagali więcej samodzielności. Jednocześnie pociecha musi być przygotowana na poradzenie sobie z odpowiedzialnością, która się z tym po raz pierwszy będziesz zostawiała dziecko samo w domu, nie będzie to łatwe ani dla Ciebie ani dla niego. Bądź odważna. Nie daj się przytłoczyć negatywnym w sobie, zostawianie dziecka samego w domu możesz z powodzeniem potraktować jako część nauki. Dzięki temu maluch przyjmie sporo odpowiedzialności i nauczy się ten moment nie może być zaskoczeniem. Przygotowanie będzie grało kluczową rolę. To od właściwego przygotowania zależy to, jak dziecko przystosuje się do nowej że dziecko chce więcej wolności i niezależności nie oznacza, że nic mu nie grozi. Nie oznacza to też, że musisz zgodzić się na to by dziecko zostało samo w domu jeśli sama czujesz, że nie jest ono jeszcze na to dziecko może zostać samo w domu? Znajdź odpowiedni moment!Jeśli podjęłaś już decyzję i jesteś pewna, że naszedł ten moment kiedy dziecko może zostać samo w domu, znajdź odpowiedni dzień i też zacząć okres przygotowawczy i w ramach ćwiczeń i prób zostawiać dziecko samo w domu na krótki czas, stopniowo go osób twierdzi, że najlepszy czas na przyzwyczajanie dziecka do tego że zostaje samo w domu to okres kiedy ma ono od 8 do 12 lat. Pamiętaj, że w pewnej chwili dziecko musi doświadczyć Twojej nieobecności i zacząć się do niej jak upewnić się, że pociecha jest już na to gotowa?Przygotuj dziecko do na to, że będzie w domu samoKażde dziecko jest inne i reaguje inaczej na pewne sprawy. Nikt lepiej niż Ty nie oceni gotowości Twojego dziecka do spędzenia kilku godzin w samotności. Nie sugeruj się zbytnio tym, co robią inni jest też to, byś nie pozwoliła się przytłoczyć negatywnym myślom i bezpodstawnym weźmiesz pod uwagę następujące kwestie, łatwiej Ci będzie zdecydować kiedy dziecko może zostać samo w domu. Upewnisz się na spokojnie, że jest już na to gotowe i osiągnęło odpowiedni wiek. Możesz też zaobserwować jego zachowania i nastawienie. Sprawdź, czy jest już wystarczająco odpowiedzialne by poradzić sobie z Twoją pytania, które powinnaś sobie zadać: Czy dziecko zna na pamięć Wasz adres, numer telefonu, Twój numer komórkowy i numer alarmowy? Czy bez problemu wypełnia swoje obowiązki domowe? Jak pociecha zachowuje się wobec nieznajomych – czy jest odpowiednio ostrożna? Czy dziecko wie jak się zachować i co zrobić kiedy ktoś zapuka do drzwi albo zadzwoni? Do kogo pociecha może się udać w razie, gdyby coś się stało – czy taka osoba mieszka dość blisko? Czy maluch wie gdzie jest apteczka i jak jej używać? Odpowiedzi na te pytania uławią Ci podjęcie decyzji. Określisz gotowość dziecka do poniesienia odpowiedzialności i jego dojrzałość.“Odpowiedz na pytanie o to kiedy dziecko może zostać samo w domu będzie zależała od samego dziecka i od sytuacji danej rodziny.”Co zrobić w razie wypadku?Nie ignoruj ryzyka tego, że faktycznie może stać się coś złego akurat kiedy maluch będzie sam w domu. Możesz się na to odpowiednio przygotować. Dzięki temu dziecko będzie mogło adekwatnie poradzić sobie z zaistniałą nie jesteś w stanie przewidzieć wszystkiego. Ale dzięki codziennym rozmowom z dzieckiem możesz przećwiczyć wiele scenariuszy. Oceniaj jego reakcje. Pytaj je, co zrobiłoby w każdej sytuacji i podpowiadaj najlepsze rozwiązania. Postaraj się jednocześnie nie przytłoczyć dziecka ani go nie powodyMiej wystarczająco dobry powód do tego, by zostawić dziecko samo w że sam wiek nie wystarczy by ocenić gotowość dziecka do samodzielnego spędzenia kilku godzin. Zawsze są inne aspekty, które należy dokładnie przemyśleć. Weź pod uwagę nie tylko sam wiek ale i dojrzałość dziecka. Rozważ jego postawę i drogą jest otwarta i szczera rozmowa z synem lub córką. Wyjaśnij wszystkie kwestie związane z Twoim wyjściem. Przygotuj dziecko na to, co może się stać. Powiedz mu jak ma się chodzi o nastraszenie dziecka, ale o przygotowanie go na różne sytuacje i uświadomienie mu z czym wiąże się samodzielne pozostanie w domu. W ten sposób zapobiegniesz nieprzyjemnym bądź niebezpiecznym temu dziecko powoli przyzwyczai się do odpowiedzialności i stanie się bardziej dojrzałe. Samodzielność przyjdzie stopniowo i będzie nierozerwalnie związana ze wspomnianą wcześniej o tym czy dziecko może zostać samo w domu będzie zależała od samego dziecka i od sytuacji danej rodziny. Jako rodzice, jesteście odpowiedzialni za odpowiednią ocenę może Cię zainteresować ...Wielu rodziców zadaje sobie pytanie, od jakiego wieku dziecko może zostać samo w domu oraz czy pozostawienie dziecka pod opieką rodzeństwa jest legalne. Istotne są nie tylko kwestie prawne, ale i dojrzałość dziecka. Zostawianie dziecka bez opieki – kodeks wykroczeń
Kiedy można bezpiecznie zostawić malucha w domu? Nie ma jednej odpowiedzi. Decyzja należy do rodzica, bo to on wie, na jakim etapie rozwoju jest jego pociecha. W niektórych przypadkach już siedmioletnie dzieci będą mogły zostać bez opieki, w innych dziesięciolatek będzie miał z tym problem. Najważniejsze, żeby nie robić niczego na siłę i przed wyjściem uzyskać zgodę dziecka - mówi lek. med. Katarzyna Łukowska, pediatra, kierownik medyczny Centrum Medycznego LuxMed przy al. KEN w Warszawie. Według lekarzy, dziecko nie powinno zostawać samo w domu dopóty, dopóki nie będzie samodzielne i gotowe na to. Bywa, że rodzice zostawiają dziecko w domu, a np. za nic w świecie nie posłaliby go do sklepu czy na plac zabaw. - Dom dla dziecka może być tak samo niebezpieczny jak ulica - zauważa Katarzyna Łukowska. Niektóre dzieci szybciej dojrzewają i są gotowe krótko przebywać w mieszkaniu bez obecności rodzica czy opiekuna, inne nie będą chciały być same nawet, gdy ukończą kilkanaście lat. Jednak do dziesiątego roku życia nie powinno się zostawiać pociechy bez opieki. Starsze dzieci, jeśli tylko same wyrażą na to ochotę i według rodzica są na to gotowe, mogą zostać same, ale niezbyt długo. Nie wolno zmuszać dziecka do takiej samodzielności, jeśli z jakichś powodów nie chce zostawać bez opieki. Lepiej podążać za jego potrzebami i zostawić je, jeśli sam chce, a nie tylko dlatego, że rodzic nie może go ze sobą zabrać. Wrócę po bajce - Zanim zostawimy syna czy córkę w domu, musimy ich do tego przygotować. Muszą wiedzieć, gdzie wychodzimy, na jak długo i dlaczego dziecko nie może pójść z nami — radzi dr Łukowska. Czas nieobecności rodzica powinien zostać dokładnie określony, np. „obejrzysz tę bajkę, a jak się skończy, to mama akurat wróci”. Bardzo ważna jest konsekwencja. Jeśli obiecaliśmy, że wrócimy po bajce, to nasza nieobecność nie powinna się przedłużać, tak by dziecko nie zaczęło się bać. Podczas naszej nieobecności rodzić powinien być w stałym kontakcie z dzieckiem. Dobrze by było, gdyby pociecha potrafiła posługiwać się telefonem, by w razie konieczności zadzwonić do rodziców. Warto zapisać numery telefonów do osób, które zawsze odbiorą, np. do dziadków, zaprzyjaźnionych sąsiadów, na pogotowie i policję. — Jeśli jednak nie będzie umiało wybrać numeru, rodzic powinien od czasu do czasu zatelefonować i sprawdzić czy w domu jest wszystko w porządku — dodaje. Zostawiając dziecko po raz pierwszy bez nadzoru, należy wyjść na chwilę za dnia, np. na 10 minut, dokładnie informując dokąd idziemy i jak długo nas nie będzie. Najbliższe osoby należy poinformować, że dziecko jest samo w domu, by w razie konieczności, mogły zajrzeć do niego. Zakaz otwierania obcym Zanim dziecko zacznie zostawać samo, musi znać podstawowe zasady bezpieczeństwa. — Trzeba szczegółowo omówić co mu wolno, a czego nie wolno pod nieobecność rodziców — dodaje lek. med. Katarzyna Łukowska. Dziecko musi np. wiedzieć jak reagować, gdy ktoś zapuka do drzwi lub zadzwoni domofonem. Warto przećwiczyć z nim np. w formie zabawy tego typu sytuacje. Pociecha musi wiedzieć, że rodzice mają klucze i sami otworzą sobie drzwi, a w przypadku, gdy ktoś do nich puka lub namawia, by je otworzyć, dziecku pod żadnym pozorem nie wolno tego zrobić. Najlepiej, by udawało, że nikogo nie ma w domu. Trzeba też dopilnować, by wychodząc zawsze zamykać za sobą drzwi na klucz. Ważne jest też, by samo nie korzystało z kuchenki gazowej oraz miało dobrze zorganizowany czas. Dziecko musi wiedzieć również czy może zapraszać do domu kolegów, gdy rodzice wychodzą. Jeśli się na to nie zgadzamy, trzeba wyjaśnić dlaczego.
Jedynie w szczególnych sytuacjach, gdy kontakt z taką osobą miałby szczególnie negatywny wpływ na dziecko (np. ta osoba jest uzależniona, niestabilna emocjonalnie, krzyczy na dziecko bądź zachowuje się wobec dziecka w inny naganny sposób), zasadne jest zwrócenie się do sądu o zakazanie, by podczas kontaktów rodzica z dzieckiem
Pamiętacie perypetie Kevina, którego rodzice zostawili samego w domu? Przed oczami rodziców ukazują się rozmaite obrazy i wyobrażenia. A kiedy jest właściwy moment, by własne dziecko mogło zostać samo w domu? Na jakim etapie rozwoju dzieci są do tego gotowe? Uwaga! Reklama do czytania Życie seksualne rodziców Zacznij świadomie budować swoją relację z partnerem Jak zrozumieć się w rodzinie Jak dostrzec potrzeby innych i być wysłuchanym Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Australia i USA Badania przeprowadzane w Australii wykazały, że co najmniej jedno na czworo dzieci w wieku 10 i 11 lat pozostawione jest bez nadzoru dorosłych dłużej niż godzinę, co najmniej raz w tygodniu. Badano 10 tysięcy rodzin, w których mamy (ojcowie także) pracowały i nie zawsze miały możliwość zapewnienia dzieciom opieki kogoś dorosłego. Władze w Stanach Zjednoczonych i Australii ostrzegają rodziców, że wychodzenie i pozostawianie dzieci samych w domu może grozić konsekwencjami, np. zarzutem zaniedbania. Jednak w rzeczywistości w obu krajach nie istnieją przepisy lub wytyczne prawne określające wiek dziecka, które można jeszcze zostawić bez nadzoru w domu. Właściwy moment Podstawowym wskaźnikiem mówiącym, czy dziecko jest gotowe, aby zostać w domu bez opieki, jest jego dojrzałość. Dzieci dojrzewają w różnym wieku i każde z nich jest przypadkiem odrębnym. Amerykańska organizacja Safe Kids sugeruje, że dzieci są „ogólnie” gotowe do takiej niezależności w wieku około 12 lub 13 lat. Ale oczywiście możemy wychować dojrzałego, odpowiedzialnego 10-latka lub 15-latka, któremu nie możemy jeszcze zaufać. Według organizacji National Society for the Prevention of Cruelty to Children (NSPCC), większość dzieci w wieku 13 lat nie jest na tyle dojrzała, aby sobie poradzić w nagłych wypadkach i żadne dziecko poniżej 16 roku życia nie powinno być pozostawiane samo na noc. Przygotowanie Najważniejsze są próby, “przymierzanie się” z dzieckiem do samodzielności w domu. Lepiej nie robić tego znienacka, nawet jeśli zmusi nas do tego sytuacja. Rodzice muszą przygotować dziecko, porozmawiać z nim, uzyskać jego zgodę. Dziecko powinno wykazać chęć i gotowość oraz samodzielność. Bezpieczeństwo przede wszystkim Zanim dojdzie do pozostawienia dziecka samego w domu konieczne jest ustalenie reguł oraz bezwzględnych zasad bezpieczeństwa. Pamiętajmy, że w Polsce dziecko pozostaje pod opieką rodziców do 18 roku życia. Jeśli podczas twojej nieobecności coś stanie się dziecku, odpowiadasz za to. Kilka rad: Ważne jest, by wyczulić dziecko na to, by nie odbierało telefonu, domofonu i nikomu nie otwierało drzwi, nawet jeśli usłyszy dość znajomy omówienia wymagają zakazy i nakazy, między innymi zakaz włączania kuchenki gazowej, otwierania okien i zapraszania dziecku na zadawanie pytań i wyjaśnijmy wszelkie pewności przećwiczmy z dzieckiem różne możliwości i sposób zachowania o to, by ważne numery telefonów były w zasięgu wzroku dzieci, np. na lodówce. Faktem jest, że czasy się zmieniają. Kilkanaście lat temu żadnym problemem nie był samodzielny powrót dziecka ze szkoły do domu, zakupy w sklepie czy popołudnia spędzane u koleżanki, potem wzajemne odprowadzanie się. Dziś jest inaczej. Wielu rodziców, zresztą mając ku temu powody, jest wyczulonych, ostrożnych jakby za bardzo. Wolą by dziecko „bezpiecznie” spędzało czas, zamiast pograć w piłkę na podwórku, czy iść do parku na sanki. Często zapominamy o najważniejszym, o rozmowie z dziećmi, także na temat bezpieczeństwa! Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Podręcznik świadomego rodzicielstwa Konflikty w rodzinie Koniec z awanturami, czas na rozwiązania Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Gdy z domu ucieka dziecko…. Wiedzą to nawet dorośli: czasami łatwiej uciec od problemów niż je rozwiązać. Zwłaszcza wtedy, gdy są one na tyle duże, że nas przerastają. Podobnie reagują dzieci oraz młodzież, w których przypadku inicjatorem ucieczek są często niezaspokajane potrzeby emocjonalne oraz zmienna, narażona na wiele Opublikowany przez: Joanna P. Redakcja 2017-06-14 15:36:10 Autor zdjęcia/źródło: Sam w domu, Asierromero Freepik Gdy myślę o pozostawianiu dzieci w domu bez opieki, to zawsze przypominają mi się dwa filmy - „Nikogo nie ma w domu” produkcji wówczas jeszcze Czechosłowackiej i amerykański „Kevin sam w domu”. Czy nasze prawo reguluje takie kwestie? Ciągle pamiętam czasy, gdy dzieci (wczesna szkoła podstawowa) wracały same ze szkoły a po powrocie do domu czekały cierpliwie na rodziców, również same. Nikogo nie dziwił wówczas widok samotnie wędrującego dziecka z kluczem na szyi. Oczywiście, wszyscy powiemy, że czasy były zupełnie inne, mniej niebezpieczeństw czyhało na dzieci. Lecz jakie właściwie zagrożenia mogą spotkać dziecko, gdy siedzi w domu bez opieki? Czy w zamierzchłych czasach „dzieci z kluczami” takich problemów nie było? Czy nie przytrafiały się: niezapowiedziane wizyty – mogły się zdarzyć 30 lat temu i tak samo prawdopodobne są obecnie próby włamania – złodzieje nie pojawili się nagle znikąd, zawsze byli, są i będą pożary – takie zagrożenie nie jest związane z czasami , w których żyjemy, lecz z naszym podejściem do bezpieczeństwa wypadki dziecka w domu, odkręcony gaz, włączona kuchenka, żelazko i tym podobne – to także nie jest wymysł naszych czasów Najbardziej niebezpieczna i odbiegająca od „tamtych” czasów wydaje się być droga dziecka ze szkoły, zwłaszcza, jeśli jest długa lub jeśli nasza pociecha ma do pokonania ruchliwą ulicę. Każdy bowiem ma świadomość, jak wiele ulic, skrzyżowań i samochodów przybyło w ostatnich dwudziestu latach. Według przepisów, dziecko może samodzielnie przemieszczać się po drodze po ukończeniu 7 roku życia, młodsze jedynie z opieką, nawet starszego (powyżej 10 roku życia) rodzeństwa. Nie ma natomiast przepisów jasno regulujących, od jakiego wieku dziecko może samo zostawać w domu. Wiadomo tylko, że nie wolno pozostawiać samego dziecka poniżej 7 roku życia w sytuacji zagrażającej zdrowiu, lecz żadnych szczegółów. Wygląda więc na to, że rodzice muszą kierować się rozsądkiem. A co to właściwie oznacza? Na co powinien zwracać uwagę każdy rodzic zanim zdecyduje się pozostawić dziecko samo w domu? Czy jest rzeczywiście taka konieczność? Może się zdarzyć tak, że zabraknie ziemniaków i postanawiamy, że koniecznie trzeba ich dokupić a nie chce się nam ubierać malucha i ciągnąć ze sobą na 10 minut. Czy ziemniaki są niezbędne właśnie w tym momencie? Może warto zaczekać, albo zlecić mężowi zakupy. Sytuacje takie miewają wyjątki, bo co ma zrobić rodzic samotnie wychowujący dziecko, gdy sąsiadki akurat nie ma, nie ma od kogo pożyczyć przysłowiowej mąki ani tym bardziej komu zostawić pod opieką dziecko? Nie ma natomiast wytłumaczenia, dla kogoś, kto zechce wyskoczyć do kosmetyczki czy na siłownię, akurat teraz, a kilkulatek przed dwie godziny jakoś sobie poradzi. Czy dziecko temu podoła? Wiadomo, jesteśmy różni. Bywają bardzo zaradne czterolatki, potrafiące wezwać pomoc, a pozornie „dorosły” trzynastolatek może wpaść w panikę, gdy do drzwi zadzwoni ktoś obcy. I tu płynnie przechodzimy do kolejnego, bardzo ważnego punktu. Czy dziecko jest właściwie poinformowane? Czy zna numery telefonów alarmowych, lub czy wie, gdzie te numery są zapisane? Czy rozmawialiście, jak powinno zachować się w sytuacjach kryzysowych, czy wie, że nie wolno otwierać drzwi nieznajomym, nie używać zapałek, nie kręcić pokrętłami z gazem, nie wychylać się przez okno a w razie czego, że może iść do sąsiadki? Czy w ogóle można wyjść z domu? W jakim wieku jest dziecko? Bo o ile opiekun rocznika zupełnie nie powinien rozważać takiej opcji, o tyle rodzic siedmiolatka chcący pójść na chwilę do sklepu jak najbardziej może. Czy potrafisz przewidywać? I nie chodzi tu o czarnowidztwo, że na pewno coś się wydarzy. Na chodniku pod blokiem, lub we własnym ogrodzie, gdy na dodatek ty jesteś w domu Twoja pociecha także może zrobić sobie krzywdę. Chodzi mi o rozsądne spojrzenie na sytuację. Jeśli wiesz, że Twoje dziecko uwielbia robić eksperymenty i nigdy nie masz pewności czego zechce użyć do ich przeprowadzenia, to lepiej zacznij rozglądać się za opieką, jeśli rzeczywiście musisz wyjść. Istnieje jeszcze milion czynników, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć, a które mogą się wydarzyć podczas naszej nieobecności w domu, a nawet, gdy jest kilkoro dorosłych. Dlatego rolą naszą jest analiza sytuacji, rozważenie za i przeciw i dopiero wtedy podejmowanie rozsądnych decyzji. .